इस्राएलाचे नेते पुढे चालले,
लोक स्वसंतोषाने पुढे आले,
म्हणून परमेश्वराचा धन्यवाद करा. (शास्ते ५: २)
परमेश्वराचे गौरव करण्यासाठी दोन अटी
१. नेते लोकांनी जे करण्याची गरज आहे ते त्यांनी करावे-पुढारीपण
२. लोक जेव्हा स्वेच्छेने पुढे येतात.
मुख्य शब्द: दूत, आध्यात्मिकयुद्ध
आकाशातून तारे लढले; त्यांनी आपआपल्या कक्षातून सीसराशी लढाई केली.(शास्ते ५: २०)
बाराक आणि दबोरा ला देवदुतांकडून साहाय्य होते
हे स्पष्ट करते की युद्ध हे केवळ भौतिक नव्हते परंतु तेथे स्वर्गीय स्थानामध्ये सुद्धा आध्यात्मिक युद्ध होते. प्रत्येक भौतिक युद्धामागे येथे आध्यात्मिक युद्ध हे लढले जाते.
परमेश्वराचा दूत म्हणतो, मेरोजला शाप दया, त्यांतल्या रहिवाश्यांना मोठा शाप दया, कारण परमेश्वराला साहाय्य करावयास, विरांविरुद्ध परमेश्वराला साहाय्य करावयास ते आले नाहीत. (शास्ते ५: २३)
एक फारच मनोरंजक वास्तविकता ही परमेश्वर त्याच्या लोकांच्या समस्या कसे स्वतः पाहतो. तो मेरोज ला झिडकारत नाहीकी इस्राएल, बाराक, दबोरा च्या साहाय्यासाठी आले नाही परंतु"परमेश्वराला साहाय्य करावयास आले नाही". हे लोक परमेश्वराबरोबर त्याचे कार्य करण्यात चुकले होते.
आजही अनेक लोक हे इतर ख्रिस्ती लोकांबरोबर एकत्र येण्यात चुकतात कारण ते आमच्या पंथाचे नाहीत.
"मी कोण आहे की मी देवाला साहाय्य करावे?" परमेश्वर निश्चितच त्याचे कार्य आपल्याशिवाय करू शकतो. त्याला आपली गरज लागत नाही, तरीही हे अनोखे आहे, की त्याने तुम्हाला आणि मला एक मानवी साधन म्हणून निवडले आहे.
हे शहर साहाय्य करण्यात का चुकले? आपल्याला सांगण्यात आलेले नाही परंतु हे कठीण नाही की विविध कारणांची कल्पना करावी कारण आपण त्यास आजही ऐकत आहोत:
"खूपच व्यस्त, अतिभीतीदायक,अत्यंत महाग, हे आपले युद्ध नाही."
युद्धाची सामर्थ्यशाली प्रार्थना
हे परमेश्वरा, तुझे सर्व शत्रू असेच नाश पावोत; पण त्याच्यावरप्रेम करणारे प्रतापाने उदय पावणाऱ्या सुर्यासमान होवोत. मग देशाला चाळीस वर्षे विसावा मिळाला. (शास्ते ५: ३१)
Chapters