அத்தியாயம் 3

ஏவாளுக்கு இந்த மரத்தின் பெயர் தெரியவில்லை போலும்; 

அவள் அதை நன்மை தீமை அறியும் மரம் என்று அழைக்காமல், தோட்டத்தின் நடுவில் உள்ள மரம் என்று அழைக்கிறாள் (ஆதியாகமம் 2:17).

தேவனாகிய கர்த்தர் உண்டாக்கின சகல காட்டு ஜீவன்களைப்பார்க்கிலும் சர்ப்பமானது தந்திரமுள்ளதாயிருந்தது. அது ஸ்திரீயை நோக்கி: நீங்கள் தோட்டத்திலுள்ள சகல விருட்சங்களின் கனியையும் புசிக்கவேண்டாம் என்று தேவன் சொன்னது உண்டோ என்றது. 

(ஆதியாகமம் 3:1)

மோசம்போகாதிருங்கள்: "ஆகாத சம்பாஷணைகள் நல்லொழுக்கங்களைக் கெடுக்கும்". 

(1 கொரிந்தியர் 15:33)

துன்பம் ஐக்கியத்தை விரும்புகிறது:

புண்படுத்தும் நபர்கள் எப்போதும் புண்படுத்துபவர்களோடு ஐக்கியம் வைத்து கொள்வதை நம்மால் பார்க்க முடியும்.

தீய ஐக்கியம் நல்ல பழக்கங்களை எவ்வாறு சிதைக்கிறது?

"தேவன் சொன்னது உண்டோ(ஆதியாகமம் 3:1)

தேவன் இதை 'சொன்னாரா'.

இந்த தீய ஐக்கியம் தேவன் தெளிவாகச் சொன்னது பற்றிய சந்தேகங்களை விதைக்கத் தொடங்குகிறது

நீங்கள் சாகாதபடிக்கு அதைப் புசிக்கவும் அதைத் தொடவும் வேண்டாம் என்று சொன்னார் என்றாள். 

(ஆதியாகமம் 3:3)

அவருடைய வசனங்களோடு ஒன்றையும் கூட்டாதே, கூட்டினால் அவர் உன்னைக் கடிந்துகொள்ளுவார், நீ பொய்யனாவாய். 

(நீதிமொழிகள் 30:6)

சர்ப்பம் தனது பொய்களைக் கேட்டு நடவடிக்கை எடுத்ததாக ஏவாள் நம்பினாள்

அப்போது அந்தப் சர்ப்பம் அந்தப் பெண்ணிடம், “நீ நிச்சயம் சாகமாட்டாய்.

நான் சொல்லிய இந்த வார்த்தைகளைக்கேட்டு, இவைகளின்படி செய்யாதிருக்கிறவன் எவனோ, அவன் தன் வீட்டை மணலின்மேல் கட்டின புத்தியில்லாத மனுஷனுக்கு ஒப்பிடப்படுவான். 

(மத்தேயு 7:26)

நமக்கு எது சரி என்று தோன்றுகிறதோ அதை செய்கிறோம். 

நமது உணர்வுகள், உணர்வுகள் மற்றும் மரபுகளின் அடிப்படையில் வாழ்வது

தடைசெய்யப்பட்ட பழங்களை உண்பது அவர்களின் கண்களைத் திறந்ததா? 

அது மீண்டும் பிசாசின் பொய், உண்மையில் அது ஆன்மீக மண்டலத்திற்கு அவர்களின் கண்களை மூடியது.

ஆவியின் கனியைப் புசிப்பது நமது ஆவிக்குரிய கண்களைத் திறக்கும் என்ற மறைக்கப்பட்ட உண்மையை இது வெளிப்படுத்துகிறது. நாம் ஆவி மண்டலத்தில் பார்க்க ஆரம்பிப்போம்.

ஆவியின் பலன் பரிசுத்த ஆவியானவர் நம்மில் உள்ளாக வேலை செய்கிறார். 

அவர் நம்மை உள்நிலையில் நிலைநிறுத்தும்போது, நாம் ஆவி மண்டலத்தில் தெளிவாகக் காண முடியும்.

