काही लोकांनी येऊन यहोशाफाटला खबर दिली की, “मृतसमुद्राच्या पलीकडून अराम देशाकडून मोठी सेना तुमच्यावर चाल करुन येत आहे. ती हससोन-तामार!” (म्हणजेच एन-गेदी येथे येऊन ठेपली सुध्दा.) (2 इतिहास 20:2)
पवित्र शास्त्र सांगते, "हे यहोशाफाटास सांगण्यात आले होते." ही जगाची वाणी आहे आणि परमेश्वराची वाणी नाही. ती वाईट बातमी असू शकते इत्यादी
"यहोशाफाटास धाक पडला व तो परमेश्वराला शरण जाण्याच्या मार्गास लागला [निश्चित केले, त्याची सर्वात महत्वाची गरज म्हणून], सर्व यहूदाने उपास करावा असे त्याने फर्माविले." (२ इतिहास २०:३)
जगाची वाणी नेहमीच भीति निर्माण करेल. परंतु यहोशाफाट परमेश्वरास शरण जाण्याच्या मार्गास लागला. जर भीतीला तुम्हांस कशाकडे तरी घेऊन जावयाचे आहे, तर मग असे होऊ दया की परमेश्वराचा धावा करा. उपास करून परमेश्वराचा धावा करा. उपासासह प्रार्थना एकत्रित करण्याकडे मोठे आध्यात्मिक सामर्थ्य आहे.
"यहूदी लोक परमेश्वराचे साहाय्य मागण्यासाठी एकवट झाले; यहूदाच्या सर्व नगरातून ते परमेश्वराचा धावा करण्यास आले." (२ इतिहास २०:४)
यहोशाफाटाने केवळ व्यक्तिगत उपास केला नाही, परंतु एक सामुदायिक एकता असे केले. तुम्ही व तुमचे कुटुंब सामुदायिक एकता म्हणून उपास करू शकता. सामुदायिक उपासाचे हे एक उदाहरण आहे.
तुमच्यातील पांच जण शंभरांना व शंभरजण दहा हजारांना पळवून लावतील.(लेवीय 26:8)
५-१००, याचा अर्थ १ व्यक्ति २० लोकांना हाकलून लावीत आहे
१००-१००००, याचा अर्थ १ व्यक्ति १०० लोकांना हाकलून लावीत आहे
सामर्थ्य बीजगणित सारखे वाढत जाते जेव्हा लोक एकत्र येतात.
देवा, या लोकांना चांगले शासन कर. आमच्यावर चाल करुन येणाऱ्या या भल्या थोरल्या सेनेला तोंड द्यायचे सामर्थ्य आमच्यात नाही. आम्हाला काही सुचेनासे झाले आहे. म्हणून आम्ही मदतीसाठी तुझ्याकडे आलो आहोत.” (2 इतिहास 20:12)
हे वचन त्या प्रार्थनेचा भाग आहे जी राजा यहोशाफाटाने देवाकडे केली होती जेव्हा मोठया लोकसमुदायाने त्यांना घेरले होते.
प्रार्थना सत्यतेस नाकारीत नाही. प्रार्थना आपले डोळे सतत्येसाठी झाकीत नाही किंवा आपल्याला त्यापासून पळावयास लावीत नाही. वास्तवात, खऱ्या प्रार्थनेमध्ये सामर्थ्य आहे की सत्यतेस बदलावे. हे एक कारण आहे ज्यात प्रत्येक ख्रिस्ती व्यक्तीने आग्रही प्रार्थनेकडे लक्ष दिले पाहिजे.
राजा यहोशाफाटाने स्वीकारले होते की जो मोठा लोकसमुदाय त्यांच्या विरुद्ध उभा राहिला आहे त्यांस तोंड देण्यासाठी त्यांच्याकडे सामर्थ्य नाही. त्याने हे देखील स्वीकारले होते की, "तशा परिस्थितीत काय करावे याविषयी ते खात्रीशीर नव्हते."
