मीच एफ्राइमास चालावयास शिकविले,
मी त्यांस आपल्या कवेत वागविले. (होशेय ११:३)
हे वचन परमेश्वर पित्याचे एक अद्भुत चित्र आहे त्याच्या लेकरांना त्याच्याबरोबर चालण्यास शिकवीत आहे जसे मानवी आई-वडील त्यांच्या बाळांना चालण्यास शिकवितात.
परमेश्वर स्पष्टपणे सांगत आहे की तो कोणतेही प्रयत्न किंवा खर्च राहू देणार नाहीकी त्याच्या लेकरांना जीवनाच्या सुरक्षित मार्गात चालण्यास शिकवावे.हे केवळ पित्याच्या हृदयामुळेच, की आपले तारण होऊ शकते आणि आपल्याला सार्वकालिक जीवन मिळू शकते.
मी त्यांस बरे केले, पण ते त्यांस ठाऊक नाही. (होशेय ११:३)
आता असे झाले की जो मनुष्य स्वस्थ झाला होता त्यास हे ठाऊक नव्हते की त्यास कोणी स्वस्थ केले, कारण त्या ठिकाणी लोकसमुदाय असल्यामुळे येशू तेथून निसटून गेला होता. (योहान ५:१३)
जरी ते सर्वश्रेष्ठाला हाक मारितात,
पण कोणीही त्यास गौरव देत नाहीत. (होशेय ११:७)
हे शक्य आहे काय की प्रार्थना करावी आणि त्यास गौरव देऊ नये?
होय, जेव्हा प्रार्थना ही केवळ आपल्याविषयी राहते आणि त्याच्याविषयी नाही.
परमेश्वर म्हणतो, "तुम्ही माझ्याकडे प्रार्थनेमध्ये येता आणि मग तुम्ही तुमच्या सर्व गरजांसाठी विनंती सुरु करता, जसे काही हे केवळ सर्व काही तुमच्याविषयी आहे. तुम्ही ही वेळ कधीही घेत नाही की माझी उपासना करावी आणि माझ्या नावाला उंचवावे.
मी तुला कसा सोडून देईन?
माझ्या हृदय खळबळले आहे, माझ्या कळवळ्यास ऊत आला आहे. (होशेय ११:८)
देवाच्या करुणेच्या कारणामुळे, तो तुमच्याविषयी धीर सोडणार नाही.