53 - Bible Commentary | Karuna Sadan

📖1 ತಿಮೊಥೆಯ 3:1-7

ಸಭಾಧ್ಯಕ್ಷನ ಉದ್ಯೋಗವನ್ನು ಪಡಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂದಿರುವವನು ಒಳ್ಳೇ ಕೆಲಸವನ್ನು ಅಪೇಕ್ಷಿಸುವವನಾಗಿದ್ದಾನೆಂಬ ಮಾತು ನಂಬತಕ್ಕದ್ದಾಗಿದೆ. 2 ಸಭಾಧ್ಯಕ್ಷನು ದೋಷಾರೋಪಣೆಯಿಲ್ಲದವನೂ ಏಕಪತ್ನಿಯುಳ್ಳವನೂ ಮದ್ಯಾಸಕ್ತಿಯಿಲ್ಲದವನೂ ಜಿತೇಂದ್ರಿಯನೂ ಮಾನಸ್ಥನೂ ಅತಿಥಿಸತ್ಕಾರಮಾಡುವವನೂ ಬೋಧಿಸುವದರಲ್ಲಿ ಪ್ರವೀಣನೂ ಆಗಿರಬೇಕು. 3 ಅವನು ಕುಡಿದು ಜಗಳವಾಡುವವನೂ ಹೊಡೆದಾಡುವವನೂ ಆಗಿರಬಾರದು; ಸಾತ್ವಿಕನೂ ಕುತರ್ಕ ಮಾಡದವನೂ ದ್ರವ್ಯಾಶೆಯಿಲ್ಲದವನೂ ಆಗಿರಬೇಕು. 4 ಪೂರ್ಣಗೌರವದಿಂದ ತನ್ನ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಅಧೀನದಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಸ್ವಂತ ಮನೆಯವರನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಆಳುವವನಾಗಿರಬೇಕು.5 ಸ್ವಂತ ಮನೆಯವರನ್ನು ಆಳುವದಕ್ಕೆ ತಿಳಿಯದವನು ದೇವರ ಸಭೆಯನ್ನು ಹೇಗೆ ಪರಾಂಬರಿಸುವನು? 6 ಅವನು ಹೊಸದಾಗಿ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಸೇರಿದವನಾಗಿರಬಾರದು;ಅಂಥವನಾದರೆ ಉಬ್ಬಿಕೊಂಡು ಸೈತಾನನಿಗೆ ಪ್ರಾಪ್ತವಾದ ಶಿಕ್ಷಾವಿಧಿಗೆ ಒಳಗಾದಾನು. 7 ಇದಲ್ಲದೆ ಅವನು ಹೊರಗಣವರಿಂದ ಒಳ್ಳೆಯವನೆನಿಸಿಕೊಂಡಿರಬೇಕು; ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ನಿಂದೆಗೆ ಗುರಿಯಾಗುವನು ಮತ್ತು ಸೈತಾನನ ಉರ್ಲಿನೊಳಗೆ ಸಿಕ್ಕಿಬಿದ್ದಾನು.

1. "ಇದು ಒಳ್ಳೇ ಮಾತು ನಂಬತಕ್ಕದ್ದಾಗಿದೆ. ..." (v.1a)

ಅಪೊಸ್ತಲ ಪೌಲನು ಈ ವಾಕ್ಯವನ್ನು ಸೇವಕರ ಪತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಐದು ಬಾರಿ ಬಳಸುತ್ತಾನೆ (1 ತಿಮೋತಿ, 2 ತಿಮೋತಿ, ತೀತನು). ಇದು ಗುರುತರವಾದ ಸತ್ಯದ ಹೇಳಿಕೆಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ, ಬಹುತೇಕ ಆರಂಭಿಕ ಸಭೆಗೆ ಒಂದು ನಂಬಿಕೆಯಂತೆ.