जीवनामध्ये येथे काही वेळ येते जेव्हा जीवनाचे दबाव आपल्यावर भारी होतात आणि अशा वेळी आपल्याला काहीही खात्री नसते की पुढे काय करावे. एक गोष्ट जी तुम्ही करू शकता ती ही आहे, तुमचे हृदय देवासमोर मोकळे करा. प्रार्थनेची सर्वात सरळ व्याख्या ही आहे, "परमेश्वराकडे तुमचे हृदय मोकळे करा." त्यास सर्व काही सांगा.
तुमच्यातील कोणी संकटात आहे काय? त्याने प्रार्थना करावी. (याकोब 5:13)
२२ ते हे स्तोत्र गाऊन स्तवन करू लागले, तेव्हा अम्मोनी, मवाबी व सेइर पहाडातले लोक जे यहूदावर चाल करून येत होते त्यांस गांठण्यास परमेश्वराने दबा धरणारे बसविले व त्यांनी त्यांचा मोड [स्वयं] केला.
२३ [विश्वासघात केला आहे अशी शंकी घेऊन] अम्मोनी व मवाबी सेइर पहाडातल्या लोकांची अजिबात कत्तल उडवून त्यांचा विध्वंस करावा म्हणून त्यांजवर उठले; सेइर निवाश्यांचा नि:पात केल्यावर ते एकमेकांचा वध करू लागले. (२ इतिहास २०:२२-२३)
स्तोत्रसंहिता ४०:१४ मध्ये, दावीदाने प्रार्थना केली: "जे माझा जीव घेऊ पाहतात ते पूर्णपणे लज्जित व फजीत होवोत; माझे विघ्नसंतोषी मागे हटून अप्रतिष्ठा पावोत." परस्पर गोंधळ. गोंधळ हे देवाच्या हातात शस्त्र आहे की त्याच्या लेकरांच्या शत्रुंबरोबर लढावे.
संदेष्टा यिर्मयाने देखील प्रार्थना केली. तो म्हणाला, "तरी परमेश्वर पराक्रमी वीराप्रमाणे मजबरोबर आहे, म्हणून माझा छळ करणारे ठोकर खातील, ते प्रबळ होणार नाहीत; ते शहाणपणाने वागले नाहीत म्हणून ते अत्यंत फजीत होतील; विसर न पडेल अशी त्यांची कायमची अप्रतिष्ठा होईल" (यिर्मया २०:११). कायमचा गोंधळ! ते गंभीर आहे. तुम्ही नाही तर तुमच्या शत्रूला, गोंधळात टाकण्यात येईल जेव्हा परमेश्वर तुमच्यासाठी लढेल.
जखऱ्या 12:4 म्हणतो, पण, त्यावेळी, मी घोड्याला विथरवीन. त्यामुळे घोडेस्वाराचा गोंधळ उडेल. मी शत्रूच्या घोड्यांना अंधळे करीन. तो शब्द पुन्हा गोंधळलेला दिसला का? देवाच्या शत्रूंशी लढण्यासाठी हे एक शस्त्र आहे.
हया काळात, परमेश्वर तुमच्यासाठी लढेल, आणि तुम्ही ती शांति प्राप्त कराल. तो तुमच्या हेकेखोर शत्रूला गोंधळात टाकेल. आणि त्यांना कळणार नाही की काय करावे. येशूच्या नावात तुम्ही पूर्ण विजयाचा आनंद कराल. स्तुति आणि उपासना शत्रूच्या डेऱ्यामध्ये गोंधळ निर्माण करील.
चौथ्या दिवशी यहोशाफाट आणि त्याचे सैन्य बराखच्या खोऱ्यात जमले. याठिकाणी त्यांनी परमेश्वराला, धन्यवाद दिले. म्हणून आजही या खोऱ्याचे नाव “आशीर्वादाचे खोरे” असे आहे.(2 इतिहास 20:26)
लक्षात घ्या बराखा ही एक दरी होती, आणि तरीही ती आशीर्वाद होती. जरी मी मृत्युछायेच्या दरीतून गेलो आहे. परमेश्वर हा पर्वत व दऱ्यांचा परमेश्वर आहे.
