परमेश्वर गिदोनास म्हणाला, तुजबरोबर जे लोक आहेत ते संख्येने पुष्कळ आहेत, तेवढ्यांच्या हाती मी मिद्यान्यास द्यावे असे मला वाटत नाही; दिले तर इस्राएल मजपुढे फुशारकी मिरवून म्हणेल की माझ्या भुजबलाने माझा बचाव झाला. (शास्ते ७:२)
देवाचा अंतिम उद्देश हा त्याच्या नांवाचे गौरव अबाधित राखावे व ते प्रदर्शित करावे हा आहे. यशया ४८:११ हे बायबल मधील देवाची त्याच्या स्वतःच्या गौरवासाठी इच्छा अगदी स्पष्ट व सर्वात निर्भीड वाक्य आहे.
माझ्या, केवळ माझ्याच प्रीत्यर्थ हेमी करितो;
माझ्या नामाची अप्रतिष्ठा का व्हावी!
माझे गौरव मी इतरांस देत नाही. (यशया ४८:११)
म्हणून आतां, लोकांना ऐकू जाईल असे जाहीर कर की, ज्याला भीति वाटत असेल किंवा जो घाबरूनगेला असेल त्याने गिलाद डोंगरावरून निघून परत जावे. तेव्हा त्यांच्यातून २२,००० लोक परत गेले आणि १०, ००० राहिले. (शास्ते ७:३)
विश्वास आणि भीति ही एकत्र राहू शकत नाही जसे प्रकाश आणि अंधार एकत्र राहू शकत नाही. भीति मध्ये असलेले विश्वासात कार्य करू शकत नाही. कारण परमेश्वरास जो विजय त्यांना दयावयाचा होता ते विश्वासाचे लोक असले पाहिजे.
जेव्हा तुम्ही सतत भीति मध्ये कार्य करता परमेश्वर तुमचा उपयोग करू शकत नाही. तो तुमच्याद्वारे महान कार्य करू शकत नाही.
परमेश्वर गिदोनाला म्हणाला, कुत्रा जिभेने पाणी चाटून पितो त्याप्रमाणे जो पाणी पिईल त्याला बाजूला काढ; तसेच गुडघे टेकून जो पिईल त्याला बाजूला काढ. जे तोंडाशी हात नेऊन पाणी चाटून प्याले ते तीनशे भरले; बाकीचे लोक गुडघे टेकून पाणी प्याले. तेव्हा परमेश्वर गिदोनाला म्हणाल, चाटून पाणी पिणाऱ्या ह्या तीनशे लोकांकरवी मी तुमचा बचाव करीन आणि मिद्यानाला तुझ्या हाती देईन; बाकीच्या लोकांनी आपल्या ठिकाणी जावे. (शास्ते ७: ५-७)
परीक्षा ही एकच गुणवैशिष्ट्ये यावर केंद्रित होती, आवश्यकता: जागरुकता
प्रथम ते चित्र लक्षात घ्या जे सामान्यपणे प्याले. त्यांची ढाल त्यांच्या डाव्या हातातून आणि त्यांचे भाले किंवा तरवार त्यांच्या उजव्या हातातून बाजूला ठेवून, ते त्यांच्या गुडघ्यावर आले आणि त्यांनी त्यांचे चेहरे पाण्यात घातले. ह्या अवस्थेत, ते अचानक आक्रमणासाठी हतबल होते. ते येणाऱ्या शत्रूला पाहू शकत नव्हते,ना ही त्यांची शस्त्रे सज्ज होती की त्यास वापरावे. त्यावेळेत जेव्हा ते स्वतःला सज्ज करण्यात घेतील, शत्रूने तोपर्यंत त्यावर वर्चस्व मिळविलेले असेल.
त्यांच्याबद्दल काय जे कुत्र्याप्रमाणे चाटून प्याले?
जेव्हा कुत्रा पाणी पितो, तो त्याचे तोंड पाण्यात बुडवीत नाही.
