ஆவிக்குரிய வளர்ச்சியின் மௌனத் தினறல்

மாற்கு 4:13-20 இல், தேவனுடைய வார்த்தைக்கு பல்வேறு எதிர்வினைகளை கோடிட்டுக் காட்டும் ஒரு ஆழமான உவமையை இயேசு பகிர்ந்து கொள்கிறார். இந்த வேதத்தை நாம் ஆராயும்போது, பல்வேறு வடிவங்களில் உள்ள கவனச்சிதறல்கள் நமது ஆவிக்குரிய வளர்ச்சியைத் தடுக்கும் முக்கிய காரணங்களில் ஒன்றாகும் என்பது தெளிவாகிறது.

கர்த்தராகிய இயேசு, "விவசாயி விதையை விதைக்கிறார்" (மாற்கு 4:14) என்று விளக்க ஆரம்பித்தார். இந்த வார்த்தை சத்தியம், சுவிசேஷம், தேவனுடைய ஜீவனை வளர்க்கும் வாக்குத்தத்தம். இருப்பினும், இந்த விதைப்பின் விளைவு எப்போதும் நாம் எதிர்பார்க்கக்கூடிய பலனளிக்கும் அறுவடையாக இருக்காது.

பறிக்கப்பட்ட வார்த்தை:

“வசனத்தைக் கேட்டவுடனே சாத்தான் வந்து, அவர்கள் இருதயங்களில் விதைக்கப்பட்ட வசனத்தை எடுத்துப்போடுகிறான்; இவர்களே வசனம் விதைக்கப்படுகிற வழியருகானவர்கள்.”

‭ (மாற்கு 4:15). ஒரு பிரசங்கத்தை எத்தனை முறை கேட்கிறோம், நம் இருதயத்தில் தொடுதலை . உணர்ந்து, வீட்டை அடையும் நேரத்தில் அதன் சாராம்சத்தை மறந்துவிடுகிறோம்? எதிரி எப்போதும் விழிப்புடன் இருக்கிறான், நம் இருதயங்களுக்குச் செல்லும் சத்தியத்தின் எந்தச் சாயலையும் பறிக்கக் காத்திருக்கிறான்.

மேற்பரப்பு நிலை வார்த்தை:

“அப்படியே, வசனத்தைக் கேட்டவுடனே அதைச் சந்தோஷத்தோடு ஏற்றுக்கொண்டும், தங்களுக்குள்ளே வேர்கொள்ளாதபடியால், கொஞ்சக்காலமாத்திரம் நிலைத்திருக்கிறார்கள், வசனத்தினிமித்தம் உபத்திரவமும் துன்பமும் உண்டானவுடனே இடறலடைகிறார்கள்; இவர்களே கற்பாறை நிலத்தில் விதைக்கப்பட்டவர்கள்.”

‭‭(மாற்கு 4:16-17) ஒரு ஆராதனையின் போது அல்லது ஒரு ஆவிக்குரிய கூட்டத்தின் போது உணர்ச்சிவசப்படுவது அசாதாரணமானது அல்ல. ஆயினும்கூட, கிறிஸ்துவில் ஆழமான வேர்கள் இல்லாமல், இந்த மகிழ்ச்சி விரைவானதாக இருக்கலாம். சவால்களை எதிர்கொள்ளும் போது, நமது நம்பிக்கை தளரலாம். ஏசாயா 40:8 கூறுவது போல், “புல் உலர்ந்து பூ உதிரும்; நமது தேவனுடைய வசனமோ என்றென்றைக்கும் நிற்கும் என்பதையே சொல் என்று உரைத்தது.” உறுதியாக நிற்கும் விசுவாசம் என்பது devanin நித்திய வார்த்தையில் ஆழமாக வேரூன்றிய ஒன்றாகும்.

திணறிய வார்த்தை:

இங்குதான் கவனச்சிதறல்கள் அவற்றின் மிகவும் தந்திரமான பாத்திரத்தை வகிக்கின்றன. “இவர்களே முள்ளுள்ள இடங்களில் விதைக்கப்பட்டவர்கள். வசனத்தைக் கேட்டு, ஏற்றுக்கொண்டு, ஒன்று முப்பதும், ஒன்று அறுபதும், ஒன்று நூறுமாகப் பலன்கொடுக்கிறார்கள்; இவர்களே நல்ல நிலத்தில் விதைக்கப்பட்டவர்கள் என்றார்.”

