ह्या जगात अनेक लोकांना मानसिक, भावनात्मक व शारीरिक क्षमेची गरज आहे आणि प्रभु येशू आपल्याला बोलावीत आहे की त्यांना साहाय्य करावे. परंतु आपण इतरांना क्षमेची सेवा कशी देऊ शकतो जर आपल्या स्वतःलाच मानसिक व भावनात्मक पीडा आहेत जे आपण क्षमे द्वारे बरे होऊ दिलेले नाहीत?
आणि तुम्ही एकमेकांना उपयोगी व सहाय्यकारी व्हा; सौम्य हृदयाचे (करुणामय, समजदार, प्रेमळ-अंत:करणाचे) एकमेकांना क्षमा करणारे [स्वतःहून व काहीही विचार न करता], जसे देवाने ख्रिस्ता मध्ये तुम्हाला क्षमा केली आहे. (इफिस ४:३२ ऐम्पलीफाईड)
नेहमी हे लक्षात ठेवा, हाच सर्व क्षमेचा आधार आहे, हे त्या पाया वर आधारित आहे की देवाने अगोदरच आपल्याला क्षमा केली आहे कारण ख्रिस्त येशूने जे वधस्तंभावर केले आहे.
येथे दोन दिशा आहेत ज्यामार्गामध्ये क्षमा केली पाहिजे. ह्या दिशा वधस्तंभाद्वारे सादर केल्या जातात-एक वरून आणि एक समांतरपणे.
वरील हे ह्या वास्तविकतेला सादर करते की आपल्या सर्वाना परमेश्वराकडून क्षमेची गरज असते, जे आपण ख्रिस्ताचे वधस्तंभावरील पूर्ण कार्य की क्षमा करणे व तारण देणे याद्वारेच केवळ प्राप्त करू शकतो. समांतर हे ह्या वास्तविकतेला सादर करते की मनुष्यांमध्ये व आपसांत क्षमा ही गरजेची आहे.
समांतर क्षमेचे दोन दृष्टीकोन आहेत:
१. ती देणे......इतरांना क्षमा करणे
२. प्राप्त करणे.......आपल्या स्वतःला क्षमा करणे
कारण देवाने आपल्याला क्षमा केली आहे, आपण इतरांना व आपल्या स्वतःला क्षमा करू शकतो. मला ते तुम्हाला स्पष्ट करू दया:
शुभवर्तमान मध्ये एक गोष्ट जी मला फारच मनोरंजक अशी वाटते ती ही की प्रभु येशूने पेत्राचा नकार व यहूदा चे फसविणे अचूकपणे वर्तविले होते-दोघेही त्याचे शिष्य होते. पेत्राने प्रभूला हे सुद्धा आश्वासन दिले होते की जरी त्यास मरावे लागले तरी तो त्याचा नकार करणार नाही.
दोघांनी आपल्या प्रभूला धोका दिला, दोघांनी त्यांचा अपराध ओळखला आणि त्यांना अतिशय खेद झाला. परंतु दोघांचा अंत हा वेगळा होता- पेत्राची पुनर्स्थापना केली गेली आणि यहूदा ने स्वतःला गळफास लावून घेतला का?
यहूदा जो येशूचा शिष्य, त्याने मशीहा ला जिवंत मारण्यास धरून दिले, जो देवाची क्षमा स्वीकारू शकला नाही. त्यास फारच दोषी वाटले आणि त्याने विचार केला की आता काहीही मार्ग नाही; म्हणून त्याने स्वतःला जिवंत मारले.
याउलट, पेत्र, जो शिष्य ज्याने येशूचा त्याच्या परीक्षेच्या व दु:खाच्या कठीण समया दरम्यान नकार केला होता, त्याने येशूची क्षमा प्राप्त केली, पुनर्स्थापित केला गेला आणि इतिहासातील एक सर्वात महान प्रेषित झाला. फरक ह्या ह्यामध्ये आहे: पेत्राने देवाची दया व क्षमे मध्ये भरवंसा ठेवला-यहूदा ने ठेवला नाही.
".......मी त्यांच्या अधर्माची क्षमा करीन, त्यांचे पाप मी यापुढे स्मरणार नाही." (यिर्मया ३१:३४)
जेव्हा परमेश्वर आपल्याला क्षमा करतो, पवित्र शास्त्र सांगते की तो आपली पापे स्मरणात ठेवत नाही. याचा अर्थ हा नाही की आपला सर्व ज्ञानी परमेश्वर ते विसरतो, परंतु, त्यासाठी, की कारण तो आपल्याला क्षमा देतो, तो याची निवड करतो की आपली पापे नकारात्मक रीतीने आणू नये.
प्रार्थना
प्रिय पित्या, मी समजतो की मी तुझे प्रेम कधी स्वतःहून मिळवू शकत नाही, मी तुला तुझी प्रीति ज्यास मी पात्र नाही त्यासाठी तुला धन्यवाद देतो. मी तुझी क्षमा स्वीकारतो. माझे सर्व दोष व लज्जा येशूच्या रक्ता द्वारे धुतल्या गेल्या आहेत.
Most Read
● दिवस ३६:४० दिवसांचा उपास आणि प्रार्थना● प्रेमाद्वारे प्रेरित व्हा
● २१ दिवस उपवासः दिवस ११
● विसरण्याचा धोका
● २१ दिवस उपवासः दिवस ०४
● ख्रिस्ती लोक देवदूताला आदेश देऊ शकतात काय?
● नवीन वर्षाच्या शुभेच्छा २०२१ (दिवस २१)
टिप्पण्या