पवित्र शास्त्र सांगते, "हे यहोशाफाटास सांगण्यात आले होते." ही जगाची वाणी आहे आणि परमेश्वराची वाणी नाही. ती वाईट बातमी असू शकते इत्यादी
"यहोशाफाटास धाक पडला व तो परमेश्वराला शरण जाण्याच्या मार्गास लागला [निश्चित केले, त्याची सर्वात महत्वाची गरज म्हणून], सर्व यहूदाने उपास करावा असे त्याने फर्माविले." (२ इतिहास २०:३)
जगाची वाणी नेहमीच भीति निर्माण करेल. परंतु यहोशाफाट परमेश्वरास शरण जाण्याच्या मार्गास लागला. जर भीतीला तुम्हांस कशाकडे तरी घेऊन जावयाचे आहे, तर मग असे होऊ दया की परमेश्वराचा धावा करा. उपास करून परमेश्वराचा धावा करा. उपासासह प्रार्थना एकत्रित करण्याकडे मोठे आध्यात्मिक सामर्थ्य आहे.
"यहूदी लोक परमेश्वराचे साहाय्य मागण्यासाठी एकवट झाले; यहूदाच्या सर्व नगरातून ते परमेश्वराचा धावा करण्यास आले." (२ इतिहास २०:४)
यहोशाफाटाने केवळ व्यक्तिगत उपास केला नाही, परंतु एक सामुदायिक एकता असे केले. तुम्ही व तुमचे कुटुंब सामुदायिक एकता म्हणून उपास करू शकता. सामुदायिक उपासाचे हे एक उदाहरण आहे.
तुमच्यातील पांच जण शंभरांना व शंभरजण दहा हजारांना पळवून लावतील.(लेवीय 26:8)
५-१००, याचा अर्थ १ व्यक्ति २० लोकांना हाकलून लावीत आहे
१००-१००००, याचा अर्थ १ व्यक्ति १०० लोकांना हाकलून लावीत आहे
सामर्थ्य बीजगणित सारखे वाढत जाते जेव्हा लोक एकत्र येतात.
देवा, या लोकांना चांगले शासन कर. आमच्यावर चाल करुन येणाऱ्या या भल्या थोरल्या सेनेला तोंड द्यायचे सामर्थ्य आमच्यात नाही. आम्हाला काही सुचेनासे झाले आहे. म्हणून आम्ही मदतीसाठी तुझ्याकडे आलो आहोत.” (2 इतिहास 20:12)
हे वचन त्या प्रार्थनेचा भाग आहे जी राजा यहोशाफाटाने देवाकडे केली होती जेव्हा मोठया लोकसमुदायाने त्यांना घेरले होते.
प्रार्थना सत्यतेस नाकारीत नाही. प्रार्थना आपले डोळे सतत्येसाठी झाकीत नाही किंवा आपल्याला त्यापासून पळावयास लावीत नाही. वास्तवात, खऱ्या प्रार्थनेमध्ये सामर्थ्य आहे की सत्यतेस बदलावे. हे एक कारण आहे ज्यात प्रत्येक ख्रिस्ती व्यक्तीने आग्रही प्रार्थनेकडे लक्ष दिले पाहिजे.
राजा यहोशाफाटाने स्वीकारले होते की जो मोठा लोकसमुदाय त्यांच्या विरुद्ध उभा राहिला आहे त्यांस तोंड देण्यासाठी त्यांच्याकडे सामर्थ्य नाही. त्याने हे देखील स्वीकारले होते की, "तशा परिस्थितीत काय करावे याविषयी ते खात्रीशीर नव्हते."
