ദൈവഹിതത്തിനു വിരോധമായുള്ള ഉപവാസം
ദാവീദ് കുഞ്ഞിനുവേണ്ടി ദൈവത്തോട് അപേക്ഷിച്ചു; ദാവീദ് ഉപവസിക്കയും അകത്തു കടന്നു രാത്രി മുഴുവനും നിലത്തു കിടക്കയും ചെയ്തു. അവന്റെ ഗൃഹപ്രമാണികള് അവനെ നിലത്തുനിന്ന് എഴുന്നേല്പിപ്പാന് ഉത്സാഹിച്ചുകൊണ്ട് അരികെ നിന്നു; എന്നാല് അവനു മനസ്സായില്ല. അവരോടു കൂടെ ഭക്ഷണം കഴിച്ചതുമില്ല. എന്നാല് ഏഴാംദിവസം കുഞ്ഞു മരിച്ചുപോയി. കുഞ്ഞു മരിച്ചു എന്ന് ദാവീദിനെ അറിയിപ്പാന് ഭൃത്യന്മാര് ഭയപ്പെട്ടു. കുഞ്ഞു ജീവനോടിരുന്ന സമയം നാം സംസാരിച്ചിട്ട് അവന് നമ്മുടെ വാക്കു കേള്ക്കാതിരിക്കെ കുഞ്ഞു മരിച്ചുപോയി എന്നു നാം അവനോട് എങ്ങനെ പറയും? അവന് തനിക്കുതന്നെ വല്ല കേടും വരുത്തും എന്ന് അവര് പറഞ്ഞു (2 ശമുവേല് 12:16-18).
കുഞ്ഞു മരിക്കുവാന് പോകയാണെന്നു അവ്യക്തമല്ലാത്ത വാക്കുകളില് നാഥാന് ദാവീദിനോടു പറഞ്ഞു. ദാവീദ് ഉപവസിച്ചു, പ്രാര്ത്ഥിച്ചു, കരയുകയും ദൈവത്തോടു അപേക്ഷിക്കയും ചെയ്തു, എന്നാല് ദൈവം പറഞ്ഞതുപോലെ, ആ കുഞ്ഞിന്റെ ജീവിതത്തിലെ ഏഴാം ദിവസം കുഞ്ഞ് മരിച്ചു.
പ്രാര്ത്ഥന ദൈവഹിതത്തിനു എതിരായിരിക്കരുത് മറിച്ച് ദൈവഹിതപ്രകാരം ആയിരിക്കണം. ദൈവത്തിന്റെ ഹിതം എന്താണെന്ന് നിങ്ങള് അറിയാതെ പ്രാര്ത്ഥിക്കുന്ന പ്രാര്ത്ഥനകള് ഉണ്ട്. എന്നാല്, ദാവീദ് അറിഞ്ഞതുപോലെ ദൈവഹിതം എന്താണെന്ന് നിങ്ങള് അറിയുമ്പോള്, നിങ്ങളുടെ പ്രാര്ത്ഥന ദൈവഹിതത്തിനോട് യോജിച്ചതായിരിക്കണം. ദൈവഹിതത്തിനു എതിരായുള്ള സകല പ്രാര്ത്ഥനകളും മറുപടി ലഭിക്കാത്ത പ്രാര്ത്ഥനകള് ആയിമാറും.
സമൂലമായ പ്രാര്ത്ഥനയും ഉപവാസവും നമുക്ക് ദൈവത്തിങ്കല് നിന്നും ആവശ്യമുള്ളതെല്ലാം കിട്ടുവാനുള്ള മാര്ഗ്ഗമല്ല. ദൈവത്തിന്റെ ശക്തിയോടും ഹിതത്തോടുമുള്ള സമൂലമായ സമര്പ്പണത്തിന്റെയും കീഴ്പ്പെടലിന്റെയും പ്രഖ്യാപനമാണിത്.