👉 ಇದು ನಮಗೆ ನೆನಪಿಸುತ್ತದೆ: ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ನಾಯಕತ್ವವು ಹಗುರವಾದ ಮಹತ್ವಾಕಾಂಕ್ಷೆಯಲ್ಲ ಆದರೆ ಪರಿಶುದ್ಧ ಕರೆಯಾಗಿದೆ.

2. "ಒಬ್ಬ ಮನುಷ್ಯನು ಸಭಾಧ್ಯಕ್ಷ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಬಯಸಿದರೆ, ಅವನು ಒಳ್ಳೆಯ ಕೆಲಸವನ್ನು ಬಯಸುತ್ತಾನೆ." (v.1b)

ಆಸೆಗಳು (ಒರೆಗೆಟೈ): ಈ ಪದದ ಅರ್ಥ "ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಕಡೆಗೆ ಚಾಚುವುದು, ಶ್ರದ್ಧೆಯಿಂದ ಆಶಿಸುವುದು." ಅಪೊಸ್ತಲ ಪೌಲನು ಮಹತ್ವಾಕಾಂಕ್ಷೆಯನ್ನು ಖಂಡಿಸುವುದಿಲ್ಲ; ಬದಲಾಗಿ, ಅಧಿಕಾರಕ್ಕಾಗಿ ಸ್ವಾರ್ಥಿ ಹಂಬಲ ಮತ್ತು ಸೇವೆ ಮಾಡುವ ಆತ್ಮದ ನೇತೃತ್ವದ ಬಯಕೆಯ ನಡುವೆ ಅವನು ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತಾನೆ. ನಿಜವಾದ ನಾಯಕತ್ವವು ದೇವರು ನೀಡಿದ ಹೊರೆಯಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ, ವೈಯಕ್ತಿಕ ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದಲ್ಲ.

ಒಳ್ಳೆಯ ಕೆಲಸ (ಕಲೋ ಎರ್ಗೌ): ಬಿಷಪ್ ಅಥವಾ ಭಾಧ್ಯಕ್ಷ ಹುದ್ದೆಯನ್ನು "ಒಳ್ಳೆಯ ಕೆಲಸ" ಎಂದು ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಗಮನಿಸಿ - ಇದನ್ನು ಉತ್ತಮ ಸ್ಥಾನಮಾನ ಅಥವಾ ಉತ್ತಮ ಬಿರುದು ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ನಾಯಕತ್ವವು ನಿಖರವಾಗಿ ಉದಾತ್ತವಾಗಿದೆ ಏಕೆಂದರೆ ಅದು ಕಷ್ಟಕರ, ಬೇಡಿಕೆಯ ಮತ್ತು ಪರಿಶುದ್ಧವಾಗಿದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ತ್ಯಾಗ, ನಡವಳಿಕೆ ಮತ್ತು ಕ್ರಿಸ್ತನಂತಹ ದೀನತೆ ಬೇಕು.

👉 ಯೋಹಾನ 13:14 ರಲ್ಲಿ, ಯೇಸು ತನ್ನ ಶಿಷ್ಯರ ಪಾದಗಳನ್ನು ತೊಳೆದನು. ಆ ಚಿತ್ರವು ನಮಗೆ ನೆನಪಿಸುತ್ತದೆ: ನಾಯಕತ್ವವು ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳಲು ಸಿಂಹಾಸನವಲ್ಲ, ಆದರೆ ಸೇವೆ ಮಾಡಲು ಒಂದು ಟವಲ್ ಅಥವಾ ಬಟ್ಟೆಯಂತೆ.