ஏனெனில், மாம்சத்தின் இச்சையும், கண்களின் இச்சையும், ஜீவனத்தின் பெருமையுமாகிய உலகத்திலுள்ளவைகளெல்லாம் பிதாவினாலுண்டானவைகளல்ல, அவைகள் உலகத்தினாலுண்டானவைகள். 

(1 யோவான் 2:16)

சோதனையின் மூன்று முக்கிய பகுதிகள்

• மாம்சத்தின் இச்சை

• கண்களின் இச்சை

• ஜீவனத்தின் பெருமை

அப்பொழுது ஸ்திரீயானவள், அந்த விருட்சம் புசிப்புக்கு நல்லதும், [மாம்சத்தின் இச்சை]பார்வைக்கு இன்பமும், [கண்களின் இச்சை]புத்தியைத் தெளிவிக்கிறதற்கு இச்சிக்கப்படத்தக்க விருட்சமுமாய் இருக்கிறது[ஜீவனத்தின் பெருமை]என்று கண்டு, அதின் கனியைப் பறித்து, புசித்து, தன் புருஷனுக்கும் கொடுத்தாள். அவனும் புசித்தான். 

(ஆதியாகமம் 3:6)

மாம்சத்தின் இச்சை - விருட்சம் புசிபதற்கு நல்லது என்று ஏவாள் கண்டாள்

கண்களின் இச்சை - விருட்சம் கண்களுக்கு இன்பமாக இருப்பதை ஏவாள் கண்டாள்

ஜீவனத்தின் பெருமை - ஒருவரின் புத்தியை தெளிவிக்கிற மரம்.

3 அப்பொழுது சோதனைக்காரன் அவரிடத்தில் வந்து: நீர் தேவனுடைய குமாரனேயானால், இந்தக் கல்லுகள் அப்பங்களாகும்படி சொல்லும் என்றான். 

4 அவர் பிரதியுத்தரமாக: மனுஷன் அப்பத்தினாலேமாத்திரமல்ல, தேவனுடைய வாயிலிருந்து புறப்படுகிற ஒவ்வொரு வார்த்தையினாலும் பிழைப்பான் என்று எழுதியிருக்கிறதே என்றார். 

(மத்தேயு 4:3-4)

இயேசு மாம்ச இச்சையால் சோதிக்கப்பட்டார் ஆனால் அவர் தேவனுடைய வார்த்தையால் பிசாசை ஜெயித்தார். நம்மாலும் முடியும்.

இயேசு பெருமையின் பகுதியில் சோதிக்கப்பட்டார், ஆனால் இயேசு மீண்டும் தேவனுடைய சரியான வார்த்தையைப் பேசி பிசாசை ஜெயித்தார்.

மிகப்பெரிய வஞ்சனை எதுவென்றால் எல்லாம் முடியும் என்ற வார்த்தையின் மூலம் வரும் வஞ்சனை.

இதன் மூலம் நான் என்ன சொல்கிறேன்?

பிசாசு அந்த வார்த்தையைப் பயன்படுத்துவான், தேவனின் பிள்ளைகளை ஏமாற்ற அந்த வார்த்தையை மேற்கோள் காட்டுவான்.இயேசுவின் இந்தச் சோதனை வார்த்தையின் மூலமாக இருந்தது. தேவனுடைய வார்த்தைக்கு ஒத்துவராத ஒன்றைச் செய்து அவரை ஏமாற்றும் முயற்சியில் பிசாசு இயேசுவிடம் வார்த்தையை மேற்கோள் காட்டினான். 

(பார்க்க மத்தேயு 4:5-6)

இங்கே, இயேசு கண்களின் இச்சையின் பகுதியில் சோதிக்கப்பட்டார், ஆனால் அவர் தேவனின் வார்த்தையைப் பயன்படுத்தி ஜெயித்தார்.

