देव, प्राचीन काळी अंशाअशांनी व प्रकाराप्रकारांनी संदेष्ट्यांच्याद्वारे आपल्या पूर्वजांशी बोलला, तो ह्या काळाच्या शेवटी पुत्राच्याद्वारे आपल्याशी बोलला आहे; त्याने त्याला सर्व गोष्टीचा वारस करून ठेवले आणि त्याच्याद्वारे त्याने विश्व निर्माण केले; (इब्री १:१-२)
देवाचे वचन स्पष्टपणे शिकवते की….
१. देव विविध काळी बोलला
२. देव निरनिराळ्या मार्गांनी बोलला
३. भूतकाळात देव बोलला (काल)
४. देव आजही आपल्याशी बोलतो आणि तो आपल्याशी बोलत राहणार
जेव्हा येशू ख्रिस्त पृथ्वीवर आपला तारणारा होण्यासाठी आला, तेव्हा तो जगामध्ये देवाच्या गौरवाच्या प्रकटीकरणाची अंतिम अभिव्यक्ती होता.
“हा त्याच्या गौरवाचे तेज व त्याच्या तत्वाचे प्रतिरुप असून, आपल्या सामर्थ्याच्या शब्दाने विश्वाधार आहे, आणि स्वत: आमच्या पापांची शुध्दी केल्यावर तो उर्ध्वलोकी राजवैभवाच्या उजवीकडे बसला” (इब्री १:४).
ज्या मानाने त्याला वारशाने देवदुतांपेक्षा श्रेष्ठ नाव मिळाले आहे त्या मानाने तो त्यांच्यापेक्षा अधिक श्रेष्ठ आहे. (इब्री१:४)
१. येशू देवदुतांपेक्षा अधिक श्रेष्ठ आहे कारण त्याच्याकडे त्यांच्यापेक्षा अधिक उत्कृष्ट नाव आहे.
येशु देवाचा पुत्र आहे. कोणत्याही देवदूताला ही पदवी कधीच मिळाली नाही. कोणत्याही देवदूताला कधीच “देवाचा पुत्र” असे म्हटले गेले नाही. देवदूत चमत्कारिक निर्मिती आहे. ते अलौकिक आहेत. त्यांच्यात प्रचंड शक्ती आहे. ते देवाच्या उपस्थितीत प्रवेश करण्यास सक्षम आहेत. परंतु येशू अधिक उत्तम आहे कारण तो पुत्र आहे.
हे खरे आहे की देवदूतांना सर्वसाधारणपणे देवाचे पुत्र म्हणून संबोधले जाते, परंतु अशी पदवी वैयक्तिकरित्या कोणत्याही देवदूताला कधीच दिली गेली नव्हती. शिवाय, देव कधीही देवदूताला म्हणाला नव्हता, “मी त्याचा पिता होईन.” (इब्री १:६)
येशूच्या बाप्तिस्म्याच्या वेळी या अद्वितीय संबंधाची पुष्टी देवाने केली आणि त्याला थेट व वैयक्तिकरित्या त्याचा पुत्र म्हणून संबोधित केले; ‘मग स्वर्गातून एक वाणी झाली की,“ तू माझा पुत्र मला परमप्रिय आहेस, तुझ्यावर मी संतुष्ट आहे ”(मार्क. १:११)
२. येशू देवदुतांपेक्षा श्रेष्ठ आहे कारण देवदूत त्याची उपासना करतात.
आणि तो पुन्हा जेष्ठ पुत्राला जगात आणतो,
तेव्हा तो म्हणतो;
“देवाचे सर्व दुत त्याला नमन करोत.” (इब्री १:६)
३. येशू देवदुतांपेक्षा श्रेष्ठ आहे, कारण ते सेवक आहेत
आणि देवदूतांविषयी तो म्हणतो:
“तो आपले देवदूत वायू
आणि आपले सेवक अग्निज्वाला असे करतो.”
पुत्राविषयी तर तो असे म्हणतो:
“हे देवा, तुझे राजासन युगानुयुगाचे आहे;
आणि तुझा राजदंड सरळतेचा राजदंड आहे. (इब्री १:७-८)
येथे फरक अगदी स्पष्टपणे आहे:
येशू राजा म्हणून विराजमान आहे, तर देवदूतांना सेवक म्हणून पाठविले आहे.
फक्त एकच राजा आहे, तर सेवा करणारे देवदूत अनेक आहेत.
४. येशू देवदुतांपेक्षा श्रेष्ठ आहे, कारण तो देव आहे:
पुत्राविषयी तर तो असे म्हणतो:
“हे देवा, तुझे राजासन युगानुयुगाचे आहे;
आणि तुझा राजदंड सरळतेचा राजदंड आहे. (इब्री १:८)
नीति तुला नेहमी प्रिय आहे. अनीतीचा तू द्वेष करतोस.
म्हणून देवाने तुझ्या देवाने,
तुझ्या सोबत्यांपेक्षा तुला आनंदादायी तेलाचा अभिषेक केला आहे.” . (इब्री १:९)
धार्मीकतेवर प्रेम करणे म्हणजे काय?
धार्मीकतेवर प्रेम करणे म्हणजे प्राणामीकपणा, सदाचार, आणि हेतूमध्ये सरळ असणे,विचार आणि कृतीतही आनंद मानणे.
अधर्माचा व्देष करणे म्हणजे काय?
अधर्माचा व्देष करणे म्हणजे अन्याय आणि अनीतीचा तिरस्कार करणे
तुमच्या आवडत्या गोष्टी कोणत्या आहेत? आपल्याला प्रार्थना करण्यास आणि वचन वाचण्यास आवडते का? लक्ष द्या, मी असे म्हणालो नाही की, “तूम्ही प्रार्थना आणि वचन वाचता काय?” एखादा कर्तव्याच्या भावनेतून वचन वाचू शकतो आणि दुसरा प्रेमामुळे वचन वाचतो व प्रार्थना करतो. हे तुमच्या जिवणावर असणारा अभिषेक आकर्षित करेल.
आणि देव असेही म्हणाला,
हे प्रभु, सुरुवातीला तू पृथ्वीचा पाया घातलास,
आणि आकाश तुझ्या हातचे काम आहे. (इब्री १:१०)
पृथ्वीलाही पाया घातला आहे. हा पाया प्रांरभी घातला आहे.
देवदूत आत्मे आहेत परंतू ते कधीकधी मानवी रूप धारण करू शकतात. (प्रेषीतांची कृत्ये १:५)
सर्व देवदूत देवाच्या सेवेतील आत्मे नाहीत काय?
आणि तारणाचा वारसा ज्यांना मिळेल त्यांना मदत करायला ते पाठविले जातात की नाही? (इब्री १:१४)
त्यांना ‘सेवा करणारे आत्मे’ म्हणजे सेवक म्हणून संबोधले आहे. ख्रिस्तामध्ये विश्वास ठेवणार्या देवदूतांनी ज्या सर्व सेवा दिल्या त्या असूनही देवदूत पाठविलेले आहेत हे लक्षात घेणे आवश्यक आहे. परमेश्वर, तो जो आहे त्याने त्यांना पाठविले आहे. देवदूत स्वत: च्या इच्छेनुसार वागत नाहीत.