3. "ಹಾಗಾದರೆ ಸಭಾಧ್ಯಕ್ಷನು ದೋಷಾರೋಪಣೆಯಿಲ್ಲದವನೂ ಆಗಿರಬೇಕು..." (v.2a)

ನಿಷ್ಕಳಂಕ (anepilēmptos): ಪಾಪರಹಿತನಲ್ಲ, ಆದರೆ "ನಿಂದೆಗೆ ಮೀರಿದ", ಅವಮಾನವನ್ನು ತರುವ ಯಾವುದೇ ಸ್ಪಷ್ಟ ದೋಷಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರಬಾರದು.
ನಾಯಕನ ಜೀವನವು ಅವನ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಧರ್ಮೋಪದೇಶವಾಗಿದೆ. ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ಇಲ್ಲದ ಪ್ರತಿಭಾನ್ವಿತ ಬೋಧಕನು ಸಭೆಗೆ ಹೊಣೆಗಾರ.
ಜ್ಞಾನೋಕ್ತಿ 22:1 - "ಬಹುಧನಕ್ಕಿಂತಲೂ ಒಳ್ಳೆಯ ಹೆಸರು ಉತ್ತಮ."

4. ಏಕ ಪತ್ನಿಯುಳ್ಳವನು ಆಗಿರಬೇಕು.." (v.2b)

ಅಕ್ಷರಶಃ ಅರ್ಥ: ಈ ಪದಗುಚ್ಛದ ಅರ್ಥ "ಒಬ್ಬ ಮಹಿಳೆಯ ಪುರುಷ". ಇದು ಬಿಷಪ್ ವಿವಾಹಿತನಾಗಿರಬೇಕು ಎಂದು ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಅದು ಮದುವೆಯ ಒಡಂಬಡಿಕೆಯಲ್ಲಿ ನಿಷ್ಠಾವಂತ ನಂಬಿಗಸ್ತ, ವಿಶೇಷ ಭಕ್ತಿಯನ್ನು ಬಯಸುತ್ತದೆ.

ಅದು ಯಾವುದನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸುವುದು:

ಬಹುಪತ್ನಿತ್ವ
ದ್ರೋಹ
ಚೆಲ್ಲಾಟ ಅಥವಾ ರಾಜಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ನಡವಳಿಕೆ ಇಂತಹದ್ದನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸುತ್ತದೆ.

ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಸಂದರ್ಭ: ರೋಮನ್ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ, ಅನೈತಿಕತೆ ಅತಿರೇಕವಾಗಿತ್ತು ಮತ್ತು ವೈವಾಹಿಕ ನಿಷ್ಠೆ ವಿರಳವಾಗಿತ್ತು. ಅಪೊಸ್ತಲ ಪೌಲನು ಒಂದು ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಕವಾದ ಮಾನದಂಡವನ್ನು ಹೊಂದಿಸುತ್ತಾನೆ - ಸಭೆ ನಾಯಕರು ಒಡಂಬಡಿಕೆಯ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಮಾದರಿಯಾಗಿಟ್ಟುಕೊಂಡು, ಕ್ರಿಸ್ತನು ತನ್ನ ವಧು, ಸಭೆಗೆ ನೀಡಿದ ಮಿತಿಯಿಲ್ಲದ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸಬೇಕು.

5. “ ಮದ್ಯಾಸಕ್ತಿಯಿಲ್ಲದವನೂ ಜಿತೇಂದ್ರಿಯನೂ ಮಾನಸ್ಥನೂ ಅತಿಥಿಸತ್ಕಾರಮಾಡುವವನೂ ಬೋಧಿಸುವದರಲ್ಲಿ ಪ್ರವೀಣನೂ ಆಗಿರಬೇಕು.” (v.2c)

ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಪದವು ಭಾವಚಿತ್ರವನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತದೆ:

