कोणीरिकाम्या हाताने माझ्यासमोर येऊ नये. (निर्गम ३४: २०)
तेथे एक फारच गरीब विधवा होती (मार्क १२: ४१-४४), तरीसुद्धा तिचे हृदय हे देवासमोर सरळ होते, तिने तिच्या आशीर्वादनुसार उपासना केली-दोन दमड्या जे एक रुपया समान आहे! ती रिकामी हाताने उपासना करण्यासाठी आली नाही परंतु तिने तिच्याकडे जे सर्व काही होते ते त्यास दिले जो सर्व आशीर्वादाचा स्त्रोत आहे.
सहा दिवस तूं आपले कामकाज कर व सातव्या दिवशी विसावा घे; नांगरणीच्या व कापणीच्या हंगामातही विसावा घे. (निर्गम ३४: २१)
मग कोणताही काळ असो: हंगाम व कापणीचा हंगाम, विश्राम हा तडजोडकरण्याचा विषय नव्हता.
मोशे तेथे परमेश्वराबरोबर चाळीस दिवस व चाळीस रात्री होता; तेवढया अवधीत त्याने भाकर खाल्ली नाही, आणि तो पाणीही प्याला नाही (निर्गम ३४: २८)
हा अद्भुत उपास होता आणि तसे स्वाभाविकपणे प्रयत्न करू नये.
इस्राएल लोक मोशेच्या तोंडाकडे पाहताना त्याच्या चेहऱ्यातून तेजाचे किरण निघताना त्यांना दिसत; परमेश्वराशी संभाषण करावयास मोशे आंत जाईपर्यंत तो आपल्या तोंडावर आच्छादन घालीत असे. (निर्गम ३४: ३५)
आज सुद्धा जेव्हा तुम्ही परमेश्वराशी बोलता, तुमच्या चेहऱ्याची त्वचा चमकते.
Chapters
- अध्याय १
- अध्याय २
- अध्याय ३
- अध्याय ४
- अध्याय ५
- अध्याय ६
- अध्याय ७
- अध्याय ८
- अध्याय ९
- अध्याय १०
- अध्याय ११
- अध्याय १२
- अध्याय १३
- अध्याय १४
- अध्याय १५
- अध्याय १६
- अध्याय १७
- अध्याय १८
- अध्याय १९
- अध्याय २०
- अध्याय २१
- अध्याय २२
- अध्याय २३
- अध्याय २४
- अध्याय २५
- अध्याय २६
- अध्याय २७
- अध्याय २८
- अध्याय २९
- अध्याय ३०
- अध्याय ३१
- अध्याय ३२
- अध्याय ३३
- अध्याय ३४
- अध्याय ३५
- अध्याय ३६
- अध्याय ३७
- अध्याय ३८
- अध्याय ३९
- अध्याय ४०