അതിന് അവന്, "കുഞ്ഞു ജീവനോടിരുന്ന സമയം ഞാന് ഉപവസിച്ചു കരഞ്ഞു; കുഞ്ഞു ജീവിച്ചിരിക്കേണ്ടതിനു ദൈവം എന്നോടു ദയ ചെയ്യുമോ ഇല്ലയോ? ആര്ക്കറിയാം എന്നു ഞാന് വിചാരിച്ചു". (2 ശമുവേല് 12:22).
നീ കാണ്കെ ഞാന് നിന്റെ ഭാര്യമാരെ എടുത്തു നിന്റെ കൂട്ടുകാരനു കൊടുക്കും; ദാവീദ് മറ്റൊരു വ്യക്തിയുടെ ഭാര്യയെ അപഹരിച്ചതുപോലെ, മറ്റുള്ളവര് അവന്റെ ഭാര്യയെ അപഹരിക്കും. ഇത് 2 ശമുവേല് 16:21-22ല് നിറവേറി.
ദാവീദ് നാഥാനോട്: "ഞാന് യഹോവയോടു പാപം ചെയ്തിരിക്കുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു". (2 ശമുവേല് 12:13).
ദാവീദ് തന്റെ പാപത്തെ സംബന്ധിച്ചു എന്തെങ്കിലും ഒഴിവുകഴിവുകളോ വാദങ്ങളോ നല്കുന്നില്ല എന്നാല് ആ കുറ്റം സത്യസന്ധമായി തന്റെ ചുമലില് ഏറ്റെടുത്തു. ഇതിലെല്ലാം ദാവീദ് ദൈവത്തിന്റെ ഹൃദയപ്രകാരമുള്ള ഒരു മനുഷ്യനായി തന്നെ പെരുമാറി. മറ്റു രാജാക്കന്മാര് ആരെങ്കിലും ആയിരുന്നെങ്കില് തങ്ങളുടെ പാപം മറയ്ക്കുവാന് വേണ്ടി ആ പ്രവാചകനെ കൊല്ലുമായിരുന്നു.
ദാവീദ് കുഞ്ഞിനുവേണ്ടി ദൈവത്തോട് അപേക്ഷിച്ചു; ദാവീദ് ഉപവസിക്കയും അകത്തു കടന്നു രാത്രി മുഴുവനും നിലത്തു കിടക്കയും ചെയ്തു. അവന്റെ ഗൃഹപ്രമാണികള് അവനെ നിലത്തുനിന്ന് എഴുന്നേല്പിപ്പാന് ഉത്സാഹിച്ചുകൊണ്ട് അരികെ നിന്നു; എന്നാല് അവനു മനസ്സായില്ല. അവരോടു കൂടെ ഭക്ഷണം കഴിച്ചതുമില്ല. എന്നാല് ഏഴാംദിവസം കുഞ്ഞു മരിച്ചുപോയി. കുഞ്ഞു മരിച്ചു എന്ന് ദാവീദിനെ അറിയിപ്പാന് ഭൃത്യന്മാര് ഭയപ്പെട്ടു. കുഞ്ഞു ജീവനോടിരുന്ന സമയം നാം സംസാരിച്ചിട്ട് അവന് നമ്മുടെ വാക്കു കേള്ക്കാതിരിക്കെ കുഞ്ഞു മരിച്ചുപോയി എന്നു നാം അവനോട് എങ്ങനെ പറയും? അവന് തനിക്കുതന്നെ വല്ല കേടും വരുത്തും എന്ന് അവര് പറഞ്ഞു (2 ശമുവേല് 12:16-18).
കുഞ്ഞു മരിക്കുവാന് പോകയാണെന്നു അവ്യക്തമല്ലാത്ത വാക്കുകളില് നാഥാന് ദാവീദിനോടു പറഞ്ഞു. ദാവീദ് ഉപവസിച്ചു, പ്രാര്ത്ഥിച്ചു, കരയുകയും ദൈവത്തോടു അപേക്ഷിക്കയും ചെയ്തു, എന്നാല് ദൈവം പറഞ്ഞതുപോലെ, ആ കുഞ്ഞിന്റെ ജീവിതത്തിലെ ഏഴാം ദിവസം കുഞ്ഞ് മരിച്ചു.