ஆதாம் ஏவாளின் கீழ்ப்படியாமையின் மத்தியிலும், மெய்யான தேவன் மனிதனைத் தொடர்ந்து அணுகினார். தேவன் ஆதாமையும் ஏவாளையும் அழைத்தார், " நீ எங்கே இருக்கிறாய் என்றார்.அதற்கு அவன்: நான் தேவரீருடைய சத்தத்தைத் தோட்டத்திலே கேட்டு, நான் நிர்வாணியாயிருப்பதினால் பயந்து, ஒளித்துக்கொண்டேன் என்றான்.

அவன் சொன்னதில் பாதி உண்மையைச் சொன்னார்: விஷயத்தின் உண்மை என்னவென்றால், அவர் தேவனுக்குக் கீழ்ப்படியாமல் வெட்கப்பட்டதால் அவன் ஒளிந்து கொண்டான்.

தேவன் ஆதாமை அழைத்தார், "நீ எங்கே இருக்கிறாய்?" தேவன் அறியாததால் அல்ல, ஆனால் ஆதாம் எங்கு இறங்கினார் என்பதை அறிய தேவன் விரும்பினார்.

அதற்கு ஆதாம்: என்னுடனே இருக்கும்படி தேவரீர் தந்த ஸ்திரீயானவள் அவ்விருட்சத்தின் கனியை எனக்குக் கொடுத்தாள், நான் புசித்தேன் என்றான். அப்பொழுது தேவனாகிய கர்த்தர் ஸ்திரியை நோக்கி: நீ இப்படிச் செய்தது என்ன என்றார். ஸ்திரீயானவள் சர்ப்பம் என்னை வஞ்சித்தது, நான் புசித்தேன் என்றாள். 

(ஆதியாகமம் 3:12-13)

விஷயங்கள் தவறாக நடக்கும்போது, யாரையாவது குற்றம் சொல்லத் தேடுவது இயற்கையான போக்கு. ஏதேன்

தோட்டத்தில், ஆதாம் ஏவாளைக் குற்றம் சாட்டினார், ஏவாளும் தங்கள் தோல்விக்கு சர்ப்பத்தை குற்றம் சாட்டினாள். அவர்கள் தங்கள் தவற்றை ஒத்துக்கொள்வதற்கு மாறாக அவர்கள் பழியை சுமத்தினர்.

இன்றும் அதேதான் நடக்கிறது. அடுத்த முறை நீங்கள் தோல்வியை சந்திக்கும் போது, யார் தவறு செய்தார்கள் என்பதற்கு பதிலாக நீங்கள் ஏன் தோல்வியடைந்தீர்கள் என்று சிந்தியுங்கள். அடுத்த முறை நீங்கள் சிறப்பாகச் செய்ய முடியும் என்பதை புறநிலையாகப் பார்க்க முயற்சி செய்யுங்கள்.

தங்கள் தோல்விகளுக்கு மற்றவர்களைக் குறை கூறுபவர்கள் அவைகளை ஒருபோதும் வெல்ல மாட்டார்கள். அவர்கள் வெறுமனே பிரச்சனையிலிருந்து பிரச்சனைக்கு நகர்கிறார்கள். அவர்கள் தங்கள் பிரச்சினைக்கு மக்களைக் குற்றம் சாட்டுகிறார்கள். அவர்களைப் போல் இருக்காதீர்கள். உங்கள் திறனை அடைய, நீங்கள் தொடர்ந்து உங்களை மேம்படுத்திக் கொள்ள வேண்டும், மேலும் உங்கள் செயல்களுக்கு நீங்கள் பொறுப்பேற்காவிட்டால் மற்றும் உங்கள் தவறுகளிலிருந்து கற்றுக்கொள்ளாவிட்டால் உங்களால் அதைச் செய்ய முடியாது.

இது முதல் மேசியாவை குறித்த தீர்க்கதரிசனம் (நம்முடைய கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவுடன் தொடர்புடைய தீர்க்கதரிசனம்)

முதலில், இந்த பகுதியில் சர்ப்பத்தின் செயலை தோற்கடிக்கும் ஒரு தனி நபரை முன்னறிவிக்கிறது. 

