तेव्हा प्रियजनहो, आपणाला ही अभिवचने मिळाली आहेत, म्हणून देहाच्या व आत्म्याच्या सर्व अशुद्धतेपासून आपण स्वतःला शुद्ध करू आणि देवाचे भय बाळगून पावित्र्याला पूर्णता आणू. (२ करिंथ ७:१)
अशुद्धता हे नैतिकता, सिद्धांत किंवा चारित्र्याची; मलिनतेची भ्रष्टता आहे; जे पापाद्वारे दूषित झाले आहे.
तेव्हा प्रियजनहो, आपणाला ही अभिवचने मिळाली आहेत,
अभिवचने ही ती आहेत जे अगोदरच्या अध्यायाला बंद करतात. त्यामध्ये देवाची उपस्थिती, देवाचे संरक्षण व देवाचा पुरवठा सामाविलेला असतो. त्यामध्ये त्याचे मंदिर, त्याचे लोक, व त्याची मुले होण्याचे सौभाग्य सामाविलेले असते. देवाकडून असा चांगुलपणा पवित्र जीवन जगण्यास प्रोत्साहन देतो.
आम्ही मासेदोनियात आल्यावरही आम्हांला शारीरिक स्वस्थता अशी नव्हतीच, तर आम्ही चहूकडून गांजलेले होतो; बाहेर भांडणतंटे, आंत भीति. (२ करिंथ ७:५)
जेव्हा ही भीति व्यक्तीच्या आंत मध्ये आहे, अशा व्यक्तीला त्याचे शरीर व मनात योग्य आराम नसतो. शरीराला आराम तेव्हा येतो जेव्हा आपल्याला आंत मध्ये शांति असते.
परंतु परमेश्वर जो समाधान व प्रोत्साहन देतो व निराश व शोकित जनांस ताजेतवाने व प्रफुल्लीत करतो, तीताच्या येण्याने आम्हाला समाधान, प्रोत्साहन व विशेष आनंद झाला आहे. (२ करिंथ ७:७ ऐम्पलीफाईड)
समाधान, प्रोत्साहन हे निराश व शोकित जनांस ताजेतवाने व प्रफुल्लीत करते. परमेश्वर तुमच्या जीवनात देवाच्या मनुष्य पाठवून हे नेहमी करतो.
तरी आतां मी आनंद करितो; तुम्हांला दु:ख झाले ह्यामुळे नव्हे, तर पश्चाताप होण्याजोगे दु:ख झाले ह्यामुळे; कारण देवानुसार तुमचे हे दु:ख दैवी होते; आमच्या हातून तुमची कसलीही हानि होऊ नये म्हणून असे झाले. कारण ईश्वरप्रेरित दु:ख तारणदायी पश्चातापास कारणीभूत होते त्याबद्दल वाईट वाटत नाही; पण ऐहिक दु:ख मरणास कारणीभूत होते. (२ करिंथ ७:९-१०)
आज जगाला दु:खा बद्दल काहीही करावेसे वाटत नाही. जगाकडे त्याचे संगीत, उपचार व वैद्यकीय पद्धती, मद्य, व त्यासमान इतर गोष्टी आहेत; ह्या सर्वांची रचना केली गेली आहे की तुमच्या दु:खाला संवेदनाशून्य केले जावे.
जर ते मला दु:खी करते, तर ते वाईट असले पाहिजे! ही एक म्हण आहे ज्यास आपण मुलभूतरित्या जडलेले राहतो. परंतु दु:ख हे लाभदायी होऊ शकते; ती नेहमीच वाईट गोष्ट नाही. पौल करिंथ येथील लोकांना लिहितो की, जरी त्याने तसे सुरुवातीला केले, तर त्याने त्यांना दु:ख दिले म्हणून तो त्यावरून खेद करीत नाही (२ करिंथ ७:८), कारण त्यांना देवाच्या इच्छेनुसार पश्चाताप होण्याजोगे दु:खित केले गेले (२ करिंथ ७:९).
हे वचन स्पष्ट करते की येथे अशा प्रकारचे दु:ख आहे जे देवाच्या इच्छेनुसार आहे. येथे दु:ख आहे जे तुम्ही अनुभव करावे असे देवाला पाहिजे, कारण दु:ख जे देवाच्या इच्छेनुसार आहे "खेद विना तारणदायी पश्चातापास कारणीभूत होते" (२ करिंथ ७:१०). पौल करिंथ येथील लोकांना शिकवीत आहे की खऱ्या पश्चातापाचे मुख्य घटक हे प्रामाणिक दु:ख की देवाला खेदित केले व त्याच्या पवित्रतेला शून्य लेखले.
कारण तुमच्या सर्वांमुळे त्याच्या आत्म्याला आनंद झाला आहे. (२ करिंथ ७:१३)
चांगली संगती ही व्यक्तीच्या आत्म्याला प्रफुल्लीत करू शकते.