तर तो त्याची जीभ लांब करतो आणि पाणी त्याच्या तोंडात घेतो, सामान्यपणे काही पाणी सभोवती उडवितो. तर मग ज्या लोकांनी चाटून प्याले ह्याचे चित्र आपण कसे घ्यावे? ते केवळ एका गुडघ्यावरच खाली गेले, त्यांची ढाल त्यांच्या डाव्या हातावरच राहू दिली, उजव्या हाताने त्यांनी त्यांचे भाले किंवा तरवार त्यांच्या बाजूला ठेवली. मग एका हाताच्या खळग्याने त्यांनी पाणी त्यांच्या तोंडात घातले. ह्या अवस्थेत, ते कायम जागरूक राहिले, कोणत्याही अचानक आक्रमणाला सतत पाहत होते. त्यांची ढाल ही अगोदरच सज्ज होती, आणि ते ताबडतोब त्यांचे भाले किंवा तरवार उचलू शकत होते की त्याचा वापर करावा. तेथे काही शक्यता नव्हती की त्यांच्या शत्रूंनी त्यांच्यावर अचानक आक्रमण करून वर्चस्व मिळवावे.
लक्षात घ्या दोन्ही ही आवश्यक गुणवैशिष्ट्ये होती आणि त्याचे समर्थते शी काही घेणेदेणे नव्हते. परमेश्वर समर्थता देतो, "देवाने दिलेल्या शक्तीने करीत आहो, अशी करावी; ह्यासाठीकी, सर्व गोष्टीत देवाचे गौरव येशू ख्रिस्ताच्या द्वारे व्हावे. (१ पेत्र ४: ११)
तुम्ही स्वतःला परमेश्वरास कसे उपलब्ध करता?
तुमची कार्ये ही तुमच्या आंतरिकमनुष्यास अधिक स्पष्टपणे सांगतात. तुमची कार्ये तुमच्या अंतरंगात काय घडत आहे,याबद्दल अधिक सांगते.
तेव्हा परमेश्वराने गिदोनास सांगितले, चाटून पाणी पिणाऱ्या या तीनशे लोकांच्या हातून मी तुमचा बचाव करीन आणि मिद्यान्यास तुझ्या हाती देईन; वरकड सगळ्या लोकांनी आपआपल्या ठिकाणी जावे. (शास्ते ७:७)
संघाच्या संख्येपेक्षा संघाचा आवेश जास्त महत्वाचा आहे; आणि आर्थिक अंदाजपत्रका पेक्षा संघाचे मनोबल हे जास्त महत्वाचे आहे. लोकांच्या असमर्पित मोठ्या गटा पेक्षा समर्पित लहान संघ बरेच काही करू शकतो.
"तुला खाली उतरावयाला भीति वाटत असली तर आपला सेवक पुरा ह्याला बरोबर घेऊन छावणीकडे जा. आणि ते काय बोलत असतील तें ऐक, म्हणजे तुला त्या छावणीवर चाल करावयाला हिंमत येईल. मग तो आपला सेवक पुरा ह्याला बरोबर घेऊन छावणीच्या सीमेवर एका टोकाला हत्त्यारबंद संत्री होते त्यांच्याजवळ गेला." (शास्ते ७: १०-११)
तुम्ही जे ऐकता ते तुम्हाला भीति किंवा विश्वास आणते. ह्या प्रकरणात, जे गिदोनाने ऐकले त्याने त्यास विश्वास आणला आणि त्यास बलशाली केले.
तुम्हांला ते ऐकण्याची गरज आहे जे परमेश्वर तुम्हांला ऐकण्यास सांगत आहे.
ते काय म्हणत आहेत ते तुम्ही ऐकाल. (शास्ते ७:११)
येथे अशी वेळ येऊ शकते जेव्हा परमेश्वर सुद्धा असे बोलेन, तुम्ही ते ऐकणार नाही जे ते बोलत आहेत,
आणि त्याने त्यांना म्हटले, "माझ्याकडे पाहा आणि मी जसे करीत आहे तसे करा" (शास्ते ७: १७)
लक्षात घ्या, गिदोनाने त्यांना म्हटले, "मी जसे करीत आहे" तसे करा आणि "मी जे बोलत आहे"ते नाही.
Chapters