"அவருடைய குதிகால்" என்பது எபிரேய மொழியில் ஆண்பால் ஒருமை. இந்த தீர்க்கதரிசனம் தெளிவற்றதாக இருந்தாலும், அது யாரோ ஒருவரின் தீர்க்கதரிசனமாக இருக்க வேண்டும், ஏனென்றால் இந்த நேரத்தில் தோட்டத்தில் இரண்டு பேர் மட்டுமே வாழ்ந்தனர்.

இரண்டாவதாக, இந்த பகுதி ஒரு பெண்ணின் வழித்தோன்றலை விவரிக்கிறது - ஒரு ஆணின் அல்ல. 

இந்த மொழி விசித்திரமானது, ஏனென்றால் யூதர்கள் ஒரு ஆணாதிக்க சமூகம் - தாய்வழி அல்ல. எனவே, உரை ஒரு பெண்ணின் வித்தைக் குறிப்பிடுவது விந்தையானது - ஒரு ஆணின் வித்தை அல்ல.

விடுதலையைக் கொண்டுவர பெண்ணின் வித்தை அனுப்பப் போவதாக ஆண்டவர் அறிவித்தார். இது சிலுவையில் நம் ஆண்டவராகிய இயேசு கிறிஸ்து சாத்தானின் மேல் வெற்றியடைந்து நிறைவேற்றப்பட்ட வாக்குத்தத்தமாகும். இது ஒவ்வொரு விசுவாசியும் பகிர்ந்து கொள்ளும் வெற்றியாகும்.

அவர்களின் பாவத்தின் காரணமாக, தேவன் ஐந்து தனித்தனி சாபங்களையும் தீர்ப்புகளையும் முன்னறிவித்தார்.

1. தேவன் சர்ப்பத்தை சபித்தார்.

அப்பொழுது தேவனாகிய கர்த்தர் சர்ப்பத்தைப் பார்த்து: நீ இதைச் செய்தபடியால் சகல நாட்டு மிருகங்களிலும் சகல காட்டு மிருகங்களிலும் சபிக்கப்பட்டிருப்பாய், நீ உன் வயிற்றினால் நகர்ந்து, உயிரோடிருக்கும் நாளெல்லாம் மண்ணைத் தின்பாய். 

(ஆதியாகமம் 3:14)

அன்றைய காலத்தில் சர்ப்பங்கள் வயிற்றில் நகரவில்லை என்பதற்கான நுட்பமான குறிப்பு இங்கே உள்ளது.

2.ஏவாளுக்கான நியாயத்தீர்பை தேவன் முன்னறிவித்தார் 

அவர் ஸ்திரீயை நோக்கி: நீ கர்ப்பவதியாயிருக்கும்போது உன் வேதனையை மிகவும் பெருகப்பண்ணுவேன். வேதனையோடே பிள்ளை பெறுவாய். உன் ஆசை உன் புருஷனைப் பற்றியிருக்கும், அவன் உன்னை ஆண்டுகொள்ளுவான் என்றார். 

(ஆதியாகமம் 3:16)

உன் ஆசை உன் புருஷனைப் பற்றியிருக்கும் , அவன் உன்னை ஆட்சி செய்வான்

வீடு மற்றும் குடும்பத்தின் தலைவராக கணவரின் பங்கை ஏற்றுக்கொள்வதில் உள்ளார்ந்த சவாலைப் பற்றி இது பேசுகிறது.

“வீழ்ச்சியின் விளைவாக, மனிதன் இனி எளிதில் ஆள்வதில்லை; அவர் தனது தலைமையிலிருந்து போராட வேண்டும். மனைவி மனமுவந்து கீழ்ப்படிதல் மற்றும் கணவனின் அன்பான தலைமைத்துவம் ஆகிய இரண்டையும் பாவம் சிதைத்துவிட்டது. பெண்ணின் விருப்பம், தன் கணவனைக் கட்டுப்படுத்துவது (தெய்வீகத்தால் நியமிக்கப்பட்ட அவனது தலைமைத்துவத்தை அபகரிப்பது), அவனால் முடிந்தால் அவன் அவளைக் கட்டுப்படுத்த வேண்டும். எனவே சொர்க்கத்தில் நிறுவப்பட்ட அன்பின் ஆட்சி போராட்டம், கொடுங்கோன்மை மற்றும் ஆதிக்கத்தால் மாற்றப்படுகிறது.

