हनन्या नांवाचा कोणीएक इसम व त्याची बायको सप्पीरा ह्यांनी आपली मालमत्ता विकली. मग त्याने आलेल्या किंमतीतून काही भाग बायकोच्या संमतीने मागे ठेविला व काही भाग आणून प्रेषितांच्या चरणांपाशी ठेवला. तेव्हा पेत्र म्हणाला, हनन्या, तूं पवित्र आत्म्याशी लबाडी करावी व जमिनीच्या किंमतीतून काही ठेवून घ्यावे म्हणून सैतानाने तुझे मन का भरविले आहे? ती होती तोवर तुझी स्वतःची व विकल्यावर तुझ्या स्वाधीन नव्हती काय? हे करण्याचे आपल्या मनात तूं का आणलेस? तूं मनुष्यांशी नव्हे तर देवाशी लबाडी केली आहेस. (प्रेषित ५:१-४)
हनन्या व सप्पीरा कडून शिकलेला धडा.
दोन प्रकारचे लोक
चर्च मध्ये, येथे नेहमीच दोन प्रकारचे लोक असतील.
कुप्र बेटात जन्मलेला योसेफ नांवाचा लेवी होता त्याला प्रेषित बर्णबा म्हणजे बोधपुत्र म्हाता. त्याची शेतजमीन होती; ती त्याने विकली व तिचे पैसे आणून ते प्रेषितांच्या चरणांपाशी ठेविले. (प्रेषित ४:३६-३७)
वरील वचनात, आपण पाहतो बर्णबाने त्याची संपत्ति विकल्यावर त्याने ते पैसे प्रेषितांकडे आणले.
सहज पाहणाऱ्यास, हनन्या व सप्पीरा सुद्धा तेच करीत आहे असे दिसेल. तथापि, त्यांच्या अंत:करणात खोलवर कदाचित पैशा साठी प्रेम उत्पन्न झाले असेन.
पवित्र शास्त्र सांगते, "त्याच्या पत्नीला सुद्धा ते ठाऊक होते" (प्रेषित ५:२). फसवणुकी मध्ये पती व पत्नी हे दोघेही सहकारी होते. त्या दोघांनाही लोकांसमोर, प्रत्यक्षात उदार न असता, उदार असल्याचे दिसावे असे वाटत होते. हे स्पष्ट आहे की, त्यांना मनुष्यांकडून प्रशंसेची अपेक्षा होती.
बर्णबाच्या आचरणापेक्षा हे फारच वेगळे होते, परंतु ते सारखेच दिसत होते.
देवापासून काहीही लपलेले नाही
हनन्या व सप्पीरा काय विसरले की देवाच्या दृष्टीपासूनकाहीही लपलेले नाही. "मानवासारखे परमेश्वराचे पाहणे नसते; मानव बाहेरचे स्वरूप पाहतो पण परमेश्वर हृदय पाहतो." (१ शमुवेल १६:७)
मनुष्यांच्या दृष्टीपुढून आपण अशा प्रकारच्या नकली कार्यापासून लपलेले राहू शकतो परंतु देवाच्या दृष्टिपुढून नाही.
अनेक बोलतात कीहनन्या व सप्पीरा हे ख्रिस्ती नव्हते. जर ते विश्वासणारे नव्हते तर प्रेषितांनी त्यांचे पैसे स्वीकारण्यात सहमत होण्याचे काय कारण होते? हे स्पष्ट आहे की ते प्रारंभीच्या चर्च चा हिस्सा होते.
हनन्या ने जे गुप्तपणे केले होते त्याबाबतीत परमेश्वराने पेत्राला अद्भुत आंतरिक समज दिली. ज्ञानाच्या वचनाच्या ह्या आध्यात्मिक दान विषयी १ करिंथ १२:८ मध्येउल्लेखले आहे.
"आम्ही मनुष्यांपेक्षा देवाची आज्ञा मानली पाहिजे." (प्रेषित ५:२९)
नवीन करार अवश्य शिकवितो की एक ख्रिस्ती या नात्याने आपण आपल्या अधिकाऱ्याच्या आज्ञेत राहावे. तथापि, अधिकाऱ्याच्या आज्ञेत राहणे हे देवा मधील तुमच्या विश्वासाची तडजोड करण्याच्या धोक्यात येता कामा नये.
ह्या माणसांपासून दूर राहा व त्यांना जाऊ दया; कारण हा बेत किंवा हे कार्य मनुष्यांचे असल्यास नष्ट होईल; परंतु ते देवाचे असल्यास तुम्हाला ते नष्ट करिता यावयाचे नाही; तुम्ही मात्र देवाचे विरोधी ठराल. (प्रेषित ५:३८-३९)
गमलियेल बरोबर होता; जर प्रेषित खोटे बोलत आहेत, तर त्यांचा संदेश शेवटी नष्ट होईल. परंतु जर त्यांचे सामर्थ्य खरेच देवापासून आलेले असेन, तर ते शतको, संस्कृती आणि खंड यांच्याही पलीकडे जाईल. हेच ते जे प्रत्यक्षात घडले.
प्रभु येशूने मत्तय १६:१८ मध्ये आश्वासन दिले आहे, "मी आपली मंडळी उभारीन आणिअधोलोकाच्याद्वाराचे त्यावर काहीही चालणार नाही," आणि त्या आश्वासनाची पूर्णता ह्या वास्तविकतेमध्ये दिसते की ख्रिस्ती धर्म हा वाढत गेला.
प्रेषित पौलाने फिलीप्प १:६ मध्ये म्हटले आहे, "ज्याने तुमच्या ठायी चांगले काम आरंभिले तो ते येशू ख्रिस्ताच्या दिवसापर्यंत सिद्धीस नेईल हा मला भरवसा आहे," आणि त्याचा अर्थ तुम्ही आणि मी प्रभूच्या पुनरुत्थानाच्या सामर्थ्याचा जिवंत पुरावा आहो! आपण ख्रिस्ताच्या पहिल्या शतकातील आश्वासनाचे जिवंत प्रमाण आहोत.
Chapters