ಮದ್ಯಾಸಕ್ತಿಯಿಲ್ಲದವನು (nēphalios): ಸ್ವಯಂ-ನಿಯಂತ್ರಣವುಳ್ಳವನು, ಸ್ಪಷ್ಟ-ಮನಸ್ಸುಳ್ಳವನು. ತೀರ್ಪಿನಲ್ಲಿ ತಾಳ್ಮೆಯಿಲ್ಲವನು.
ಮದ್ಯಾಸಕ್ತಿಯಿಲ್ಲದವನು (sōphrōn): ಜಿತೇಂದ್ರಿಯನೂ ಮಾನಸ್ಥನೂ ಶಿಸ್ತುಬದ್ಧ.
ಒಳ್ಳೆಯ ನಡವಳಿಕೆ (kosmios): ಕ್ರಮಬದ್ಧ, ಗೌರವಾನ್ವಿತ, ಘನತೆ.
ಅತಿಥಿಸತ್ಕಾರಮಾಡುವವನೂ(philoxenos): ಅಕ್ಷರಶಃ “ಅಪರಿಚಿತರನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವವರು.” ಆರಂಭಿಕ ಸಭದ್ಯಕ್ಷರಗಳು ಆಗಾಗ್ಗೆ ತಮ್ಮ ಮನೆಗಳನ್ನು ಪ್ರಯಾಣಿಕರಿಗೆ ಮತ್ತು ಕಿರುಕುಳಕ್ಕೊಳಗಾದವರಿಗೆ ತೆರೆದರು.
ಕಲಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ (didaktikos): ಒಬ್ಬ ನಾಯಕನು ಸತ್ಯವನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ ಅದನ್ನು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ತಿಳಿಸಬೇಕು, ತಪ್ಪನ್ನು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಸರಿಪಡಿಸಬೇಕು (2 ತಿಮೊ. 2:24–25).

👉 ಸಭಾಧ್ಯಕ್ಷರು ಆಂತರಿಕ ಜೀವನವನ್ನು ಕ್ರಮಬದ್ಧಗೊಳಿಸಬೇಕು, ಅವರ ಬಾಹ್ಯ ಜೀವನವು ಅನುಕರಣೀಯವಾಗಿರಬೇಕು ಮತ್ತು ಅವರ ಮನೆಯು ಸಭೆಯಾಗಿ ವಿಸ್ತರಣೆಯಾಗಿರಬೇಕು.

6. “ಅವನು ಕುಡಿದು ಜಗಳವಾಡುವವನೂ ಹೊಡೆದಾಡುವವನೂ ಆಗಿರಬಾರದು; ಸಾತ್ವಿಕನೂ ಕುತರ್ಕ ಮಾಡದವನೂ ದ್ರವ್ಯಾಶೆಯಿಲ್ಲದವನೂ ಆಗಿರಬೇಕು.”

(ವಚನ 3)

ಅಪೊಸ್ತಲ ಪೌಲನು ತಪ್ಪಿಸಬೇಕಾದ ಐದು ನಕಾರಾತ್ಮಕ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಅಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲು ಒಂದು ಸಕಾರಾತ್ಮಕ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸುತ್ತಾನೆ. ಇವು ಒಟ್ಟಾಗಿ, ನಿಜವಾದ ಕುರುಬನ ಹೃದಯವನ್ನು ರೂಪಿಸುತ್ತವೆ.

1. ಮದ್ಯಪಾನಕ್ಕೆ ವ್ಯಸನಿಯಾಗದವನು

ಒಬ್ಬ ನಾಯಕ ವ್ಯಸನ ಮತ್ತು ಕುಡಿತವನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಬೇಕು, ಇದು ತೀರ್ಪನ್ನು ಮರೆಮಾಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ವಿಶ್ವಾಸಾರ್ಹತೆಯನ್ನು ಹಾನಿಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ.
ಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ಮದ್ಯಪಾನವು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಸ್ವಯಂ ನಿಯಂತ್ರಣದ ನಷ್ಟವನ್ನು ಸಂಕೇತಿಸುತ್ತದೆ (ಜ್ಞಾನೋಕ್ತಿ 20:1). ಒಬ್ಬ ನಾಯಕನು ಮಾದಕ ವಸ್ತುಗಳಿಗೆ ಗುಲಾಮನಾಗಿದ್ದರೆ ಇತರರಿಗೆ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ನೀಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ಬದಲಾಗಿ, ಅವನು ಸ್ಪಷ್ಟ ಮನಸ್ಸಿನವನಾಗಿರಬೇಕು, ಸಮಚಿತ್ತದಿಂದಿರಬೇಕು ಮತ್ತು ಆತ್ಮಿಕವಾಗಿ ಎಚ್ಚರವಾಗಿರಬೇಕು.