3.கர்த்தர் ஆதாமை உழைக்கும் வாழ்க்கைக்கு என்று நியாயந்தீர்த்தார்

பின்பு அவர் ஆதாமை நோக்கி: நீ உன் மனைவியின் வார்த்தைக்குச் செவிகொடுத்து, புசிக்கவேண்டாம் என்று நான் உனக்கு விலக்கின விருட்சத்தின் கனியைப் புசித்ததினாலே, பூமி உன் நிமித்தம் சபிக்கப்பட்டிருக்கும். நீ உயிரோடிருக்கும் நாளெல்லாம் வருத்தத்தோடே அதின் பலனைப் புசிப்பாய். 

(ஆதியாகமம் 3:17)

4.தேவன் பூமியை சபித்தார் (ஆதியாகமம் 3:17)

அது உனக்கு முள்ளும் குருக்கும் முளைப்பிக்கும். வெளியின் பயிர்வகைகளைப் புசிப்பாய்.

5. பிறகு தேவன் ஆதாமுக்கு மரண தண்டனை விதித்தார்.

நீ பூமியிலிருந்து எடுக்கப்பட்டபடியால், நீ பூமிக்குத் திரும்புமட்டும் உன் முகத்தின் வேர்வையால் ஆகாரம் புசிப்பாய். நீ மண்ணாயிருக்கிறாய், மண்ணுக்குத் திரும்புவாய் என்றார். 

(ஆதியாகமம் 3:19)

நீ மன்னுக்கு திரும்பும் வரை உன் முகத்தின் வியர்வையால் ஆகாரம் புசிப்பாய்,

எனவே, மனித வேலையே சாபத்திற்கு உட்பட்டதாகத் தோன்றுகிறது. உண்மையில் ஒவ்வொரு மனித நடவடிக்கையும் - தேவன் பட்சத்தில் இருந்து விலக்கம் செய்யப்பட்ட இடத்தில் - நீண்ட காலத்திற்கு வலியையும் துக்கத்தையும் மட்டுமே தருகிறது.

எல்லா மனித வேலைகளும் இறுதியில் பயனற்றவை என்று அர்த்தமா?

ஒரு வகையில், தேவன் சம்பந்தப்படாமல், ஆம்! ஆனால் - மிகவும் வெளிப்படையாக - ஒருவர் எல்லா வேலைகளையும் உழைப்பையும் தவிர்க்க வேண்டும் என்று அர்த்தமல்ல. ஆனால் இந்த கிரகத்தில் மனித முயற்சிகள் அனைத்தும் இறுதியில் பயனற்றவை என்ற உண்மையான உணர்வு உள்ளது - தேவனுடனான நமது உண்மையுள்ள உறவு மட்டுமே நீடித்த பலனைத் தரும்.

தேவனின் குரலைத் தவிர வேறு எந்த குரலையும் கேட்பது சாபத்தின் கீழ் செயல்பட வைக்கிறது. தேவனின் குரலுக்கு செவிசாய்ப்பது உங்களை ஆசீர்வாதத்தின் கீழ் செயல்பட வைக்கும்

இப்போது இந்த நிகழ்வுகள் அனைத்தும் நடந்தபோது, தேவன் ஒரு அற்புதத்தை செய்தார். அவர் முதல் இரத்த பலியைத் வழியுருத்தினார்.

ஆதாமும் ஏவாளும் தேவனுடைய பிரசன்னத்தை விட்டு ஓடி, அவருடைய மகிமையை இழந்துவிட்டார்கள் என்பதை நாம் நினைவில் கொள்ள வேண்டும். அவர்கள் நிர்வாணமாகவும் வெட்கமாகவும் இருந்தனர், இலைகளால் தங்களை மூடிக்கொள்ள முயன்றனர். 

