आम्ही जे सांगत आहोत त्याचा मुद्दा असा आहे की: असा मुख्य याजक आम्हांला लाभलेला आहे की, जो स्वर्गामध्ये देवाच्या सिंहासनाच्या उजव्या बाजूस बसतो, (इब्री लोकांस ८:१)
असा मुख्य याजक आम्हांला लाभलेला आहे (इब्री लोकांस ८:१)
हे त्याच्या नैतिक श्रेष्ठते बद्दल बोलते. वास्तविकता ही की येशू ख्रिस्त हा नैतिकदृष्टया सिद्ध असा आहे आणि तरीही आपल्या गरजा व परीक्षांमध्ये समानपणे ओळखला गेला हे त्यास भूतकाळातील किंवा वर्तमानकाळातील इतर कोणत्याही याजकांपासून श्रेष्ठ असे करते.
जो बसतो … (इब्री लोकांस ८:१)
आज आपला प्रभु हा बसलेला आहे कारण त्याचे कार्य पूर्ण झाले आहे. जुन्या करारातील निवासमंडपात तेथे खुर्च्या नव्हत्या कारण याजकाचे काम हे कधीही पूर्ण झालेले नव्हते. प्रत्येक वारंवार केले जाणारे अर्पण हे केवळ स्मरण देते की कोणत्याही अर्पणाने कधीही पूर्ण तारण हे पुरविलेले नाही.
जो स्वर्गामध्ये देवाच्या सिंहासनाच्या उजव्या बाजूस बसतो (इब्री लोकांस ८:१)
येशू ख्रिस्त हा केवळ "बसलेला" नाही. हे तो जेथे बसला आहे ते त्याचे व्यक्तिमत्व व कार्याला गौरव आणते. तो स्वर्गात राजासनावर पित्याच्या उजव्या हाताकडे बसला आहे.
सिंहासनारूढ करणे हे पित्याची पुत्राला आश्वासनाची पूर्णता आहे: "माझ्या प्रभूला परमेश्वर म्हणतो, मी तुझे वैरी तुझे पदासन करीपर्यंत तूं माझ्या उजवीकडे बैस." इस्राएल चे मुख्ययाजक केवळ निवासमंडपात कधीही बसलेच एवढे नाही, परंतु ते राजासनावर कधीही बसले नाही. केवळ एक याजकास, "मलकीसदेकाच्या संप्रदायानुसार" राजासनारुढ केले जाऊ शकते, कारण मलकीसदेक हा राजा व याजक असे दोन्हीही होता. (इब्री ७:१)
आणि कोणत्याही मानवनिर्मित मंडपात नव्हे, तर प्रभु परमेश्वारने बनविलेल्या खऱ्याखुऱ्या मंदिराच्या परमपवित्रस्थानात तो मुख्य याजकाची सेवा करतो. प्रत्येक मुख्य याजक जो नेमलेला असतो, त्याला दाने व अर्पणे सादर करावी लागतात, म्हणून आपल्या ह्या मुख्य याजकालादेखील काहीतरी सादर करणे जरुरीचे होते. ( इब्री लोकांस ८:२-३)
जर येशू ख्रिस्त हा मुख्ययाजक आहे जो दाने व अर्पणे सादर करतो, तर मग त्यास एक पवित्रस्थान असले पाहिजे जेथे त्याने सेवा करावी. कारण तो स्वर्गात आहे, ते पवित्रस्थान हे स्वर्ग असले पाहिजे.
ते जी कामे करतात, ती स्वर्गातील गोष्टींची नक्कल आणि छाया अशी आहेत. परमेश्वराचा मंडप घालीत असताना देवाने मोशेला जो आदेश दिला, तशी ही सेवा आहे, कारण देव म्हणाला, “तुला पर्वतावर मी जो नमुना दाखवीला त्या सूचनांबरहुकूम प्रत्येक गोष्ट कर.” (इब्री लोकांस ८:५)
हा "प्रकार" हा नवीन कराराच्या सत्याचे जुन्या कराराचे चित्र आहे. मोशेने ही रचना पर्वतावर पाहिली व त्याची नकल पृथ्वीवरील निवासमंडपात केली. कारण येशू ख्रिस्त मूळ पवित्रस्थानात सेवा करीत आहे, आणि ती नकल नाही, तो एका उत्तम ठिकाणी सेवा करीत आहे.
परंतु येशूला नेमून दिलेली याजकीय सेवा मुख्य याजकांच्या सेवेहून जशी फारच वरच्या दर्जाची आहे, तसाच येशू ज्या नवीन कराराचा मध्यस्थ आहे, तो करार अगोदरच्या कराराहून अधिक वरच्या दर्जाचा आहे, कारण तो करार अधिक चांगल्या वचनांच्या पायावर उभा आहे. ( इब्री लोकांस ८:६)
जरी कृपेचा नवीन करार हा मोशेच्या नियमशास्त्राकडून स्वतंत्रता आणतो (गलती ५:१), तो स्वतंत्रता आणीत नाही की परमेश्वराची अवज्ञा करावी व पाप करावे. परमेश्वराची अजूनही इच्छा आहे की "नियमशास्त्राची नीतिमत्ता" ही पवित्र आत्म्याच्या सेवाकार्याने आपल्यामध्ये पूर्ण झाली पाहिजे. (रोम ८:१-४)