2. ಹಿಂಸೆಸುವವನು ಆಗಿರಬಾರದು

ಸೇವಕರ ನಾಯಕತ್ವದಲ್ಲಿ ಹಿಂಸಾಚಾರಕ್ಕೆ ಸ್ಥಾನವಿಲ್ಲ. ಕುರುಬರು ಕುರಿಗಳನ್ನು ಪೋಷಿಸಲು ಮತ್ತು ರಕ್ಷಿಸಲು ಕರೆಯಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ ಆದರೆ, ಅವುಗಳನ್ನು ಹೊಡೆಯಲು ಅಲ್ಲ.
ಇದರಲ್ಲಿ ದೈಹಿಕ ಆಕ್ರಮಣಶೀಲತೆ, ಮೌಖಿಕ ಕಠೋರತೆ ಅಥವಾ ಪ್ರಾಬಲ್ಯದ ನಡವಳಿಕೆ ಸೇರಿದೆ.
ಕ್ರಿಸ್ತನು ಸ್ವತಃ ನಾಯಕರನ್ನು ಹಿಂಡಿಗಾಗಿ ತಮ್ಮ ಪ್ರಾಣವನ್ನು ಇಡು ಕೊಡುವ ಸ್ವಾತ್ವಿಕ ಕುರುಬ ಎಂದು ವಿವರಿಸಿದ್ದಾನೆ (ಯೋಹಾನ 10:11).

3. ಹಣದ ದುರಾಸೆ ಇಲ್ಲದವನು ಆಗಿರಬೇಕು.

ಸೇವೆಯನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ವ್ಯಾಪಾರ ವಹಿವಾಟಿಗೆ ಇಳಿಸಬಾರದು.
ಹಣವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವ ನಾಯಕರು ಕುರುಬರ ಬದಲು ವ್ಯಾಪಾರಿಗಳಾಗುವ ಅಪಾಯವನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಾರೆ (cf. 1 ಪೇತ್ರ 5:2).
“ಹಣದ ಆಸೆಯು ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ ಕೆಟ್ಟದ್ದಕ್ಕೂ ಮೂಲ ಕಾರಣವಾಗಿದೆ.” (1 ತಿಮೊಥೆಯ 6:10) ಎಂದು ಪೌಲನು ನಮಗೆ ನೆನಪಿಸುತ್ತಾನೆ. ನಿಜವಾದ ಕುರುಬರು ದೇವರ ಸೇವೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ, ಹಣದ ಸೇವೆ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ.

4. ಸೌಮ್ಯ ಸಾತ್ವಿಕತೆ (ಎಪಿಐಕೆಸ್)

ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿರುವ ಒಂದು ಸಕಾರಾತ್ಮಕ ಲಕ್ಷಣ ಇದು. ಸಭಾಧ್ಯಕ್ಷನ ದಯೆ, ಸಹಿಷ್ಣುತೆ, ಸಮೀಪಿಸಬಹುದಾದ ಮತ್ತು ತಾಳ್ಮೆಯಿಂದಿರಬೇಕು.
ಸೌಮ್ಯತೆ ದೌರ್ಬಲ್ಯವಲ್ಲ ಆದರೆ ನಿಯಂತ್ರಣದಲ್ಲಿರುವ ಶಕ್ತಿ. ಇದು ಕಠಿಣವಾಗಿರದೆ ದೃಢವಾಗಿ ಮುನ್ನಡೆಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ, ಪುಡಿಪುಡಿಯಾಗದೆ ಸರಿಪಡಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ.
ಯೇಸು ಇದನ್ನು ಪರಿಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಮಾದರಿಯಾಗಿಟ್ಟನು: “ನಾನು ಸೌಮ್ಯ ಮತ್ತು ದೀನ ಹೃದಯದವನು” (ಮತ್ತಾಯ 11:29).