அப்போதுதான் தேவன் சில விலங்குகளைத் தேர்ந்தெடுத்து, ஒருவேளை ஆட்டுக்குட்டிகளைக் கொன்றிருகலாம்.

அவர் ஆண் மற்றும் பெண்ணை தோல்களால் மூடினார் (ஆதியாகமம் 3:21). 

விலங்குகள் இப்போதுதான் கொல்லப்பட்டுவிட்டன என்றும், ஆதாம் மற்றும் ஏவாளை மறைக்க தேவன் அவற்றைப் பயன்படுத்தியபோது தோல்கள் இன்னும் இரத்தத்தால் ஈரமாக இருந்தன என்றும் நான் நம்புகிறேன்.

தயவுசெய்து கவனிக்கவும்: தேவனின் முதல் பலி ஆதாம் மற்றும் ஏவாளின் பாவத்தை விலங்குகளின் இரத்தத்தால் மறைத்தது. அவருடைய இறுதித் தியாகம் அவருடைய ஒரே குமாரனின் இரத்தத்தால் உங்களையும் என்னையும் மூடியது. 

வேதம் கூறும்போது,"இரத்தமே ஆத்துமாவிற்குப் பரிகாரம் செய்கிறது" (லேவியராகமம் 17:11), பரிகாரம் என்ற வார்த்தையின் அர்த்தம் "மூடுதல்."

அதனால்தான் இரத்தம் சிந்துவது மூடுதலின் ஒரு பகுதியாக இருக்க வேண்டும் என்று நான் நம்புகிறேன். 

ஆதாமும் ஏவாளும் பாவம் செய்தபோது, தேவனோடு நெருங்கிய உறவை இழந்தனர். ஆனால் இரத்த உடன்படிக்கையின் மூலம், தேவன் அவர்களின் பாவங்களுக்கு பரிகாரம் செய்யப்பட்டதாக அறிவித்தார்.

சிருஷ்டிகருக்குப் பிறகு ஆதாம் மற்றும் ஏவாளிடமிருந்து ஜீவ விருட்சத்தை பாதுகாத்தது கேருபீன்கள்

அவர்கள் செய்த பாவத்தின் காரணமாக அவர்களை ஏதேன் தோட்டத்திலிருந்து வெளியேற்றினார்கள். இந்த பரலோக சேனைகளைப் பற்றி வேதம் இன்னும் நிறைய சொல்கிறது. பல நூற்றாண்டுகளுக்குப் பிறகு, எசேக்கியேல் தீர்க்கதரிசி தேவனை பற்றிய தரிசனத்தைப் பெற்ற பிறகு, அவர் இந்த குறிப்பிட்ட தேவதூதர்களைப் பார்க்கத் தொடங்கினார்.

அவர் எழுதிகிறார் "இதோ, கேருபீன்களுடைய தலைக்குமேல் இருந்த மண்டலத்தில் இந்திரநீலரத்தினம்போன்ற சிங்காசனச் சாயலான ஒரு தோற்றத்தைக் கண்டேன், அது அவைகளுக்குமேல் காணப்பட்டது". (எசேக்கியேல் 10:1)

இதே அத்தியாயத்தின் வசனம் 21 இந்த விளக்கத்தைத் தருகிறது: “ஒவ்வொருவருக்கும் நான்கு முகங்களும், ஒவ்வொன்றும் நான்கு இறக்கைகளும் இருந்தன; ஒரு மனிதனின் கைகள் அவற்றின் சிறகுகளின் கீழ் இருந்தது."

செருபீன்களுக்கு ஆறு இறக்கைகள் உள்ளன, ஆனால் கேருபின்களுக்கு நான்கு மட்டுமே உள்ளன, ஆனால் மிகவும் அசாதாரண அம்சம் என்னவென்றால், ஒவ்வொன்றும் நான்கு முகங்களைக் கொண்டுள்ளது.