तू काही पाहिले किंवा ऐकले काय, असे कोणास साक्षीदार या नात्याने प्रतिज्ञेवर विचारिले असता तो काही सांगत नाही, हे पातक त्याच्याकडून घडले तर त्याच्या दुष्कर्माचे त्याला फळ मिळेल. (लेवीय ५:१)
देवाच्या चांगुलपणाची साक्ष देणे ही आपली जबाबदारी आहे.
यास्तव आपल्या प्रभूविषयीच्या साक्षीची आणि मी जो त्याचा बंदिवान त्या माझी तू लाज धरू नये...( २ तीमथ्य १:८)
येशूने त्यास येऊ दिले नाही, पण म्हटले, “तू आपल्या घरी स्वकीयांकडे जा, व प्रभूने तुजवर दया करून तुजसाठी केवढी मोठी कार्ये केली हे त्यास सांग.” (मार्क ५:१९)
“किंवा समजा तुम्ही नकळत काहीतरी स्पर्श करता जे विधीपूर्वक अशुद्ध आहे, जसे अशुद्ध प्राण्याचे मृत शरीर. तुम्ही जे केले आहे हे जेव्हा तुम्हांला कळते, म्हणजे तुम्ही तुमची अशुद्धता व दोष स्वीकारावा. हे त्याबाबतीत खरे आहे मग ते जंगली प्राणी आहेत किंवा पाळीव प्राणी आहेत किंवा प्राणी जे जमिनीवरून रांगतात. (लेवीय ५:२)
जुन्या करारात, विधीपूर्वक जे अशुद्ध आहे त्यास स्पर्श करणे सुद्धा व्यक्तीला दुषित करेल, त्या स्त्रीला स्पर्श सुद्धा करू नये जी तुमची पत्नी, तुमची आई, तुमची बहिण किंवा मुलगी नाही.
त्याने त्यांना सांगितले सुद्धा नाही की त्याने मध हा मृत सिंहाच्या शरीरावरून घेतला आहे. (शास्ते १४:९)
शमशोन ने त्याच्या आई-वडिलांना हे का सांगितले नाही की मध हे मृत सिंहाच्या शरीरावरून घेतले आहे? कारण त्यासमयी इस्राएलच्या इतिहासात, मृत प्राण्यांच्या शरीराला स्पर्श करणे हे अशुद्ध मानले जात होते (लेवीय ११). याउलट, शमशोन ने तो मध खाल्ला व काही त्याच्या आई-वडिलांना दिला, स्वतःला व त्याच्या आई-वडिलांना अशुद्ध केले.
दोषार्पण
येथेपाप हे देवाच्या राज्या विरोधात अपराध असे पाहिले जात होते. जे काही चूक केले आहे त्यासाठी भरपाई ही केली पाहिजे आणि त्यात पाचवा भाग हा जोडला जावा.प्रायश्चित्त हे अर्पणाच्या रक्ता द्वारे केले जात होते आणि अपराध करणाऱ्यास क्षमा केली जात असे.
हे अर्पण ख्रिस्ताला सादर करते जो आपले पाप आणि अपराध साठी वधस्तंभावर मरण पावला ते पुनर्स्थापित केले जे त्याने घेतले नव्हते (स्तोत्रसंहिता ६९: ४). त्याने रक्त सांडण्याद्वारे केवळ देवाला आपल्या पापासाठी उत्तर दिले आणि आपले कर्ज भरले असे नाही परंतु त्याने त्यात पाचवा भाग जोडला, हेजसे काही, देवाला अधिक गौरव आणि मनुष्यास अधिक आशीर्वाद आणावे जे पाप करण्याअगोदरत्याजकडे होते. ख्रिस्ताच्या वधस्तंभा विषयी हा पहिला दृष्टीकोण जो पाप्यास प्राप्त होतो. स्तोत्र ६९ आणि मत्तय चेशुभवर्तमानख्रिस्ताच्या अर्पणाचा हा दृष्टीकोण सादर करतो.
जरव्यक्ति शपथ घेतो, त्याच्या मुखा द्वारे चांगले किंवा वाईट बोलण्यासाठी अविचाराने बोलतो, जे काही जे मनुष्य त्याच्या ओठाने शपथ द्वारे उच्चारतो आणि तो त्याबद्दल अवगत नाही; जेव्हा तो ते जाणतो, तेव्हा तो ह्या कोणत्याही बाबतीत दोषी आहे. (लेवीय ५:५)
जर मनुष्य शपथ घेतो, अविचाराने बोलतो:
निष्काळजी आश्वासन तरीसुद्धा परमेश्वरासमोर आश्वासन आहे आणि ते पाळले पाहिजे. जर शपथ पाळली नाही तर त्यासाठी पापार्पण द्वारे प्रायश्चित्त केले पाहिजे.
जेव्हा तो त्याबद्दल जाणतो, तेव्हा तो त्याबाबतीत दोषी आहे:
जेव्हा आपण तोडलेल्या शपथ बाबतीत जाणतो आपण त्याचा पश्चाताप केला पाहिजे. ख्रिस्ती लोकांत हे सामान्य आहे की आश्वासने आणि शपथा कराव्या आणि त्या पूर्ण न कराव्यात आणि जेव्हा आपण असे पाहतो आपण पश्चाताप केला पाहिजे आणि प्रायश्चित्त, येशूच्या रक्ताच्या पांघरून साठी क्षमा मिळविण्याकरिता यामध्येभरंवसा ठेवला पाहिजे.
तोडलेल्या शपथांच्या ह्या सामान्य उदाहरणांबद्दल विचार करा.
प्रार्थने मध्ये अधिक वेळ
इतरांसाठी अधिक मध्यस्थी
अधिक सखोल बायबल अभ्यास
अधिक व्यक्तिगत साक्ष
अधिक विश्वासयोग्य दशांश
इतरांसाठी चांगले उदाहरण
लेकरांबरोबर अधिक संयमी
लैंगिक विषयाबाबत व्यक्तिगतरीत्या शपथ घेणे
अशा शपथ घेणे हे कदाचित चुकीचे होणार नाही. व्यक्तीच्या जीवनात ते कदाचित पवित्र आत्म्याचे कार्य होण्याचेचिन्ह असेल. तरीसुद्धा, जर शपथ ही पाळली नाही, तर ते पाप म्हणून कबूल करावे आणि पश्चाताप करावा.
Chapters