പ്രാര്ത്ഥന ദൈവഹിതത്തിനു എതിരായിരിക്കരുത് മറിച്ച് ദൈവഹിതപ്രകാരം ആയിരിക്കണം. ദൈവത്തിന്റെ ഹിതം എന്താണെന്ന് നിങ്ങള് അറിയാതെ പ്രാര്ത്ഥിക്കുന്ന പ്രാര്ത്ഥനകള് ഉണ്ട്. എന്നാല്, ദാവീദ് അറിഞ്ഞതുപോലെ ദൈവഹിതം എന്താണെന്ന് നിങ്ങള് അറിയുമ്പോള്, നിങ്ങളുടെ പ്രാര്ത്ഥന ദൈവഹിതത്തിനോട് യോജിച്ചതായിരിക്കണം. ദൈവഹിതത്തിനു എതിരായുള്ള സകല പ്രാര്ത്ഥനകളും മറുപടി ലഭിക്കാത്ത പ്രാര്ത്ഥനകള് ആയിമാറും.
സമൂലമായ പ്രാര്ത്ഥനയും ഉപവാസവും നമുക്ക് ദൈവത്തിങ്കല് നിന്നും ആവശ്യമുള്ളതെല്ലാം കിട്ടുവാനുള്ള മാര്ഗ്ഗമല്ല. ദൈവത്തിന്റെ ശക്തിയോടും ഹിതത്തോടുമുള്ള സമൂലമായ സമര്പ്പണത്തിന്റെയും കീഴ്പ്പെടലിന്റെയും പ്രഖ്യാപനമാണിത്.
അതിന് അവന്, "കുഞ്ഞു ജീവനോടിരുന്ന സമയം ഞാന് ഉപവസിച്ചു കരഞ്ഞു; കുഞ്ഞു ജീവിച്ചിരിക്കേണ്ടതിനു ദൈവം എന്നോടു ദയ ചെയ്യുമോ ഇല്ലയോ? ആര്ക്കറിയാം എന്നു ഞാന് വിചാരിച്ചു". (2 ശമുവേല് 12:22).
നീ കാണ്കെ ഞാന് നിന്റെ ഭാര്യമാരെ എടുത്തു നിന്റെ കൂട്ടുകാരനു കൊടുക്കും; ദാവീദ് മറ്റൊരു വ്യക്തിയുടെ ഭാര്യയെ അപഹരിച്ചതുപോലെ, മറ്റുള്ളവര് അവന്റെ ഭാര്യയെ അപഹരിക്കും. ഇത് 2 ശമുവേല് 16:21-22ല് നിറവേറി.
ദാവീദ് നാഥാനോട്: "ഞാന് യഹോവയോടു പാപം ചെയ്തിരിക്കുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു". (2 ശമുവേല് 12:13).
ദാവീദ് തന്റെ പാപത്തെ സംബന്ധിച്ചു എന്തെങ്കിലും ഒഴിവുകഴിവുകളോ വാദങ്ങളോ നല്കുന്നില്ല എന്നാല് ആ കുറ്റം സത്യസന്ധമായി തന്റെ ചുമലില് ഏറ്റെടുത്തു. ഇതിലെല്ലാം ദാവീദ് ദൈവത്തിന്റെ ഹൃദയപ്രകാരമുള്ള ഒരു മനുഷ്യനായി തന്നെ പെരുമാറി. മറ്റു രാജാക്കന്മാര് ആരെങ്കിലും ആയിരുന്നെങ്കില് തങ്ങളുടെ പാപം മറയ്ക്കുവാന് വേണ്ടി ആ പ്രവാചകനെ കൊല്ലുമായിരുന്നു.
Chapters