சபையில் ஒற்றுமையைப் பேணுதல்

வேதம் சபைக்குள் ஒற்றுமைக்கு அதிக முக்கியத்துவம் கொடுக்கிறது. எபேசியர் 4:3ல், அப்போஸ்தலனாகிய பவுல் கிறிஸ்தவர்களை ”சமாதானக்கட்டினால் ஆவியின் ஒருமையைக் காத்துக்கொள்வதற்கு ஜாக்கிரதையாயிருங்கள்“ என்று

‭‭அறிவுறுத்துகிறார். இந்த ஒற்றுமைக்கு மிகப்பெரிய அச்சுறுத்தல்களில் ஒன்று அவதூறு பாவம். சபையில் உள்ளவர்கள் மற்றவர்களுக்கு எதிராக தீங்கிழைக்கும் வதந்திகளிலும் தவறான குற்றச்சாட்டுகளிலும் ஈடுபடும்போது, அது உறவுகளை விஷமாக்குகிறது மற்றும் சரீரத்தில் பிரிக்கிறது. கிறிஸ்தவர்களாகிய நாம் இந்த அழிவுகரமான பாவத்திற்கு எதிராக எச்சரிக்கையாக இருக்க வேண்டும்.

புறங்கூறுகிறவர்களின் அழிவு

அவதூறு என்பது ஒரு நபரின் நற்பெயருக்கு சேதம் விளைவிக்கும் பொய்யான பேச்சு. நீதிமொழிகள் 10:18 கூறுகிறது, ”பகையை மறைக்கிறவன் பொய் உதடன்; புறங்கூறுகிறவன் மதிகேடன்.“ புறங்கூறுகிறவன் வெறுப்பின் இருதயத்திலிருந்து வெளியேறி பெரும் சேதத்தை ஏற்படுத்துகிறது. யாக்கோபு 3:5-6 நாவை ஒரு சிறிய தீப்பொறியுடன் ஒப்பிடுகிறார், அது "வாழ்க்கையின் முழு போக்கையும் எரிக்கிறது." புறம் பேசுவது நண்பர்கள், குடும்பங்கள் மற்றும் சபைகளைப் பிரிக்கிறது.

நாம் ஒரு இரக்கமற்ற சமூகத்தில் வாழ்கிறோம், அங்கு மக்கள் முன்னேற மற்றவர்களை வெட்டுவார்கள். ஆனால் சபையில், ஒருவரையொருவர் நேசிக்கவும், ஒருவரையொருவர் கட்டியெழுப்பவும் நாம் உயர்ந்த தரத்திற்கு அழைக்கப்பட்டுள்ளோம் (1 தெசலோனிக்கேயர் 5:11). நாம் அவதூறான பேச்சில் ஈடுபடும்போது அல்லது கேட்கும்போது; திருடவும், கொல்லவும், அழிக்கவும் பிசாசின் சூழ்ச்சிகளுடன் நாம் கூட்டு சேருகிறோம் (யோவான் 10:10). நம்மில் அன்பு, மகிழ்ச்சி மற்றும் சமாதானத்தின் கனியை உற்பத்தி செய்யும் பரிசுத்த ஆவியானவரை புறம் பேசுவது துக்கப்படுத்துகிறது (எபேசியர் 4:30-31).

தேவனின் நீதியான தீர்ப்பு

ஆவிக்குரிய தலைவர்களை புறம்பாக பேசுபவர்களுக்கு எதிராக தேவனின் விரைவான தீர்ப்பின் நிகழ்வுகளை வேதம் பதிவு செய்கிறது. எண் 12 இல், மிரியாமும் ஆரோனும் மோசேயை புறம் பேசினர், மேலும் தேவன் மிரியாமை தொழுநோயால் வாதித்தார். எண் 16 இல், மோசேக்கு எதிரான அவதூறு குற்றச்சாட்டுகளின் அடிப்படையில் கோரா ஒரு கிளர்ச்சிக்கு தலைமை தாங்கினான். கோராவையும் அவனுடைய சீஷர்களையும் பூமி விழுங்கும்படி தேவன் செய்தார்.

நாம் பேசும் ஒவ்வொரு கவனக்குறைவான வார்த்தைக்கும் கணக்குக் கொடுப்போம் என்று கர்த்தராகிய இயேசு எச்சரித்தார் (மத்தேயு 12:36-37). தங்கள் வார்த்தைகளால் மற்றவர்களை சேதப்படுத்தியவர்கள் மனந்திரும்பாவிட்டால் தேவனின் நீதியான தீர்ப்பிலிருந்து தப்ப மாட்டார்கள். சங்கீதம் 101:5 கூறுகிறது, ”தேசத்தில் உண்மையானவர்கள் என்னோடே வாசம்பண்ணும்படி என் கண்கள் அவர்கள்மேல் நோக்கமாயிருக்கும்; உத்தமமான வழியில் நடக்கிறவன் என்னைச் சேவிப்பான்.“

நமது இ௫தயங்களையும் நாவையும் காத்தல்

அவதூறு என்பது இருதயத்தில் தொடங்கும் என்பதால், அங்கேதான் நாம் கவனமாக இருக்க வேண்டும். நீதிமொழிகள் 4:23 அறிவுறுத்துகிறது, ”எல்லாக் காவலோடும் உன் இருதயத்தைக் காத்துக்கொள், அதினிடத்தினின்று ஜீவவூற்று புறப்படும்.“

‭‭அவதூறுகளை உண்டாக்கும் கசப்பு, கோபம், பொறாமை ஆகியவற்றைக் கைவிட வேண்டும் (எபேசியர் 4:31). மாறாக, நாம் இரக்கமுள்ள இ௫தயங்களையும், இரக்கத்தையும், பணிவையும், சாந்தத்தையும், பொறுமையையும் அணிய வேண்டும் (கொலோசெயர் 3:12).

நீதிமொழிகள் 21:23 கூறுகிறது, ”தன் வாயையும் தன் நாவையும் காக்கிறவன் தன் ஆத்துமாவை இடுக்கண்களுக்கு விலக்கிக் காக்கிறான்.“ நாம் ஒருவரை புறம் பேச ஆசைப்படும் போது, நாம் கேட்க வேண்டும்: அது உண்மையா? இது அவசியமா? அது பலன் தருமா? பெரும்பாலும், அமைதியாக இருப்பது நல்லது. நாம் பேசும்போது, அது மற்றவர்களைக் கட்டியெழுப்புவதாக இருக்கட்டும், அவர்களை இடித்துவிடக்கூடாது. எபேசியர் 4:29 கூறுகிறது, ”கெட்டவார்த்தை ஒன்றும் உங்கள் வாயிலிருந்து புறப்படவேண்டாம்; பக்திவிருத்திக்கு ஏதுவான நல்லவார்த்தை உண்டானால் அதையே கேட்கிறவர்களுக்குப் பிரயோஜனமுண்டாகும்படி பேசுங்கள்.“

வேறொருவர் அவதூறாகப் பேசுவதை நாம் கேட்டால், அவர்களை மெதுவாகத் திருத்த வேண்டும் (கலாத்தியர் 6:1). நீதிமொழிகள் 25:23 கூறுகிறது, ”வடகாற்று மழையையும், புறங்கூறுகிற நாவு கோபமுகத்தையும் பிறப்பிக்கும்.“ ஒரு கடுமையான வார்த்தை கோபத்தை தூண்டுவது போல், ஒரு மென்மையான திருத்தம் அதன் தடங்களில் அவதூறுகளை நிறுத்தலாம்.

சபையில் ஒற்றுமையைப் பேணுதல்

Most Read