अहज्याची आई अथल्या हिने आपला पुत्र मेला आहे असे पाहिले तेव्हा तिने उठून सर्व राजवंशाचा संहार केला. (२ राजे ११: १)
अहज्याचा वध येहू ने केला, जसे २ राजे ९: २७-२९ मध्ये नोंदले आहे. तिने आपल्या मुलाच्या मृत्यूच्या घटकेचा उपयोग सिंहासनावर ताबा घेण्यासाठी केला, आणि तिने त्या देशात सहा वर्षे राज्य केले.
अथल्या कोण होती?
आपण आठवतो की अथल्या ही अहाब व ईजबेल ची मुलगी आहे, आणि तिला योराम जो यहूदाचा राजा आहे त्यास पत्नी म्हणून देण्यात आले. ती, दोघांवर म्हणजे तीचा पती (यहूदाचा योराम) वतीचा पुत्र (यहूदाचा राजा अहज्या)यांवर वाईट प्रभाव झाली.
तिने उठून सर्व राजवंशाचा संहार केला:
अथल्या ही अहाबाच्या कुटुंबातील होती आणि येहू ने इस्राएल मधील अहाबाच्या सर्व वंशजांना नष्ट केले होते. आता येहू च्या कुटनीति नंतर, अथल्याने यहूदातील दाविदाच्या कुटुंबाला पूर्णपणे नष्ट करण्याच्या प्रयत्नाद्वारेअहाबाच्या कुटुंबातील कोणाला तरी वाचविण्याचा प्रयत्न केला.
परंतु यहोशेबा, योराम राजाची कन्या आणि अहज्याची बहिण, तिनेअहज्याचा पुत्र योवाश याला वधावयाच्या राजपुत्रातून चोरून नेले आणि त्यास व त्याच्या दाईस बिछाने ठेवण्याच्या कोठडीत छपवून ठेविले; अथल्येच्या दृष्टिआड त्यास केल्यामुळे त्याचा वध झाला नाही. (२ राजे ११: २)
परंतु यहोशेबा:
ह्या कमी माहीत असलेल्या स्त्रीला देवाच्या युगाच्या योजनेत महत्वाचे स्थान होते. तिचे धाडस व प्रामाणीकपणामुळे, तिने दाविदाचे राजकीय वंशज जपले ज्यातून मशीहा हा येणार होता. अथल्या सारख्या दुष्ट लोकांनी त्यांचे कार्य सुरु केले होते, परंतु परमेश्वर हा यहोशेबा ला नेहमीच वाढविणार होता.
२ इतिहास २२: ११ आपल्याला सांगते की, यहोशेबा ही होयादा, मुख्य याजकाची पत्नी होती. कारण ती होयादा, मुख्य याजकाची पत्नी होती, ती त्यास मंदिरात लपविण्यास समर्थ झाली, जेथे तो पुढील सहा वर्षे लपलेला असाच राहिला, जेव्हा त्याची आजी दुष्ट अथल्या ने यहूदा वरराणी म्हणून राज्य केले.
तिच्या सेविके द्वारे तो सहा वर्षे मंदिरात लपून राहिला होता, इकडे अथल्येने देशावर राज्य केले. ( २ राजे ११: ३)
परमेश्वरतुम्हाला जगासमोर मोठया कार्यासाठी उघड करण्याअगोदरनेहमीच तुम्हांला लपवून ठेवील. परमेश्वराने मोशेला लपविले. पित्याने त्याचा पुत्र, येशूला प्रगट करण्याअगोदर 30 वर्षे गुप्त ठेविले होते.
त्याने त्यांस सांगितले, तुम्हांस करावयाचे ते हे: जे तुम्ही शब्बाथ दिवशी येत असत त्या तुम्हांतल्या एक-तृतीयांश लोकांनी राजमंदिरावर पहारा ठेवावा; एक-तृतीयांश लोकांनी सूर वेशीवर पहारा ठेवावा आणि बाकीच्या एक-तृतीयांश लोकांनी पहारेवाल्यांच्या मागे वेशीत राहावे; या प्रकारे तुम्ही मंदिराचा बंदोबस्त ठेवून नाकेबंदी करा. शब्बाथदिवशी तुमच्या ज्या दोन तुकडया कामावरून जात असतात त्यांनी राजाभोवती राहून परमेश्वराच्या मंदिराचे रक्षण करावे. तुम्ही सर्वांनी हत्त्यारबंद होऊन राजाभोवती जमावे, कोणी पहाऱ्याच्या आत आला की त्यास मारून टाकावे; राजा आत-बाहेर जाईल तेव्हा त्याजबरोबर असावे. (२ राजे ११: ५-८)
सूर-हा मंदिराचा मुख्य द्वार होता.