5. ಜಗಳವಾಡುವವನಲ್ಲ

ನಾಯಕನು ತ್ವರಿತ ಸ್ವಭಾವದವನಾಗಿರಬಾರದು ಅಥವಾ ವಾದ ಮಾಡುವವನಾಗಿರಬಾರದು. ನಿರಂತರವಾಗಿ ಹೋರಾಟವನ್ನು ಹುಡುಕುವುದು ಅಭದ್ರತೆ ಮತ್ತು ಹೆಮ್ಮೆಯನ್ನು ದ್ರೋಹಿಸುತ್ತದೆ.
ಬದಲಾಗಿ, ಸಭಾಧ್ಯಕ್ಷ ಸಮಾಧಾನ ತಯಾರಕನಾಗಿರಬೇಕು, ಏಕತೆ ಮತ್ತು ಸತ್ಯದ ಕಡೆಗೆ ಸಂಭಾಷಣೆಗಳನ್ನು ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ಮಾಡಬೇಕು (2 ತಿಮೊಥೆಯ 2:24).
ವಿಭಜನೆಯು ಸಭೆಯನ್ನು ದುರ್ಬಲಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಶಾಂತಿಯುತ ಮನೋಭಾವವು ಅದನ್ನು ಬಲಪಡಿಸುತ್ತದೆ.

6. ದುರಾಸೆಯಲ್ಲ

ದುರಾಸೆಯು ಹೆಚ್ಚಿನದಕ್ಕಾಗಿ - ಅದು ಹಣ, ಆಸ್ತಿ ಅಥವಾ ಮನ್ನಣೆಯಾಗಿರಬಹುದು - ಚಂಚಲ ಹಂಬಲವಾಗಿದೆ.
ದುರಾಸೆಯ ನಾಯಕನು ಪೂರ್ಣ ಹೃದಯದಿಂದ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ, ಏಕೆಂದರೆ ಅವನ ನಿಷ್ಠೆಯು ದೇವರು ಮತ್ತು ವೈಯಕ್ತಿಕ ಲಾಭದ ನಡುವೆ ವಿಂಗಡಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಪೌಲನಂತೆ ನಿಜವಾದ ನಾಯಕರು ಹೀಗೆ ಹೇಳಬಹುದು: “ನಾನು ಯಾವುದೇ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿದ್ದರೂ, ಸಂತೃಪ್ತನಾಗಿರುವುದನ್ನು ಕಲಿತಿದ್ದೇನೆ” (ಫಿಲಿಪ್ಪಿ 4:11).

🔑 ಪ್ರಮುಖ ತತ್ವ

👉 ನಾಯಕತ್ವವು ನೀವು ತಿರಸ್ಕರಿಸುವದನ್ನು ಮತ್ತು ನೀವು ಸ್ವೀಕರಿಸುವದನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ.

ದುರಾಸೆ, ಹೆಮ್ಮೆ, ಹಿಂಸೆ ಮತ್ತು ಜಗಳಗಳನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸುವ ಮೂಲಕ ಮತ್ತು ಸೌಮ್ಯತೆಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುವ ಮೂಲಕ, ನಾಯಕನು ಕ್ರಿಸ್ತನ ಹೃದಯವನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತಾನೆ - ಅಂತವರು ಸಭೆಯ ನಿಜವಾದ ಕುರುಬ.

