एफ्राईम लोक गिदोनवर चिडले होते. त्यामुळे गिदोनला भेटले तेव्हा त्यांनी विचारले, “तू मिद्यान्यांवर चढाई केलीस तेव्हा आम्हाला का बोलावले नाहीस? आम्हाला तू् अशी वागणूक का दिलीस?” 2 गिदोनने तेव्हा एफ्राईम लोकांना सांगितले, “माझे तुमच्या इतके चांगले चाललेले नाही. आमच्यापेक्षा तुम्ही कितीतरी जास्त पीक घेता. आम्ही अबियेजर जितकी द्राक्षे काढतो त्यापेक्षा जास्त द्राक्षे तर तुम्ही तशीच मव्व्यात पडू देता. हे खरे नाही काय? 3 याही वर्षी तुम्ही चांगले पीक घेतले आहे. ओरेब जेब या दोन मिद्यानी नेत्यांना तर परमेश्वराने तुमच्या हाती सोपवले. तुम्ही जे केलेत त्याच्याशी मी माझ्या यशाची तुलना कशी करु?” गिदोनचे हे उत्तर ऐकून एफ्राईम लोकांचा राग बराच निवळला. (शास्ते ८:१-३)
ही वचने गीदोनाची नम्रता आणि एफ्राइम येथील लोकांचा उद्धटपणा व गर्व प्रगट करते. नम्रता हा भांडणे संपविण्याचा खात्रीशीर मार्ग आहे (एम. हेन्री). गिदोन केवळ देवाकडून आज्ञा पाळत होता. हे आपल्याला सांगते की जरी जेव्हा तुम्ही देवाची आज्ञा पाळत आहात, सर्व जण हे आनंदी होणार नाहीत.
फिलिप्पै. २:३ आपल्याला सांगते की, "तट पाडण्याच्या अथवा पोकळ डौल मिरवण्याच्या बुद्धीने काहीही करू नका, तर लीनतेने एकमेकांना आपणांपेक्षा श्रेष्ठ माना." भांडणे मिटविण्याचा जलद मार्ग हा एकमेकांना आपणांपेक्षा श्रेष्ठ मानने हा आहे, आणि प्रत्यक्षात तेच गिदोनाने केले.
मग गिदोन आणि त्याचे लोक नोबह आणि यागबहा या शहरांच्या पूर्वेकडील राहुट्यांचा रस्ता धरून कर्कोर येथे आले व त्यांनी शत्रूवर हल्ला चढवला. शत्रू बेसावध होता. (शास्ते ८:११)
जेव्हा त्यांनी किंचित कल्पना देखील केली नसेल तेव्हा गिदोनाने आक्रमण केले.
शास्तेच्या पुस्तकात जुन्या करारातील घटनांची नोंद केली आहे, विशेषतः अध्याय ६ ते ८ मध्ये, स्पष्टपणे दैवीरीत्या रचले आहे की शेवटच्या समयातील संघर्षाविषयी भविष्य करावे जे इस्राएल लोकांचे त्यांच्या अरब शत्रूबरोबर होईल, त्याचप्रमाणे त्याबद्दल भाकीत करावे जो इस्राएलचा शेवटच्या समयातील सोडविणारा/तारणहार असेल. स्तोत्र. ८३ हे पवित्र शास्त्रातील दुसरे स्त्रोत आहे ज्यामध्ये पुरावा मिळतो की गीदोनाचे मिद्यानावर आक्रमण हे शेवटच्या समयी अरब लोकांवरील आक्रमणाचा प्रकार आहे आणि पुरावा हा की गिदोन हा ख्रिस्ताचा प्रकार आहे.
पवित्र शास्त्रातील भविष्यवाण्या संदर्भात असंख्य विद्वान याशी सहमत आहेत की स्तोत्र ८३ मध्ये अरब लोकांच्या आक्रमणाचा उल्लेख हे शेवटचे युद्ध आहे जे शेवटच्या महासंकटाच्या काळात घडेल. तर मग, स्तोत्रकर्ता स्तोत्र ८३ मध्ये जेव्हा हे स्पष्ट करतो, की अरब लोकांचा शेवटच्या आक्रमणाचा उद्देश हा आहे, म्हणजे देव व इस्राएलचे हे शत्रू इस्राएलच्या नकाशावरून पुसून टाकण्यात येईल म्हणजे इस्राएलचे नाव विसरले जाईल, तर्क करण्याजोगे ते स्थिर राहते की मग स्तोत्रकर्ता पुढील वचन उच्चारेल.
9 देवा, तू जसा मिद्यानचा, सीसरा व याबीन यांचा
किशोन नदीजवळ पराभव केलास तसाच तू शत्रूचा पराभव कर.
10 तू त्यांचा एन-दोर येथे पराभव केलास
आणि त्यांची प्रेते जमिनीवर कुजली आणि त्यांचे खत बनले.
11 देवा, शत्रूच्या प्रमुखाचा पराभव कर.
तू ओरेब व जेब यांचे जे केलेस तेच त्यांचेही कर जेबह व सलमुन्ना यांचे जे केलेस तसेच त्यांचे ही कर.
12 देवा, ते लोक आम्हाला जबरदस्तीने तुझ्या वस्तीवरुन जायला सांगत होते
म्हणजे त्यांना तिचा ताबा घेता येईल.
13 देवा, तू त्यांना गवतासारखे वाऱ्यावर उडवून लाव वाऱ्याने
वाळलेलं गवत इतरत्र पसरतं तस तू त्यांना पसरवून दे. (स्तोत्रसंहिता ८३:९-१३)
या सोन्यातून गिदोनने एफोद बनवला तो त्याने आपल्या अफ्रा या गावी ठेवला. सर्व इस्राएल लोक त्याची पूजा करु लागले. परमेश्वरावरची त्यांची निष्ठा ढळून ते एफोदच्या नादी लागले. गिदोन आणि त्याचे कुटुंब यांना हा एफोद सापव्व्याप्रमाणे ठरुन त्यांना पापाचरणासाठी प्रवृत्त करायला कारणीभूत झाला. (शास्ते ८:२७)
युद्धाच्या भूमीवरील त्याच्या सध्याच्या विजयावरून, गिदोनाने एक मूर्ति घडविली, जी नंतर "त्यास व त्याच्या घराण्यासाठी सापळा अशी झाली" (यहोशवा ८:२२-२८). हे काही सुरुवातीला घडले नव्हते की लोक अडखळले होते. हे तेव्हा घडले जेव्हा त्यांना विजय प्राप्त झाला होता; ते संपन्न होत होते आणि त्यांना आत्मविश्वास येत होता. हे अशाच वेळी आपल्याला देवाच्या वचनाकडे लक्ष देण्याची गरज आहे.
Chapters