‭‭(மாற்கு 4:19). கவனச்சிதறல்கள் எப்பொழுதும் பிரமாண்டமானதாகவோ அல்லது கண்ணை கூசும் விதமாகவோ இருப்பதில்லை. அவை "இந்த உலகத்தின் அக்கறை" அல்லது "செல்வத்தின் வஞ்சகம்" போன்ற நுட்பமானவையாக இருக்கலாம். இது தேவனின் அங்கீகாரத்தின் மீது உலக சரிபார்ப்புகளின் அமைதியான நாட்டமாக இருக்கலாம். நீதிமொழிகள் 23:4 எச்சரிக்கிறது, “ஐசுவரியவானாகவேண்டுமென்று பிரயாசப்படாதே; சுயபுத்தியைச் சாராதே.”

வேதம் மேலும் விரிவுபடுத்துகிறது, கவனச்சிதறல்களை "இன்பம் மற்றும் மகிழ்ச்சி மற்றும் தவறான கவர்ச்சி மற்றும் செல்வத்தின் வஞ்சகம், மற்றும் பிற விஷயங்களுக்கான ஏக்கம் மற்றும் உணர்ச்சி ஆசை" (மார்க் 4:19). இந்த ஆசைகள் உள்ளே நுழையும்போது, அவை நமது ஆவிக்குரிய வளர்ச்சியைத் தடுக்கின்றன. 1 யோவான் 2:15-17ல் நமக்கு நினைவூட்டப்படுகிறது, “உலகத்திலும் உலகத்திலுள்ளவைகளிலும் அன்புகூராதிருங்கள்; ஒருவன் உலகத்தில் அன்புகூர்ந்தால் அவனிடத்தில் பிதாவின் அன்பில்லை. ஏனெனில், மாம்சத்தின் இச்சையும, கண்களின் இச்சையும், ஜீவனத்தின் பெருமையுமாகிய உலகத்திலுள்ளவைகளெல்லாம் பிதாவினாலுண்டானவைகளல்ல, அவைகள் உலகத்தினாலுண்டானவைகள். உலகமும் அதின் இச்சையும் ஒழிந்துபோம்; தேவனுடைய சித்தத்தின்படி செய்கிறவனோ என்றென்றைக்கும் நிலைத்திருப்பான்.”

பலனளிக்கும் வார்த்தை

இருப்பினும், எல்லா நம்பிக்கையும் இழக்கப்படவில்லை. “வசனத்தைக் கேட்டு, ஏற்றுக்கொண்டு, ஒன்று முப்பதும், ஒன்று அறுபதும், ஒன்று நூறுமாகப் பலன்கொடுக்கிறார்கள்; இவர்களே நல்ல நிலத்தில் விதைக்கப்பட்டவர்கள் என்றார்.” பற்றி இயேசு பேசுகிறார். (மாற்கு 4:20). இங்கே முக்கியமானது நல்ல மண். ஒரு இருதயம் தயாராக உள்ளது, பணிவு மற்றும் பிரார்த்தனை மூலம் உழுதல், கேட்க மாத்திரமல்ல ஆனால் ஏற்றுக்கொள்ளவும் செயல்படவும் ஆயத்தமான இருதயம்.

கவனச்சிதறல்களை சமாளித்தல்

யாக்கோபு 4:7-8 அறிவுறுத்துகிறது, “ஆகையால், தேவனுக்குக் கீழ்ப்படிந்திருங்கள்; பிசாசுக்கு எதிர்த்து நில்லுங்கள், அப்பொழுது அவன் உங்களைவிட்டு ஓடிப்போவான். தேவனிடத்தில் சேருங்கள், அப்பொழுது அவர் உங்களிடத்தில் சேருவார். பாவிகளே, உங்கள் கைகளைச் சுத்திகரியுங்கள்; இருமனமுள்ளவர்களே, உங்கள் இருதயங்களைப் பரிசுத்தமாக்குங்கள்.” இது நம்பிக்கைக்கான ஒரு செயலூக்கமான அணுகுமுறை. கவனச்சிதறல்களை உணர்ந்து எதிர்ப்பதன் மூலமும், தேவனிடம் நெருங்கி வருவதன் மூலமும், நாம் நல்ல நிலத்தைப் போலவும், வளமானதாகவும், கனி கொடுக்கத் தயாராகவும் இருக்கிறோம்.

எபிரேயர் 12:2-ல் உள்ள வார்த்தைகளுக்கு செவிசாய்ப்போம், “அவர் தமக்குமுன் வைத்திருந்த சந்தோஷத்தின்பொருட்டு, அவமானத்தை எண்ணாமல், சிலுவையைச் சகித்து, தேவனுடைய சிங்காசனத்தின் வலதுபாரிசத்தில் வீற்றிருக்கிறார். கவனச்சிதறல்கள் நிறைந்த உலகில், நமது நித்திய நம்பிக்கையும் இரட்சிப்புமான கிறிஸ்துவின் மீது நமது பார்வை உறுதியாக இருக்கட்டும்.

ஆவிக்குரிய வளர்ச்சியின் மௌனத் தினறல்

Most Read