कालच्यास सोडून द्यावे

"पूर्वीच्या गोष्टींची आठवण करू नका, जुन्या गोष्टी मनात आणू नका. पाहा, मी एक नवीन गोष्ट करणार आहे; आत्ताच ती उद्भवत आहे; तुम्ही ती पाहणार नाही काय?....." (यशया ४३:१८-१९)

जीवनात चढ-उतार, सूर्योदय आणि सूर्यास्त यांचा योग्य वाटा आहे. कालच्या संकटांच्या काट्याने आपण अडकतो तेव्हाच हा एक सुंदर प्रवास आहे. आपल्यापैकी किती जण रात्री जागे राहतात, आपले विचार, पश्चाताप, अपयश, किंवा निराकरण न झालेल्या समस्यांमुळे अपहरण केलेले असे होतात? आपल्यापैकी किती जण फक्त कालच्या शाईने डागलेली नवीन सकाळ पाहण्यास जागे होतात?

लक्षात ठेवा, सूर्यास्त ही शेवट आणि सुरुवात आहे; ते बंद झाल्याचे सूचित करते परंतु नवीन पहाटेचे वचन देखील धारण करते. भूतकाळातील घटनांवर लक्ष ठेवणे एक अडथळा म्हणून काम करू शकते, आनंददायक आणि परिपूर्ण वर्तमानाच्या मार्गात अडथळा आणू शकते. जेव्हा आपण आपले डोळे मागील दृश्य पाहणाऱ्या आरशावर ठेवतो, तेव्हा आपण आपल्या समोरील विस्मयकारक दृश्य गमावतो.

बायबल हे मुक्ती आणि नवीन सुरुवातीच्या कथांनी भरलेले आहे. प्रेषित पौलाचा विचार करा, जो पूर्वीचा शौल, मंडळीचा छळ करणारा होता. दमास्कसच्या मार्गावर प्रभू येशूबरोबरच्या त्याच्या दैवी भेटीनंतर, त्याच्या जीवनात अमुलाग्र बदल झाला. तो त्याची जुनी ओळख काढून टाकण्यात असमर्थ असल्याची कल्पना करा. जर पौल त्याच्या भूतकाळातील कृत्यांवरच विचार करत राहिला असता, तर त्याने नवीन कराराचा महत्वपूर्ण भाग कधीही लिहिला नसता आणि ख्रिस्ती धर्मातील एक सर्वात महान प्रेषित झाला नसता.

पवित्र आत्म्याने प्रेरित होऊन, त्याने लिहिले, “म्हणून जर कोणी ख्रिस्ताच्या ठायी असेल तर तो नवी उत्पत्ती आहे; जुने ते होऊन गेले; पाहा, ते नवे झाले आहे.” (२ करिंथ. ५:१७)

हे फक्त आजचे आशीर्वाद गमावण्याबद्दल नाही, कधीकधी, भूतकाळात राहणे कटुता, चिंता आणि नकारात्मकतेच्या बिजांसाठी सुपीक जमीन प्रदान करते. ईयोबाच्या पुस्तकात, आपण एका मनुष्याला पाहतो, ज्याने सर्वकाही गमावले होते –त्याचे आरोग्य, त्याची संपत्ती, त्याचे कुटुंब. जेव्हा त्याने प्रश्न विचारला आणि त्याच्या दुर्दशेवर शोक व्यक्त केला, त्यावेळी त्याने निराशेला विजयी होऊ दिले नाही. शेवटी, त्याचे नशीब अनेक पटीने त्यास पुनर्स्थापित करण्यात आले, केवळ यामुळे नाही की तो विश्वासू होता, परंतु तो त्याच्या भूतकाळातील दू:खांमध्ये अडकून राहिला नव्हता.

“परमेश्वर म्हणतो, तुमच्याविषयी माझ्या मनात जे संकल्प आहेत ते मी जाणतो; ते संकल्प हिताचे आहेत, अनिष्टाचे नाहीत; ते तुम्हांला तुमच्या भावी सुस्थितीची आशा देणारे आहेत.” (यिर्मया २९:११)

देवाच्या प्रिय लेकरा, याचा विचार कर: भूतकाळावरच अडकून राहणे हे जसे काही सैतानाशी व्यवहार करणे आहे. ज्याचे वर्णन चोर म्हणून केले आहे जो हिरावून घेणे, मारणे आणि नाश करण्यासाठी येतो (योहान १०:१०). जेव्हा आपण काय होते त्यावर लक्ष केंद्रित करतो, तेव्हा आपण आपला वेळ देतो,- आपला मौल्यवान- परत न मिळविणारा स्त्रोत –कालच्या वेदीवर बलिदान म्हणून देतो. परंतु प्रभू येशू आला की आपल्याला जीवन मिळावे आणि विपुल जीवन मिळावे. उठा! देव तुमच्या जीवनात नवीन गोष्ट करत आहे.

कालच्यास सोडून द्यावे

Most Read