ही वचने प्रगट करते की एका तरुण लेकराला किती संरक्षण होते. हा सिद्धांत प्रगट करतो की आजच्या सुवार्ताप्रसारक, संदेशवाहक, पाळक इत्यादी यांनी कितीतरी अधिक आध्यात्मिक संरक्षणाची गरज आहे. शत्रू हा बदलेला नाही, ना ही परमेश्वर.
एक कारण की अथल्या सहा वर्षे राज्य करू शकली ते हे होते कीकोणालाही काहीही पर्याय ठाऊक नव्हता. अनेक लोक सैतानाच्या अधिपत्त्याखाली राहतात कारण त्यांना खरेच ठाऊक नसते की एक कायदेशीर राजा हा त्यांच्या जीवनात राज्य करावयास तयार आहे.
यहोयादा याजकाने केलेल्या हुकुमाप्रमाणे त्या शतपतींनी केले; शब्बाथ दिवशी जे लोक कामावर यावयाचे होते व जे कामावरून घरी जावयाचे होते ते सर्व घेऊन ते यहोयादा याजकाकडे आले. (२ राजे ११: ९)
लक्षात घ्या शब्बाथ दिवशी सुद्धा लोक कामावर होते. ते मंदिराच्या कामावर होते.
तेव्हा दावीद राजाच्या बरच्या व ढाली परमेश्वराच्या मंदिरात होत्या त्या याजकाने शतपतीस दिल्या. ते पहारेवाले हाती हत्त्यारे घेऊन मंदिराच्या दक्षिण कोपऱ्यापासून उत्तर कोपऱ्यापर्यंत वेदीच्या व मंदिराच्या जवळ राजासभोवार उभे राहिले. (२ राजे ११: १०-११)
मंदिरात तेथे शेकडो भाले आणि ढाली होत्या ज्या सर्व राजा दाविदाच्या होत्या आणि देवाच्या मंदिरात त्या होत्या. २ शमुवेल ८ मध्ये आपण वाचतो त्यानेसोबाचा राजा रहोबपुत्र हददेजर चा पराभव केला होता. त्याने ढाली घेतल्या आणि इतर वस्तू ज्या त्याच्या सेवकांनी वाहून नेल्या, आणि परमेश्वरास त्या समर्पित केल्या. शलमोन ने मंदिर बांधिल्यानंतर, त्याने ते सर्व जे त्याच्या पित्याने समर्पित केले होते ते सर्व वाहून नेले, आणि त्यास परमेश्वराच्या मंदिराच्या खजिन्यात नेऊन ठेविले. (१ राजे ७: ५१)
आता ते दाविदाच्या प्रत्यक्ष वंशजांचे समर्थन करण्यात उपयोगी झाले. मी विश्वास ठेवतो की येथे एक सिद्धांत उदाहरण असे स्पष्ट केले आहे, एक सिद्धांत जो विश्वासणाऱ्यास प्रोत्साहित करतो की त्यांचा आशीर्वाद देवाच्या राज्याला समर्पित करावा.
तुम्ही पाहा, दाविदाला अधिकार होता कीयुद्धातून मिळविलेल्या सर्व वस्तू ठेवाव्या. त्याने सोनेरी ढाली प्रदर्शनात ठेवल्या असत्या, भाले विकले असते, आणि त्याचे बैंक खाते सोने आणि चांदी ने भरले असते. परंतु त्याऐवजी, त्याने ते सर्व परमेश्वराला समर्पित केले, आणि परमेश्वराने ते नंतर महानरित्या उपयोगात आणले.
हन्नाती स्त्री होती जिने मुलासाठी प्रार्थना केली आणि रडली होती, कारण ती वांझ होती. जेव्हा परमेश्वराने तिला आशीर्वाद दिला आणि तिने एका मुलाला जन्म दिला, तिला निश्चितच अधिकार होता की त्या पुत्राला राखून ठेवावे. परंतु त्याऐवजी, तिने बाळ शमुवेल ला परमेश्वरालासमर्पित केले (१ शमुवेल १: २८), आणि नंतर परमेश्वराने त्यास महानरित्या उपयोगात आणले.
