ஆயத்தமில்லாத உலகில் ஆயத்தநிலை

லூக்கா 17ல், இயேசு நோவாவின் நாட்களையும் அவரது இரண்டாம் வருகைக்கு முந்தைய நாட்களையும் ஒப்பிட்டுகாண்பிக்கிறார். உலகம், அதன் வழக்கமான தாளத்தில் தொடர்கிறது என்று அவர் விவரிக்கிறார்: ஜனங்கள் உண்கிறார்கள், குடிக்கிறார்கள், திருமணம் செய்துகொள்கிறார்கள், மேலும் தங்கள் அன்றாட வாழ்க்கையைச் செய்கிறார்கள், வரவிருக்கும் தெய்வீக தீர்ப்பை மறந்தவர்களாக இருக்கிறார்கள். ஆழமானவற்றைக் காணாமல், இவ்வுலகில் மூழ்கியிருக்கும் ஒரு சமூகத்தின் சித்திரத்தை இது வரைகிறது.

“நோவாவின் நாட்களில் நடந்ததுபோல மனுஷகுமாரனுடைய நாட்களிலும் நடக்கும்.”

நோவாவின் நாட்கள் வெறும் வழமையினால் குறிக்கப்பட்டது ஆனால் வரவிருக்கும் வெள்ளத்தின் எச்சரிக்கை அறிகுறிகளை அப்பட்டமாக புறக்கணித்தது. மனந்திரும்புவதற்கு நோவாவின் தொடர்ச்சியான அழைப்புகள் இருந்தபோதிலும், உலகம் அவர்களின் ஆசைகள், லட்சியங்கள் மற்றும் கவனச்சிதறல்களால் நுகரப்பட்டது. இதேபோல், 2 பேதுரு 3:2-4 ல், கடைசி நாட்களில் விமர்சனம் செய்பவர்களைப் பற்றி எச்சரிக்கப்படுகிறோம், அவர்கள் தங்கள் சொந்த ஆசைகளால் உந்தப்பட்டு, கர்த்தராகிய இயேசுவின் வருகையின் யோசனையை கேலி செய்யும் வகையில் கேள்வி எழுப்புகிறார்கள்.

“முதலாவது நீங்கள் அறியவேண்டியது என்னவெனில்: கடைசி நாட்களில் பரியாசக்காரர் வந்து, தங்கள் சுய இச்சைகளின்படியே நடந்து, அவர் வருவார் என்று சொல்லுகிற வாக்குத்தத்தம் எங்கே? பிதாக்கள் நித்திரையடைந்தபின்பு சகலமும் சிருஷ்டிப்பின்தோற்றமுதல் இருந்தவிதமாயிருக்கிறதே என்று சொல்லுவார்கள்.” (2 பேதுரு3:3,4)‬

இந்த வசனங்கள் நமக்கு சரியான நேரத்தில் நினைவூட்டுகின்றன. நோவாவின் காலத்தில் (ஆதியாகமம் 6:11) பரவலான வன்முறை மற்றும் ஒழுக்க சீர்கேடு இருந்தது போலவே, இன்று நம் உலகம் அதன் சொந்த சவால்களை எதிர்கொள்கிறது. ஆனாலும், இதற்கு நடுவில் நம்பிக்கை இருக்கிறது.

அப்போஸ்தலனாகிய பவுல், தெசலோனிக்கேயர்களுக்கு எழுதிய நிரூபத்தில், விசுவாசிகளை வெளிச்சத்தின் பிள்ளைகளாகவும், விழிப்புடனும், நிதானத்துடனும், கர்த்தருடைய வருகைக்கு எப்போதும் தயாராக இருக்கும்படி ஊக்குவிக்கிறார்.

“சகோதரரே, அந்த நாள் திருடனைப்போல உங்களைப் பிடித்துக் கொள்ளத்தக்கதாக, நீங்கள் அந்தகாரத்திலிருக்கிறவர்களல்லவே, நீங்களெல்லாரும் வெளிச்சத்தின் பிள்ளைகளும், பகலின் பிள்ளைகளுமாயிருக்கிறீர்கள்; நாம் இரவுக்கும் இருளுக்கும் உள்ளானவர்களல்லவே.” (1 தெசலோனிக்கேயர்‬)

விசுவாசிகளாக, நாம் விழிப்புடன் வாழ அழைக்கப்படுகிறோம், பயத்தால் உந்தப்படாமல், நமது நோக்கம் மற்றும் பணி பற்றிய ஆழமான புரிதலால் வாழ அழைக்கப்படுகிறோம். நாம் கிறிஸ்துவின் தூதர்கள், அவருடைய அன்பு, நம்பிக்கை மற்றும் இரட்சிப்பின் செய்தியை பரப்புவதில் பணிபுரிந்துள்ளோம். வரவிருக்கும் இயேசுவின் வருகை நம்மை பயத்தால் முடக்கக்கூடாது, ஆனால் நம்மை செயலில் தள்ள வேண்டும்.

மத்தேயு புத்தகத்தில், தேவனை நேசிப்பதும், நம் அண்டை வீட்டாரை நேசிப்பதுமே மிகப்பெரிய கட்டளை என்பதை இயேசு நமக்கு நினைவூட்டுகிறார். அவ்வாறு செய்வதன் மூலம், சந்தேகம், ஏளனம், மனநிறைவு ஆகிய இருளிலிருந்து பின்னுக்குத் தள்ளப்பட்டு, அவருடைய வெளிச்சத்தின்கலங்கரை விளக்கங்களாக மாறுகிறோம்.

“இயேசு அவனை நோக்கி: உன் தேவனாகிய கர்த்தரிடத்தில் உன் முழு இருதயத்தோடும் உன் முழு ஆத்துமாவோடும் உன் முழு மனதோடும் அன்புகூருவாயாக; இது முதலாம் பிரதான கற்பனை. இதற்கு ஒப்பாயிருக்கிற இரண்டாம் கற்பனை என்னவென்றால், உன்னிடத்தில் நீ அன்புகூருவதுபோலப் பிறனிடத்திலும் அன்புகூருவாயாக என்பதே.” மத்தேயு‬

இந்த நிச்சயமற்ற காலங்களில், நோவாவின் காலத்து ஜனங்களை போல், கவனமற்றவர்களாகவும், ஆயத்தமில்லாதவர்களாகவும் இருக்கக் கூடாது. மாறாக, விழிப்புடன் இருப்போம், நம் வெளிச்சத்தை பிரகாசமாகப் பிரகாசிப்போம், ஒவ்வொரு நாளையும் குறிக்கோளுடன் வாழ்வோம், நம் இரட்சகராகிய கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் வருகையைத் தழுவுவதற்கு எப்போதும் ஆயத்தமாக இருப்போம்.

ஆயத்தமில்லாத உலகில் ஆயத்தநிலை

Most Read