கடந்த காலத்தின் அலமாரியைத் திறக்கிறது

ஒவ்வொரு நபரும் ஒரு நாள் பிரகாசமும் மற்றொரு நாள் இருள் நிறைந்த வாழ்க்கைப் பயணத்தை மேற்கொள்கிறார்கள். பலருக்கு, கடந்த காலம் ஒரு மறைவான அறையாகவே இருக்கிறது, அதில் பாவம், வருத்தம் மற்றும் வேதனையின் எலும்புக்கூடுகள் கிடக்கும் ஒரு ரகசிய அலமாரி. இந்த எலும்புக்கூடுகள் பயம் மற்றும் கண்டனத்தின் சங்கிலிகளால் ஆத்துமாவைச் சூழ்ந்திருக்கும்போது, புன்னகைகள் மற்றும் கருணைச் செயல்களுக்குப் பின்னால் கவனமாக மறைக்கப்படுகின்றன. தேவனுடைய வார்த்தை நமக்குச் சொல்கிறது, “எல்லாரும் பாவஞ்செய்து, தேவமகிமையற்றவர்களாகி,”

(ரோமர் 3:23), குறைவுகள் நமது மனித இருப்பின் ஒரு பகுதி என்பதை நமக்கு நினைவூட்டுகிறது.

இருப்பினும், கடந்த காலம் சிறைச்சாலையாக இருக்க வேண்டியதில்லை. தெய்வீக கிருபையின் மெல்லிய சத்தம், தேவனின் அன்பும் இந்த அலமாரிகளைத் திறக்கவும், நிழல்களை அகற்றவும், துன்புறுத்தப்பட்ட ஆத்துமாக்களை விடுவிக்கவும் எப்போதும் தயாராக உள்ளன. சங்கீதம் 147:3 உறுதியளிக்கிறது, “இருதயம் நொறுங்குண்டவர்களைக் குணமாக்குகிறார், அவர்களுடைய காயங்களைக் கட்டுகிறார்.”

நம்முடைய ஆழமான இடைவெளியில், நமது எலும்புக்கூடுகளை விடுவிக்கவும், நமது கடந்த காலத்தின் மறைவைத் திறக்கவும், அவருடைய அன்பின் மற்றும் வல்லமையைத் தழுவவும் தேவன் நம்மை அழைக்கிறார். "நம்முடைய பாவங்களை நாம் அறிக்கையிட்டால், அவர் நம்முடைய பாவங்களை மன்னித்து, எல்லா அநியாயங்களிலிருந்தும் நம்மைச் சுத்திகரிப்பதற்கு உண்மையும் நீதியும் உள்ளவர்" (1 யோவான் 1:9) என்பதை அங்கீகரிப்பது முக்கியம்.

துரதிர்ஷ்டவசமாக, பலர் தங்கள் கடந்த கால சங்கிலிகளால் சிறையில் அடைக்கப்படுகிறார்கள், குற்ற உணர்ச்சியின் நிழல்கள் மற்றும் கண்டனங்கள் அவர்கள் மீது படர்ந்துள்ளன. இருப்பினும், கிறிஸ்து இயேசுவில் மீட்பு உள்ளது, இந்த மனச் சிறையிலிருந்து விடுவிக்கப்பட முடியும். ரோமர் 8:1-2 அறிவிக்கிறது, “ஆனபடியால், கிறிஸ்து இயேசுவுக்குட்பட்டவர்களாயிருந்து, மாம்சத்தின்படி நடவாமல் ஆவியின்படியே நடக்கிறவர்களுக்கு ஆக்கினைத்தீர்ப்பில்லை. கிறிஸ்து இயேசுவினாலே ஜீவனுடைய ஆவியின் பிரமாணம் என்னைப் பாவம் மரணம் என்பவைகளின் பிரமாணத்தினின்று விடுதலையாக்கிற்றே.” விடுபடுவதற்கான திறவுகோல் சிலுவையிலிருந்து வரும் மன்னிப்பை ஏற்றுக்கொள்வதும், கிறிஸ்துவின் அன்பை நம் ஆத்துமாக்களுக்குள் ஊடுருவ அனுமதிப்பதும் ஆகும்.

குணப்படுத்துவதற்கான பயணம் எளிதானதாக இருக்க போவதில்லை. எலும்புக்கூடுகளை எதிர்கொள்வதற்கும், கடந்த காலத்தின் அலமாரியைத் திறப்பதற்கும், வலி மற்றும் பாவத்தின் ஒவ்வொரு துளியையும் தேவனிடம் ஒப்படைப்பதற்கும் அர்ப்பணிப்பு தேவை. சங்கீதம் 34:18 நமக்கு நினைவூட்டுகிறது, “நொறுங்குண்ட இருதயமுள்ளவர்களுக்குக் கர்த்தர் சமீபமாயிருந்து, நருங்குண்ட ஆவியுள்ளவர்களை இரட்சிக்கிறார்.”

‭‭எப்போதும் நினைவில் கொள்ளுங்கள், நீங்கள் செய்யும் ஒவ்வொரு jebathilum, நீங்கள் சிந்தும் ஒவ்வொரு கண்ணீரிலும், கர்த்தர் இருக்கிறார், உங்கள் வலியை வலிமையாகவும், துக்கத்தை மகிழ்ச்சியாகவும் மாற்றுவதற்கு உழைக்கிறார்.

மேலும், மனதையும் ஆவியையும் புதுப்பித்தல் கடந்த கால நினைவுகளை கடக்க இன்றியமையாதது. நம்முடைய எண்ணங்களையும் உணர்ச்சிகளையும் மாற்றியமைக்க தேவனுடைய வார்த்தையை அனுமதிக்கும்போது, நாம் ஒரு புதிய இருப்பைத் தழுவுகிறோம். ரோமர் 12:2 அறிவுறுத்துகிறது, “நீங்கள் இந்தப் பிரபஞ்சத்திற்கு ஒத்த வேஷந்தரியாமல், தேவனுடைய நன்மையும் பிரியமும் பரிபூரணமுமான சித்தம் இன்னதென்று பகுத்தறியத்தக்கதாக, உங்கள் மனம் புதிதாகிறதினாலே மறுரூபமாகுங்கள்.”

‭‭ரோமர்‬ ‭12‬:‭2‬ இந்த மாற்றம் சுதந்திரத்திற்கான திறவுகோலாகும், கண்டனத்திலிருந்து புனிதப்படுத்துதலுக்கான பயணமாகும்.

கடந்த காலத்தின் அலமாரியைத் திறக்கிறது

Most Read