तुझा देव परमेश्वर याने तुला जे अनुशासन लावून दिले आहे ते पाळ; त्याच्या मार्गांनी चाल; आणि मोशेच्या नियमशास्त्रात लिहिल्याप्रमाणे त्याचे नियम, आज्ञा, निर्णय व निर्बंध पाळ; म्हणजे जे काही तूं करिशील त्यांत व जिकडे तूं जाशील तिकडे तुला यशप्राप्ति होईल. (१ राजे २:३)
अदोनीयास ने शुनेमकरीण अबीशग बायको करून दे असे म्हटल्याने शलमोन ने त्यासका वधिले? (१ राजे २)
अदोनीया ची विनंती ही फारच निष्पाप अशी दिसत होती, परंतु ती फारच फसवणुकीने भरलेली होती. शलमोन ने ह्या फसवणुकीतून पाहिले, आणि त्याच्या आईला योग्यच म्हटले, "अदोनीयासाठी तूं शुनेमकरीण अबीशग हीच तेवढी का मागतेस! तो माझा वडील बंधु आहे त्या अर्थी त्याच्यासाठी किंबहुना ---------राज्य देखील माग. (१ राजे २:२२)
शलमोन ने योग्यप्रकारे ओळखले की अदोनीयाची इच्छा कीअबीशग बरोबर विवाह करावा की त्याचा भाऊ म्हणून त्याचा सततचा प्रयत्न की इस्राएलवर राज्य करावे.
त्यावेळच्या समयात, राजाच्या उपपत्नी वर हक्क दाखविणे हे त्या सिंहासनावर त्या व्यक्तीचा हक्क घोषित करणे होते. अबशालोम ची ही एक पद्धत होती जेव्हा त्याने दावीद विरोधात कुटनीती होती (२ शमुवेल १६: २२)
कारणशुनेमकरीण अबीशग हीदाविदाच्या उपपत्नींच्या निवासाचा हिस्सा होती, अदोनीया बरोबरतिच्या विवाहाद्वारे इस्राएल राज्याच्या सिंहासनावर त्याचा हक्क बळकट केला असता.
अब्याथार याजकास राजा म्हणाला, तूं अनाथोथ येथे आपल्या शेतवाडीत जाऊन राहा; तूं मरणदंडास पात्र आहेस तरी मी आज तुला मारून टाकीत नाही. (१ राजे २:२६)
अब्याथार मरणदंडास पात्र होता कारण त्याने अदोनीयाला पुढील राजा म्हणून समर्थन दिले होते, देवाची इच्छा आणि राजा दाविदाच्या इच्छे विरुद्ध (१ राजे १:७). राजा आणि आणि परमेश्वर या दोघांविरोधात हाराजविद्रोह होता.
एलीच्या वंशाविषयी शिलो येथे परमेश्वर जे वचन बोलला होता तेपूर्ण करावे म्हणून हे झाले. (१ राजे २: २७)
१ शमुवेल २: २७-३६ आणि १ शमुवेल ३:११-१४ मध्येमिळणाऱ्या भविष्यवाणीचा हा संदर्भ आहे. अब्याथार ला याजकपदावरून काढून, शलमोन ने, कोणताही सरळ हेतू नसताना, एलीच्या घराण्याविरुद्ध न्यायाचेआश्वासनपूर्ण केले, जे शलमोनसिंहासनावर बसण्याअगोदर काही १०० वर्षे अगोदर केले गेले होते.
दाविदाने यवाब ला मारले पाहिजे असे का सांगितले?
सरुवेचा पुत्र यवाब याने मजशी कसे वर्तन केले हे तुला ठाऊकच आहे; नेराचा पुत्र अबनेर आणि येथेरचा पुत्र अमासा हे जे इस्राएलाचे दोन सेनापति त्यांचे त्याने काय केले ते तुला ठाऊकच आहे; त्या दोघांचा त्याने घात केला व शांततेच्या समयी युद्धप्रसंगासारखा रक्तपात केला; आणि त्यांत त्याने आपल्या कमरेचा कमरबंद व आपल्या पायातली पायतणे भिजविली. तर तूं आपल्या अकलेचा उपयोग कर; त्याचे पिकलेले केस अधोलोकी शांतीने उतरू देऊ नको. (१ राजे २: ५-६)
यवाब, जोदाविदाच्या संपूर्ण राज्यकारभार वेळेत सेनापति होता,याचा वध करण्यास न्यायकरण्याची गरज होती(१ राजे २: ५-६). यवाब हा दाविदासाठी नेहमीच मिश्रित आशीर्वाद होता. तो सेनेचा हुशार युद्धनीति आखणारा होता, अतिशयप्रामाणिक आणि एक बुद्धिमान सल्लागार होता, एक पुरुष ज्याचा दाविदाने अतिशय आदर केला होता (२ शमुवेल १९: १-८).
परंतु यवाबाने दाविदासाठी काही निराशाजनक समस्या आणि राजकीय संकटे सुद्धा निर्माण केली होती, उदाहरणार्थ...
यवाबाने अबनेर ला जिवंत मारले, जो इस्राएलचा मुख्य सेनापति होता ज्यास दाविदाने नेमिले होते की इस्राएलचा यहूदा सह एकोपा करावा. अबनेर ला जिवंत मारून, यवाबाने पुन्हा एक करण्याच्या प्रयत्नाला धोकादायक परिस्थितीत आणले होते. (२ शमुवेल३:१-३९).
यवाबाने सेनापति अमासा याचा सुद्धा खून केला होता ज्यास दाविदाने नियुक्त केले होते कीविश्वासघातकी शीबाच्या पुढारीपण करण्याद्वारे इस्राएली लोकांनी जो बंड केला होता त्यास हाताळावे. ( २ शमुवेल २०: १-२६)
जेव्हा अबशालोमने त्याचा पिता दावीद विरोधात बंड केला होता, यवाबाने दाविदाच्या आज्ञेविरुद्ध अबशालोम ला जिवंत मारले होते. (२ शमुवेल १८: १-१८)
नुकतेच शलमोनच्या विरोधात, यवाबाने अदोनीयाच्या कुटनीति चे समर्थन केले होते (१ राजे १: १-५३).
यवाबाची दावीद प्रती प्रामाणिकपणाच्या कारणाने, दाविदाने यवाबाचा वध न करण्याचे नेहमीच निवडले होते. तथापि, जेव्हा यवाबाने अबशालोम ला जिवंत मारले, दाविदाने त्यास सेनेच्या सेनापति पदावरून त्यास काढून टाकले होते (१ राजे २०: ४)
परंतु यवाबाने जे अपराध केले होते त्यासाठी यवाबाचा कधीहीत्याने वध करू पाहिला नाही. यवाबाचा न्याय करण्याचे काम हे आता शलमोन वर सोडले होते (१ राजे २: ६). शलमोन ला जसे बरे दिसेल तसे त्याने यवाबाचे करावयाचे होते. परंतु जर त्याने सेनापति ला जिवंत राहू दिले असते, तर शलमोन ला त्यावर बारकाईने पाळत ठेवावी लागली असती, कारण हा सेनापति हा शलमोन साठी एक धोकादायक विरोधक सिद्ध झाला असता. (१ राजे १:७, १९, २५, ४१)
Chapters