जीवनामध्ये येथे काही वेळ येते जेव्हा जीवनाचे दबाव आपल्यावर भारी होतात आणि अशा वेळी आपल्याला काहीही खात्री नसते की पुढे काय करावे. एक गोष्ट जी तुम्ही करू शकता ती ही आहे, तुमचे हृदय देवासमोर मोकळे करा. प्रार्थनेची सर्वात सरळ व्याख्या ही आहे, "परमेश्वराकडे तुमचे हृदय मोकळे करा." त्यास सर्व काही सांगा.
तुमच्यातील कोणी संकटात आहे काय? त्याने प्रार्थना करावी. (याकोब 5:13)
२२ ते हे स्तोत्र गाऊन स्तवन करू लागले, तेव्हा अम्मोनी, मवाबी व सेइर पहाडातले लोक जे यहूदावर चाल करून येत होते त्यांस गांठण्यास परमेश्वराने दबा धरणारे बसविले व त्यांनी त्यांचा मोड [स्वयं] केला.
२३ [विश्वासघात केला आहे अशी शंकी घेऊन] अम्मोनी व मवाबी सेइर पहाडातल्या लोकांची अजिबात कत्तल उडवून त्यांचा विध्वंस करावा म्हणून त्यांजवर उठले; सेइर निवाश्यांचा नि:पात केल्यावर ते एकमेकांचा वध करू लागले. (२ इतिहास २०:२२-२३)
स्तोत्रसंहिता ४०:१४ मध्ये, दावीदाने प्रार्थना केली: "जे माझा जीव घेऊ पाहतात ते पूर्णपणे लज्जित व फजीत होवोत; माझे विघ्नसंतोषी मागे हटून अप्रतिष्ठा पावोत." परस्पर गोंधळ. गोंधळ हे देवाच्या हातात शस्त्र आहे की त्याच्या लेकरांच्या शत्रुंबरोबर लढावे.
संदेष्टा यिर्मयाने देखील प्रार्थना केली. तो म्हणाला, "तरी परमेश्वर पराक्रमी वीराप्रमाणे मजबरोबर आहे, म्हणून माझा छळ करणारे ठोकर खातील, ते प्रबळ होणार नाहीत; ते शहाणपणाने वागले नाहीत म्हणून ते अत्यंत फजीत होतील; विसर न पडेल अशी त्यांची कायमची अप्रतिष्ठा होईल" (यिर्मया २०:११). कायमचा गोंधळ! ते गंभीर आहे. तुम्ही नाही तर तुमच्या शत्रूला, गोंधळात टाकण्यात येईल जेव्हा परमेश्वर तुमच्यासाठी लढेल.
जखऱ्या 12:4 म्हणतो, पण, त्यावेळी, मी घोड्याला विथरवीन. त्यामुळे घोडेस्वाराचा गोंधळ उडेल. मी शत्रूच्या घोड्यांना अंधळे करीन. तो शब्द पुन्हा गोंधळलेला दिसला का? देवाच्या शत्रूंशी लढण्यासाठी हे एक शस्त्र आहे.
हया काळात, परमेश्वर तुमच्यासाठी लढेल, आणि तुम्ही ती शांति प्राप्त कराल. तो तुमच्या हेकेखोर शत्रूला गोंधळात टाकेल. आणि त्यांना कळणार नाही की काय करावे. येशूच्या नावात तुम्ही पूर्ण विजयाचा आनंद कराल. स्तुति आणि उपासना शत्रूच्या डेऱ्यामध्ये गोंधळ निर्माण करील.
चौथ्या दिवशी यहोशाफाट आणि त्याचे सैन्य बराखच्या खोऱ्यात जमले. याठिकाणी त्यांनी परमेश्वराला, धन्यवाद दिले. म्हणून आजही या खोऱ्याचे नाव “आशीर्वादाचे खोरे” असे आहे.(2 इतिहास 20:26)
लक्षात घ्या बराखा ही एक दरी होती, आणि तरीही ती आशीर्वाद होती. जरी मी मृत्युछायेच्या दरीतून गेलो आहे. परमेश्वर हा पर्वत व दऱ्यांचा परमेश्वर आहे.
Chapters