मग असे होई की, शेते पेरल्यावरमिद्यानी, अमालेकी आणि पूर्वेकडचे रहिवासी त्यांच्यावर चढाई करीत आणि ते त्याच्यावर हल्ला करीत; आणि त्यांच्यासमोर तळ देऊन गज्जाच्या परिसरापर्यंत पिकाचा नाश करीत व इस्राएलांत अन्न, शेरडेमेंढरे, गाईबैल, गाढवे वगैरे काहीएक उरू देत नसत.
कारण ते आपले पशु व डेरे घेऊन चढाई करीत आणि टोळधाडीप्रमाणे उतरत ते व त्यांचे उंट अगणित होते, अशा प्रकारे ते देश उजाड करावयाला येत असत. मिद्यानामुळे इस्राएलाची हलाखीची अवस्था झाली, तेव्हा इस्राएल लोकांनी परमेश्वराचा धावा केला. (शास्ते ६: ३-६)
येथे काही आत्मे आहेत जे तुमच्याविरुद्ध कार्य करतात जेव्हा तुम्ही बी पेरता, जेव्हा तुम्ही निवेश करता. येथे काही आत्मे आहेत ज्यांस तुम्ही तुमचे उत्पन्न प्राप्त करू नये असे वाटते.
परंतु मला पाहिजे की तुम्ही ह्या आत्म्याच्या प्रवेश मार्गाला ओळखावे. "इस्राएल लोकांनी परमेश्वराच्या दृष्टीने वाईट ते केले." (शास्ते ६: १)
गरिबीच्या आत्म्याकडे काम आहे की तुम्हांला संपन्नतेकडून दूर ठेवावे.
आणि जेव्हा त्यांनी मिद्यानीमुळे परमेश्वराकडे आक्रोश केला, परमेश्वराने इस्राएलकडे एक संदेष्टा पाठविला. (शास्ते ६: ७)
इस्राएल लोकांना समस्या होती आणि परमेश्वराने त्यांच्याकडे एक संदेष्टा पाठविला.
अर्पणाचे सामर्थ्य
मी आपले अर्पण आणून तुझ्यासमोर सादर करीपर्यंत कृपया येथून तूं जाऊ नको. तो म्हणाला, तूं परत येईपर्यंत मी येथेच थांबेन. (शास्ते ६: १८)
बायबल विज्ञानी आपल्याला सांगतात की परमेश्वराचा दूत हा स्वयं प्रभू येशू ख्रिस्ता वाचून दुसरा कोणी नाही. नवीन करारा मध्ये, जेव्हा योहान येशूला देवाचा “शब्द” म्हणून वर्णन करतो, जो देव जो पित्यापासून भिन्न आहे पण पूर्ण परमेश्वर सुद्धा आहे (योहान १:१-३), “प्रभूचा दूत” आणि “देवाचा शब्द” या जुन्या कराराचे व्यक्तित्व शक्यतो प्रेषित घेत होता.
तुमच्या अर्पणाच्या सामर्थ्याला कधी कमी लेखू नका. गिदोन त्यावर केलेल्या कृपेच्या जाणीवेने कृतज्ञेतेने परमेश्वराला अर्पण करण्यास हर्षित झाला. त्या अर्पणाला परमेश्वराचे प्रत्युत्तर हे आध्यात्मिकरित्या फारच ज्ञानाचे होते: "तूं परत येईपर्यंत मी येथेच थांबेन." परमेश्वरालाप्रामाणिक अर्पणाचे हे सामर्थ्य आहे. एकप्रामाणिक अर्पण परमेश्वराला वेळ काढावयाला लावेल आणि तुमच्यासाठी "थांबावयास" लावेल.
मग त्याने दृष्टी वर करून धनवानांना आपली दाने मंदिराच्या भांडारात टाकताना पाहिले. त्याने एका दरिद्री विधवेलाही तेथे दोन टोल्या टाकताना पाहिले. तेव्हा तो म्हणाला, मी तुम्हांला खरे सांगतो, ह्या दरिद्री विधवेने सर्वांपेक्षा अधिक टाकले आहे.
कारण त्या सर्वांनी आपल्या समृद्धीतून दानात टाकले; हिने तर आपल्या कमताईतून आपली सर्व उपजीविका टाकली आहे. (लूक २४: १-४)
परमेश्वराचे नेत्र हे अत्यंत पवित्र आहेत की ज्याने पाहावे. तो निश्चितच त्याकडे पाहणार नाही जे निकृष्ट आहे.अर्पणाने परमेश्वराला एका विधवेच्या दरिद्रतेकडे पाहावयास लावले.
मगगिदोनाने तेथे परमेश्वराप्रीत्यर्थ वेदी बांधली व तिचे नाव याव्हे-शालोम (क्षेमदाता परमेश्वर) असे ठेवले; अबियेजेरकराच्या अक्रायेथे ती आजपर्यंत आहे. (शास्ते ६: २४)
याव्हे-शालोम(शास्ते ६: २४)
Chapters