मी आपला काही अपराध केला नाही, मग तुम्ही माझ्या जिवावर का उठलात? (1 राजे 18:9)
ओबद्याला याची जाणीव होती की राजा अहाब त्याचे सर्व सामर्थ्य एकवटून एलीयाचा शोध घेणार आहे कारण त्याने केलेल्या प्रार्थनेमुळे इस्राएलवर जो दुष्काळ आला होता त्याचा बदला घ्यावा. ओबद्याला त्याच्या प्राणाची भीति होती की एलीयाला निसटून जाऊ दिले म्हणून अहाब त्यास शिक्षा करील, जर त्याने घोषित केले की त्याने एलीयाला पाहिले आहे, आणि ओबद्याने घोषणा केल्यावर संदेष्टा मग पुन्हा एकदा अदृश्य होईल.
आता कर्मेल पर्वतावर समस्त इस्राएलींना जमायला सांग. बालच्या साडेचारशे संदेष्ट्यांनाही तेथे घेऊन ये. तसेच अशेरा देवीच्या चारशे संदेष्ट्यांनाही. ईजबेल राणीचा त्या संदेष्ट्यांना पाठिंबा आहे.” (1 राजे 18:19)
हे या वास्तविकतेचा संदर्भ आहे की दुष्ट राणी ईजबेल बाल व अशेरा दैवतांच्या संदेष्ट्यांची सल्लागार म्हणून कार्य करीत होती, ज्यांस त्यावेळेस इस्राएल सरकारद्वारे आर्थिक साहाय्य व सहकार्य दिले जात होते.
तेव्हा त्या संदेष्ट्यांनी एक गोऱ्हा घेतला आणि ते तयारीला लागले. दुपारपर्यंत त्यांनी बालची प्रार्थना केली. “बाल आमच्या हाकेला ओ दे” अशी त्यांनी विनवणी केली (1 राजे 18:26)
हे ग्रुहीत धरून की सामान्य प्रमाणानुसार सकाळ ही सकाळच्या ८ वाजता आहे आणि दुपार ही दुपारचे १२ वाजणे आहे, तर मग बालाच्या संदेष्ट्यांनी ४ तास किंवा अधिक वेळ प्रार्थना केली होती.
मग एलीया सर्व लोकांना उद्देशून म्हणाला, “आता सगळे माझ्याजवळ या.” तेव्हा सगळे त्याच्याभोवती जमले. परमेश्वराच्या वेदीची मोडतोड झालेली होती. तेव्हा एलीयाने आधी ते सर्व नीट केले. (1 राजे 18:30)
इस्राएल जेव्हा देवापासून दूर गेले होते, तेव्हा देवाच्या वेदीकडे दुर्लक्ष केले गेले होते आणि ती तुटली होती. तेव्हा देवाच्या वेदीवर तेथे नवीन अग्नि नव्हता. परिणाम हा झाला होता की संपूर्ण राष्ट्र पुन्हा एकदा पापात पडले होते.
हेच कारण होते की देवाच्या अग्नीने उतरण्याअगोदर, वेदीला दुरुस्त करणे भाग होते. देवाचा अग्नि तुटलेल्या वेदीवर कधीही पडणार नाही.
वेदी दुरुस्त करणे हे देवाबरोबरच्या आपल्या वैयक्तिक संबंधाविषयी आहे. देवाचे वचन, प्रार्थना व आज्ञाधारकतेद्वारे देवाबरोबरचे आपले संबंध हे बनविले जाते.
42 तेव्हा आहाब राजा त्यासाठी निघाला. त्याचवेळी एलीया कर्मेल डोंगराच्या माथ्यावर चढून गेला. तेथे पोहोंचल्यावर ओणवून, गुडघ्यांत डोके घालून बसला. 43 आणि आपल्या बरोबरच्या सेवकाला म्हणाला, “समुद्राकडे पाहा.” समुद्र दिसेल अशा जागी हा सेवक गेला पण परत येऊन म्हणाला, “तिथे काहीच दिसले नाही” एलीयाने त्याला पुन्हा जाऊन पाहायला सांगितले. असे सातवेळा झाले. 44 सातव्यांदा मात्र सेवक परत येऊन म्हणाला, “एक लहानसा, मुठीएवढा ढग मला दिसला. समुद्रावरुन तो येत होता.” तेव्हा एलीयाने त्या सेवकाला सांगितले, “अहाब राजाकडे जाऊन त्याला रथात बसून ताबडतोब घरी जायला सांग. कारण तो आत्ता निघाला नाही तर पावसामुळे त्याला थांबावे लागेल.” (1 राजे 18:42-44)
निरंतर प्रार्थना ही कदाचित ते शस्त्र आहे ज्यास आपला शत्रू सैतान अत्यंत घाबरतो. यामुळे सैतान त्याचे सर्व प्रयत्न करेल आपल्याला हे पटवून देण्यासाठी की आता निरंतर प्रार्थना करण्याचा काहीही उपयोग नाही जर आपल्याला तत्काळ नवीन वाट मिळत नाही. एलीया जोपर्यंत नवीन मार्ग मिळत नाही तोपर्यंत प्रार्थना करीत राहिला, जोपर्यंत त्याने हे पाहिले नाही की देव त्याच्या प्रार्थनेच्या उत्तरात कार्य करीत आहे.
