प्रीतीचे खरे स्वरूप

आपल्या आधुनिक शब्दसंग्रहात प्रेम हा सर्वात जास्त वापरल्या जाणाऱ्या आणि गैरवर्तन केलेल्या शब्दांपैकी एक आहे. आपण म्हणतो की आम्हांला आमच्या कुटुंबापासून आमच्या आवडत्या टीव्ही शोपर्यंत सर्वांवर आम्ही “प्रेम” करतो. परंतु प्रेम करणे म्हणजे काय आणि हे देवाशी कसे नात्यात येते? देव प्रीती आहे, पण प्रीती देव नाही.

देव प्रीती आहे

१ योहान ४:८ मध्ये प्रेषित योहान हे विस्तृतपणे स्पष्ट करतो, “जो प्रीती करत नाही तो देवाला ओळखत नाही; कारण देव प्रीती आहे.” देवावरील प्रेम हे प्रेमाच्या कोणत्याही मानवी संकल्पनेपेक्षा वेगळे आहे-बिनशर्त, सार्वकालिक आणि शुद्ध. आतापर्यंत केलेल्या सर्वात मोठ्या अर्पणातून देवाचे प्रेम प्रकट झालेले आपण पाहतो: “देवाने जगावर एवढी प्रीती केली की, त्याने आपला एकुलता एक पुत्र दिला, अशासाठी की, जो कोणी त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याचा नाश होऊ नये तर त्याला सार्वकालिक जीवन प्राप्त व्हावे.” (योहान ३:१६)

देवाचे प्रेम हे आपल्या विश्वासाचा कोनशीला आहे. ही ती शक्ती आहे जी आपल्याला तारण देते, आपल्याला एकत्र करते, आणि आपल्याला सांभाळते. आपल्याला प्रेम ठाऊक आहे कारण आपल्यावर शाश्वत देवाद्वारे प्रेम केले गेले आहे.

प्रीती देव नाही

जेव्हा हे अचूक आहे असे म्हणणे की देव प्रीती आहे, ‘प्रेम देव आहे’ असा दावा करण्यासाठी वाक्यांश उलट केल्याने समस्याग्रस्त आध्यात्मिक भूभाग होऊ शकतो. आपल्या संस्कृतीत, रोमँटिक प्रेम, स्वयं-प्रेम, आणि सार्वभौम प्रेमाचे एक प्रकार जे अनेकदा देवाच्या नियमांकडे दुर्लक्ष करते, तेव्हा प्रेमातूनच मूर्ती बनविणे हे सोपे आहे. प्रेषित पौल अशा प्रकारच्या मूर्तिपूजकाबद्दल इशारा देतो, “माझ्या प्रिय बंधुंनो, तुम्ही मूर्तीपूजेपासून दूर पळा” (१ करिंथ. १०:१४).

आपल्या मानवी व्याख्या आणि प्रेमाच्या अनुभवांना दैवी स्तरावर नेण्याचा मोह होतो, परंतु यामुळे देवाचे पवित्र स्वरूप आणि खरे प्रेमाचे पावित्र्य दोन्हीही कमी होते. आपला देव हा केवळ प्रेमाची अमूर्त संकल्पना नाही; तो व्यक्तिगत आणि जिवंत परमेश्वर आहे जो प्रेमाला मूर्त रूप देतो पण न्याय, दया आणि सार्वभौमत्व देखील आहे.

देवाच्या संपूर्ण स्वरूपाला समजणे

आपण अशा देवाची सेवा करतो जो बहुआयामी आहे आणि आपल्या मर्यादित मानवी आकलनापर्यंत मर्यादित राहू शकत नाही. बायबल म्हणते, “परमेश्वर थोर व परमस्तुत्य आहे; त्याची थोरवी अगम्य आहे” (स्तोत्र १४५:३). प्रेम हे देवाच्या अनेक गुणांपैकी एक आहे, परंतु तो न्यायी, पवित्र आणि नीतिमान देखील आहे. रोम. ११:२२ नोंद करते, “देवाची ममता व कडकपणा पाहा; पतन झालेल्यांविषयी कडकपणा आणि तुझ्याविषयी देवाची ममता; पण तू त्याच्या ममतेत राहशील तर; नाहीतर तुही छेदून टाकला जाशील.”

त्यामुळे, जेव्हा आपण “देव प्रीती आहे” असे म्हणतो, तेव्हा देव कोण आहे या मोठ्या संदर्भात समजले गेले पाहिजे. देवाची प्रीती त्याचा न्याय नाकारत नाही, ना ही त्याचा न्याय त्याच्या प्रेमाला नाकारत नाही. ते देवाच्या स्वरूपामध्ये परिपूर्ण सुसंवादाने एकत्र राहतात.

याचा आपल्यासाठी काय अर्थ आहे?

सुरुवात करणाऱ्यांसाठी, चला आपण देवाच्या प्रीतीच्या दृष्टीकोनातून जगाबरोबरचे नातेसंबंध आणि आपल्या परस्परसंवादाकडे जाऊ या. इफिस. ५:१-२ आपल्याला उपदेश देते, “तर मग देवाची प्रिय मुले ह्या नात्याने तुम्ही त्याचे अनुकरण करणारे व्हा, आणि ख्रिस्ताने तुमच्यावर प्रीती केली आणि देवाला सुवास मिळावा म्हणून स्वतःला आपल्याकरता अर्पण व यज्ञ म्हणून दिले, त्याप्रमाणे तुम्हीही प्रीतीने चाला.”

परंतु आपली उपासना आणि प्रशंसा देवाकडे निर्देशित करण्याचे देखील लक्षात ठेवा –प्रेमाची अमूर्त कल्पना नाही. तुमच्या प्रार्थनांमध्ये, तुमच्या अभ्यासांमध्ये आणि तुमच्या दररोजच्या जीवनात, देवाच्या पूर्णतेचा धावा करा, केवळ सोयीस्कर किंवा सामाजिकदृष्ट्या स्वीकारण्याजोगे वाटत नाही.

प्रभू येशू आपल्याला काय सांगतो ते स्मरण करा: “तू आपला देव परमेश्वर ह्याच्यावर पूर्ण अंत:करणाने, पूर्ण जीवाने, व पूर्ण मनाने प्रीती कर” (मत्तय २२:३७). असे करण्याने, सांसारिक गैरसमज आणि मुर्तीपुजेच्या कलंकांपासून मुक्त होऊन आपण प्रेमाचे खरे सार शोधतो.

प्रीतीचे खरे स्वरूप

Most Read