7. “ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಮನೆಯನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಆಳುವವನು ಆಗಿರಬೇಕು…” (v.4)

ಮನೆಯು ಮೊದಲ ಸಭೆ. ಕುಟುಂಬ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ನಾಯಕತ್ವದ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಪರೀಕ್ಷಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಮಕ್ಕಳು ದಂಗೆಕೋರರಾಗಿದ್ದರೆ ಮತ್ತು ಮನೆಯು ಅಸ್ತವ್ಯಸ್ತವಾಗಿದ್ದರೆ, ಒಬ್ಬ ಮನುಷ್ಯನು ದೊಡ್ಡ ಹಿಂಡನ್ನು ಹೇಗೆ ಮೇಯಿಸಬಹುದು?
ಈ ತತ್ವವನ್ನು ತೀತನು 1:6 ರಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಅನ್ವಯ: ವೈಯಕ್ತಿಕ ಗೆಲುವು ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸೇವೆಗೆ ಮುಂಚಿತವಾಗಿರಬೇಕು.

8. “ಹೊಸಬನಾಗಿರಬಾರದು, ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ ಉಬ್ಬಿಕೊಂಡು ಅವನು ಸೈತಾನನಂತೆಯೇ ಅದೇ ಖಂಡನೆಗೆ ಬೀಳುತ್ತಾನೆ.” (v.6)

ನವ (ನಿಯೋಫೈಟೋಸ್): ಅಕ್ಷರಶಃ “ಹೊಸದಾಗಿ ನೆಟ್ಟ.” ಹೊಸ ನಂಬಿಕೆಯು ಒತ್ತಡವನ್ನು ತಡೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಬೇರುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವುದಿಲ್ಲ.
ಆತ್ಮಿಕ ಹೆಮ್ಮೆಯು ಸೈತಾನನ ಬಲೆಯಾಗಿದೆ—ಲೂಸಿಫರ್ ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಉನ್ನತೀಕರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಮೂಲಕ ಬಿದ್ದನು (ಯೆಶಾಯ 14:12–15).
ನಾಯಕರನ್ನು ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಒಪ್ಪಿಸುವ ಮೊದಲು ಪರೀಕ್ಷಿಸಬೇಕು ಮತ್ತು ಸಾಬೀತುಪಡಿಸಬೇಕು.

👉 ವರ್ಚಸ್ವಿ ಆದರೆ ಪರೀಕ್ಷಿಸದ ನವಶಿಷ್ಯನಿಗಿಂತ ಪ್ರಬುದ್ಧ, ದೀನತೆಯ ಸೇವಕ ಉತ್ತಮ.

9. “ಇದಲ್ಲದೆ, ಹೊರಗಿನವರಲ್ಲಿ ಅವನಿಗೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಸಾಕ್ಷಿ ಇರಬೇಕು…” (v.7)

ನಾಯಕನ ಸಾಕ್ಷಿಯು ಸಭೆಯ ಆಚೆಗೆ ವಿಸ್ತರಿಸಬೇಕು. ಅವನು ಉದ್ಯೋಗಿಗಳನ್ನು ಹೇಗೆ ನಡೆಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ? ನೆರೆಹೊರೆಯವರು? ಸಮುದಾಯ?
ಹೊರಗಿನ ಕಳಪೆ ಖ್ಯಾತಿಯು ಒಳಗೆ ಸುವಾರ್ತೆಯನ್ನು ಅಪಖ್ಯಾತಿಗೊಳಿಸಬಹುದು.
ಅಪೊಸ್ತಲ ಪೌಲನು “ದೆವ್ವದ ಬಲೆ”ಯ ವಿರುದ್ಧ ಎಚ್ಚರಿಸುತ್ತಾನೆ—ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಹಗರಣವು ಸಭೆಯ ವಿರುದ್ಧ ಸೈತಾನನ ಅತ್ಯಂತ ಮಾರಕ ಆಯುಧಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ.

ಅಧ್ಯಾಯ 3