तुम्हांला अधिकार आहे ते राखून ठेवण्याचा जे परमेश्वराने तुम्हाला दिले आहे-तुमचे कौशल्य, तुमचा पैसा, तुमची वेळ, तुमचे कुटुंब-हे सर्व तुमचे आहे. परंतु जर तुम्ही ते परमेश्वराला समर्पित करता, तो त्याचा महानरित्या उपयोग करेल.
मग तुम्ही तुमचे कौशल्य, तुमचा पैसा, तुमची वेळ, तुमचे कुटुंब काहीहीसमर्पित करा, परमेश्वरते महानरित्या वापरेल किंवा वापरू शकतो जेव्हा ते त्यास समर्पित केलेले आहे. आणि तो लाभ तुमच्या जीवनाच्या समयापलीकडे आणि तुमच्या पुढच्या पिढीच्याही पलीकडे पोहचेल.
मगयहोयादाने राजकुमारास बाहेर आणिले, त्याच्या शिरी मुकुट ठेवून त्याच्या हाती आज्ञापट दिला; मग त्यांनी त्यास अभिषेक करून राजा केले व टाळ्यांचा गजर करून म्हटले राजा चिरायु होवो. (२ राजे ११: १२)
यहोयादानेआज्ञापटाची नकल सादर करण्याद्वारे आपल्याला प्रकट केले आहे की देवाच्या लोकांवर प्रभुत्व करण्यासाठी देवाचे वचन किती महत्वाचे आहे.
तो आपल्या राजासनावर आरूढ होईल तेव्हा लेवीय याजकापाशी असलेल्या नियमशास्त्राची एक नक्कल त्याने एका वहीत स्वतः साठी उतरून घ्यावी (अनुवाद १७: १८). हे वचन आपल्याला सांगते की राजा कडे नियमशास्त्राची स्वतःची एक प्रत असली पाहिजे. "हाच ब्रिटीश संस्कृतीचा आधार आहे की राजा च्या राज्याभिषेकच्या वेळी त्यास बायबल ची एक प्रत भेट म्हणून दयावी.
योवाश यास राजा करण्यात तीन गोष्टी सामाविलेल्या होत्या:
१.मुकुट
२. नियमशास्त्र
३. तेल
जेव्हा एका तरुण मुलाला बाहेर आणले आणि त्यास राजा केले, त्यांनी टाळ्या वाजविल्या. ही पहिलीच वेळ आहे कीटाळ्या वाजविण्याचा नियमशास्त्रात उल्लेख केला आहे. त्यांनी हे आनंदाने केले, दाविदाच्या ह्या वंशजाला राजा असे घोषित केले, ते सार्वजनिक घोषणा असे केले.
दुर्दैवाने, आज प्रशंसा करणे हे आज जगात सामान्य झाले आहे, तरीहीअनेक चर्च मध्ये ते काहीतरी अनोखे किंवा प्रतिबंधित असे आहे. तरुण योवाश ने टाळ्या वाजविण्याद्वारे प्रशंसा मिळविली- मग राजांच्या राजाला का नाही?
स्तोत्रसंहिता ४७: १, "अहो सर्व लोकहो, टाळ्या वाजवा; उत्साहशब्दांनी देवाचा जयजयकार करा."
स्तोत्रसंहिता ९८: ८, "नद्या टाळ्या वाजवोत; पर्वत एकवटून परमेश्वरासमोर आनंदाने गावोत."
पहारेकऱ्याच्या व लोकांचा गलबला ऐकून अथल्या परमेश्वराच्या मंदिरात त्याच्याकडे आली. (२ राजे ११: १३)
राजा योवाश च्या स्तुति प्रीत्यर्थ हा मोठा गजर होता ज्याने अथल्येला बाहेर आणले आणि मनोरंजकपणे शेवटी तीचा वध करण्याकडे नेले.
मी विश्वास ठेवतो जेव्हा आपण राजांच्या राजाची स्तुति करतो एका विशेष ठिकाणाच्या सैतानी शक्तींना बांधण्यात येते. पाहा स्तोत्रसंहिता १४९: ७-९ मध्ये वचन काय म्हणते,
"तिच्या योगे राष्ट्रांचा सूड त्यांनी उगवावा
आणि लोकांना शासन करावे.
त्यांच्या राजांना साखळदंडानी बांधावे
आणि त्यांच्या सरदारांना लोखंडी बेडया घालाव्या.
लिहून ठेविलेला निवाडा त्यांच्यावर बजवावा,
हे त्याच्या सर्व भक्तांना भूषण होईल.
परमेश्वराचे स्तवन करा."
Chapters