காணாமற்போன ஆட்டைக் கண்டுப்பிடித்த மகிழ்ச்சி

நூறு ஆடுகளைக் கொண்ட ஒரு மேய்ப்பன், ஒன்றைக் காணவில்லை என்பதை உணர்ந்து, தொண்ணூற்றொன்பது ஆடுகளையும் வனாந்தரத்தில் விட்டுவிட்டு, தொலைந்து போனதை இடைவிடாமல் தேடுகிறான். “உங்களில் ஒரு மனுஷன் நூறு ஆடுகளை உடையவனாயிருந்து, அவைகளில் ஒன்று காணாமற்போனால், தொண்ணூற்றொன்பது ஆடுகளையும் வனாந்தரத்திலேவிட்டு, காணாமற்போன ஆட்டைக் கண்டுபிடிக்குமளவும் தேடித்திரியானோ?”

‭‭லூக்கா‬ ‭15‬:‭4‬

இது தேவனுடைய இருதயத்தைப் பற்றிய தெளிவான சித்திரத்தை வரைகிறது—ஒவ்வொரு ஆடுகளும் அவருக்கு விலைமதிப்பற்றவையாக இருக்கும் அளவுக்கு அன்பான மேய்ப்பன். சங்கீதக்காரன் நமக்கு நினைவூட்டுகிறார், “கர்த்தர் என் மேய்ப்பராயிருக்கிறார்; நான் தாழ்ச்சியடையேன்.” சங்கீதம்‬ ‭23‬:‭1‬. இங்கே, மேய்ப்பன் வெறும் எண்களைக் காப்பவராகச் சித்தரிக்கப்படாமல், ஆத்துமாக்களைப் பராமரிப்பவராகவும் சித்தரிக்கப்படுகிறார், ஒவ்வொரு நபருக்கும் தேவன் வைக்கும் அளவிட முடியாத மதிப்பை எடுத்துக்காட்டுகிறது.

மேய்ப்பன் காணாமற்போன ஆடுகளைக் கண்டால், அதைத் தண்டிக்காமல், அதைத் தன் தோளில் போட்டுக்கொண்டு சந்தோஷப்படுகிறான். இச்செயல் கிறிஸ்துவின் மீட்பின் கிருபையை பிரதிபலிக்கிறது, நமது சுமைகளை சுமந்து, அவருடைய அன்பால் நம்மை சூழ்கிறது. “வருத்தப்பட்டுப் பாரஞ்சுமக்கிறவர்களே! நீங்கள் எல்லாரும் என்னிடத்தில் வாருங்கள்; நான் உங்களுக்கு இளைப்பாறுதல் தருவேன்.”

‭‭மத்தேயு‬ ‭11‬:‭28‬

இந்த மகிழ்ச்சி தனியாக அல்ல; இது நண்பர்கள் மற்றும் அண்டை வீட்டாருடன் பகிர்ந்து கொள்ளப்படுகிறது. “காணாமற்போன என் ஆட்டைக் கண்டுபிடித்தேன், என்னோடுகூட சந்தோஷப்படுங்கள் என்பான் அல்லவா?”

(லூக்கா 15:6). இது ஒரு அமைதியான கொண்டாட்டம் அல்ல, மாறாக ஒரு பொது அறிவிப்பு, ஒரு மனந்திரும்பிய பாவியின் பரலோக மகிழ்ச்சியின் அடையாளமாகும். நம்முடைய பரலோகத் தகப்பன் ஒருவரும் அழிந்துபோகாமல், அனைவரும் மனந்திரும்ப வேண்டும் என்று விரும்புகிறார் (2 பேதுரு 3:9).

நாம் பாவம் செய்யும்போது, தொலைந்து போன ஆடுகளாகி விடுகிறோம். ஆனால் நம்முடைய மேய்ப்பராகிய இயேசு நம்மைக் கைவிடவில்லை. அவரது நாட்டம் இடைவிடாதது, அவரது அன்பு முடிவற்றது. ரோமர் 5:8-ல், நமக்கு உறுதியளிக்கப்படுகின்றது: “நாம் பாவிகளாயிருக்கையில் கிறிஸ்து நமக்காக மரித்ததினாலே, தேவன் நம்மேல் வைத்த தமது அன்பை விளங்கப்பண்ணுகிறார்.”

கர்த்தராகிய இயேசு பாவிகளைப் பெறுவதைப் பற்றிய பரிசேயர்களின் முணுமுணுப்புக்கு மாறாக தேவனின் எல்லையற்ற கிருபையை இந்த உவமை விளக்குகிறது. அவர்களின் சுயநீதி, மனந்திரும்புதலுக்கான அவசியத்தை குருடாக்கியது, நமது சுயநீதி மனப்பான்மைகளில் எச்சரிக்கையாக இருக்கவும், தேவனின் கிருபைக்கான நமது நிரந்தரத் தேவையை உணர்ந்து மனத்தாழ்மையைத் தழுவிக்கொள்ளவும் நமக்கு நினைவூட்டுகிறது.

இன்று, ஒவ்வொரு ஆடுகளையும் நேசிக்கும் அன்பான மேய்ப்பனை நினைவு கூர்வோம், காணாமல் போனதை அவை கண்டுபிடிக்கும் வரை பின்தொடர்ந்து செல்கின்றன. நாம் பெற்ற கிருபைக்கு நன்றியுணர்வுடன் நம் இருதயங்கள் ஒலித்து, கிறிஸ்துவின் மீட்பின் அன்பை இவ்வுலகின் தொலைந்து போன ஆடுகளுடன் பகிர்ந்து கொள்ள, அவர்களை மீண்டும் மேய்ப்பனின் அரவணைப்பிற்கு கூட்டி செல்லும் தீவிர விருப்பத்தால் நிரப்பப்படட்டும்.

சில வருடங்களுக்கு முன்பு யாrரோ ஒருவர் கிறிஸ்துவின் அன்பை என்னுடன் பகிர்ந்து கொள்ளாவிட்டால் நான் இதை எழுதியிருக்கமாட்டேன், நீங்களும் இதைப் படித்திருக்க மாட்டீர்கள். கர்த்தர் உங்களுக்காகச் செய்ததை ஒவ்வொரு நாளும் ஒருவருடனாவது பகிர்ந்து கொள்ளுங்கள். அவர்கள் கொண்டு வரும் அறுவடை உங்களுக்குத் தெரியாது.

காணாமற்போன ஆட்டைக் கண்டுப்பிடித்த மகிழ்ச்சி

Most Read