கொடுப்பதன் கிருபை

‘கொடுப்பதன் கிருபை’ என்ற தொடரில் தொடர்கிறோம். நமது ஆவிக்குரிய வளர்ச்சிக்கு கொடுப்பது ஏன் முக்கியமானது என்பதை நாம் பார்ப்போம்.

2. நாம் கொடுப்பதில் கர்த்தர் மகிழ்ச்சியடைகிறார்

லூக்கா 6:38 "கொடுங்கள், அப்பொழுது உங்களுக்கும் கொடுக்கப்படும்; அமுக்கிக் குலுக்கிச் சரிந்து விழும்படி நன்றாய் அளந்து, உங்கள் மடியிலே போடுவார்கள்; நீங்கள் எந்த அளவினால் அளக்கிறீர்களோ அந்த அளவினால் உங்களுக்கும் அளக்கப்படும் என்றார்".

உண்மையாக கொடுப்பது "தனக்குப் பதில் கிடைக்கும்படிக்கு முந்தி அவருக்கு ஒன்றைக் கொடுத்தவன் யார்? சகலமும் அவராலும் அவர் மூலமாயும் அவருக்காகவும் இருக்கிறது; அவருக்கே என்றென்றைக்கும் மகிமையுண்டாவதாக. ஆமென்.அவரிடமிருந்தும் அவர் மூலமாகவும் அவரிடமே அனைத்தும் உள்ளன"(ரோமர் 11:35,36) வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால், அவர் வாழ்க்கையின் ஆதாரம், வழிமுறை மற்றும் குறிக்கோள்.

இதைக் கருத்தில் கொண்டு நாம் தேவனுக்குக் கொடுக்கும்போது, அது அதிகரிப்புக்கு உத்தரவாதம் அளிக்கும் ஆசீர்வாதங்களைத் திறக்கிறது. மார்ட்டின் லூதர் ஒருமுறை கூறினார், "நான் பொருட்களை என் கைகளில் வைத்திருக்க முயற்சித்தேன், அனைத்தையும் இழந்தேன், ஆனால் நான் தேவனின் கைகளில் கொடுத்தது இன்னும் என்னிடம் உள்ளது."

லூக்கா 6:38-ஐப் படித்துவிட்டு, கொடுப்பதன் மூலம் நாம் எதைப் பெறுகிறோம் என்பதில் மட்டுமே கவனம் செலுத்துவது தூண்டுதலாக இருக்கலாம், ஆனால் அவ்வாறு செய்வது அர்த்தத்தைத் தவறவிடும். நாம் முதன்மையாக கொடுக்கிறோம், ஏனென்றால் தேவன் நம்முடைய தாராள மனப்பான்மையில் மகிழ்ச்சியடைகிறார். கொடுப்பவர்களிடம் தேவன் பிரியப்படுகிறார். "அவனவன் விசனமாயுமல்ல, கட்டாயமாயுமல்ல, தன் மனதில் நியமித்தபடியே கொடுக்கக்கடவன்; உற்சாகமாய்க் கொடுக்கிறவனிடத்தில் தேவன் பிரியமாயிருக்கிறார் (2 கொரிந்தியர் 9:7)

3. எங்கள் கொடுப்பது கதவுகளைத் திறக்கிறது

“அப்படியே அவள் (விதவை) போய் எலியா சொன்னபடியே செய்தாள்; அவளும் அவனும் அவள் வீட்டாரும் பல நாட்கள் சாப்பிட்டார்கள்.” (1 இராஜாக்கள் 17:15)

விதவை ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவள், பல நாட்கள் தன் வீட்டாருடன் சாப்பிட்டாள். அவள் கொடுத்தது அவளுக்கும் அவள் குடும்பத்துக்கும் ஆசீர்வாதத்தின் கதவைத் திறந்தது. பலருக்கு இந்த புரிதல் இல்லை, எனவே பற்றாக்குறை காலங்களில் கொடுக்க போராடுகிறார்கள்.

(கொர்நேலியு) பகலில் ஏறக்குறைய ஒன்பதாம்மணி நேரத்திலே தேவனுடைய தூதன் தன்னிடத்தில் வரவும், கொர்நேலியுவே, என்று அழைக்கவும் பிரத்தியட்சமாய்த் தரிசனங்கண்டு, அவனை உற்றுப்பார்த்து, பயந்து: ஆண்டவரே, என்ன, என்றான். அப்பொழுது அவன்: உன் ஜெபங்களும் உன் தருமங்களும் தேவனுக்கு நினைப்பூட்டுதலாக அவர் சந்நிதியில் வந்தெட்டியிருக்கிறது. (அப்போஸ்தலர் 10:3-4)

கொர்நேலியு தேவனை வார்த்தையில் மட்டும் வணங்கியவர் அல்ல; அவர் தனது வழிபாட்டை செயலில் நிறைவேற்றினார். வேதம் கொர்நேலியுவை தேவனுக்கும் தேவனின் ஜனங்களுக்கும் தவறாமல் கொடுத்தவர் என்று குறிப்பிடுகிறது.

கொர்நேலியு கொடுத்தது ஒரு தேவதூதனின் இயற்கைக்கு அப்பாற்பட்ட வருகைக்கான கதவைத் திறந்தது. தேவன் தம் வல்லமையுள்ள அப்போஸ்தலனாகிய பேதுருவை அழைத்து வந்து, கொர்நேலியுவுக்கும் அவருடைய வீட்டாருக்கும் இரட்சிப்பின் செய்தியைப் பிரசங்கிக்கும்படி கட்டளையிட்டார்.

எனவே நீங்கள் பார்க்கிறீர்கள், விதை விதைப்பது தேவனின் அளவிலான அறுவடைக்கான கதவுகளைத் திறக்கிறது. நீங்கள் இதுவரை விதைத்த ஒவ்வொரு விதையும் தேவனுக்கு முன்பாக நினைவுச்சின்னமாக வரும், அந்த விதைக்கு பதில் உங்களுக்குத் தேவையான அனைத்தையும் அவர் வழங்குவார்.

ஏசாயா 45:1-4-ல் கர்த்தர் வாக்களித்திருக்கிறார், “[நான்] உனக்கு முன்பாக கதவுகளைத் திறப்பேன் . . . வெண்கலக் கதவுகளை உடைத்து, இருப்புத் தாழ்ப்பாள்களை முறித்து என்று வாசிக்கிறோம்.

கொடுப்பதன் கிருபை - 2

Most Read