बायबलमध्ये येथे अनेक चरित्र आहेत ज्यांनी प्रार्थना करीत अनेक वर्षे घालविली जोपर्यंत ते हे पाहत नाहीत की ते पूर्ण झालेले आहे. लूकच्या पहिल्या अध्यायात आपण शिकलो की जखऱ्या व अलीशिबाने कळकळीने प्रार्थना केली की त्यांना मुलबाळ देण्याने आशीर्वादित करावे. वचन १३ मध्ये देवदूताने सुवार्ता सांगितली की त्यांना एक पुत्र होणार आहे, जेव्हा पुत्र होण्याचे त्यांचे वय कदाचित निघून गेले होते. हन्ना ही एक असामान्य स्त्री होती जिने सेवाकार्य केले होते आणि तिची कथा ही लूक २:३६-३९ मध्ये सांगितली आहे. ती संदेष्ट्री होती, वयाच्या ८४व्या वर्षी, यरुशलेमेच्या उद्धारासाठी दिवस-रात्र ती कळकळीने प्रार्थना करीत होती.
लूकच्या पुस्तकात, अध्याय १८, वचने १-८ मध्ये प्रभु येशू आपल्याला आग्रही प्रार्थना करणाऱ्या एका विधवा स्त्रीबद्दल बोलतो. तो आपल्याला हा सल्ला देत आरंभ करतो की प्रार्थना करणे आणि सकारात्मक दृष्टीकोन ठेवणे कधीही थांबवू नका. स्थिरचित्त राहणे व धैर्य सोडणे किंवा दुर्बळ होण्याचा प्रतिकार करा किंवा स्वतःच्या विश्वासाची शरणागती पत्करू नका याचाच अर्थ हा "कधीही धीर सोडू नये".
दाखला हा एका विधवेचा आहे जी न्यायालयात अनेक प्रसंगी हजर राहिली की तिच्या प्रकरणावर वादविवाद करावा. या वास्तविकतेमुळे की ती इतकी आग्रही होती की, न्यायाधीश तिच्या विनंतीपुढे हतबल झाला जरी तो देव किंवा मनुष्यांना जुमानीत नसे. जर एक दुष्ट न्यायाधीश आग्रहाद्वारे इतका कार्य करण्यास प्रेरित केला जातो, तर कल्पना करा की देव किती अधिक कार्यरत होईल.
ओबद्याला याची जाणीव होती की राजा अहाब त्याचे सर्व सामर्थ्य एकवटून एलीयाचा शोध घेणार आहे कारण त्याने केलेल्या प्रार्थनेमुळे इस्राएलवर जो दुष्काळ आला होता त्याचा बदला घ्यावा. ओबद्याला त्याच्या प्राणाची भीति होती की एलीयाला निसटून जाऊ दिले म्हणून अहाब त्यास शिक्षा करील, जर त्याने घोषित केले की त्याने एलीयाला पाहिले आहे, आणि ओबद्याने घोषणा केल्यावर संदेष्टा मग पुन्हा एकदा अदृश्य होईल.
आता कर्मेल पर्वतावर समस्त इस्राएलींना जमायला सांग. बालच्या साडेचारशे संदेष्ट्यांनाही तेथे घेऊन ये. तसेच अशेरा देवीच्या चारशे संदेष्ट्यांनाही. ईजबेल राणीचा त्या संदेष्ट्यांना पाठिंबा आहे.” (1 राजे 18:19)
हे या वास्तविकतेचा संदर्भ आहे की दुष्ट राणी ईजबेल बाल व अशेरा दैवतांच्या संदेष्ट्यांची सल्लागार म्हणून कार्य करीत होती, ज्यांस त्यावेळेस इस्राएल सरकारद्वारे आर्थिक साहाय्य व सहकार्य दिले जात होते.
तेव्हा त्या संदेष्ट्यांनी एक गोऱ्हा घेतला आणि ते तयारीला लागले. दुपारपर्यंत त्यांनी बालची प्रार्थना केली. “बाल आमच्या हाकेला ओ दे” अशी त्यांनी विनवणी केली (1 राजे 18:26)
हे ग्रुहीत धरून की सामान्य प्रमाणानुसार सकाळ ही सकाळच्या ८ वाजता आहे आणि दुपार ही दुपारचे १२ वाजणे आहे, तर मग बालाच्या संदेष्ट्यांनी ४ तास किंवा अधिक वेळ प्रार्थना केली होती.
मग एलीया सर्व लोकांना उद्देशून म्हणाला, “आता सगळे माझ्याजवळ या.” तेव्हा सगळे त्याच्याभोवती जमले. परमेश्वराच्या वेदीची मोडतोड झालेली होती. तेव्हा एलीयाने आधी ते सर्व नीट केले. (1 राजे 18:30)
इस्राएल जेव्हा देवापासून दूर गेले होते, तेव्हा देवाच्या वेदीकडे दुर्लक्ष केले गेले होते आणि ती तुटली होती. तेव्हा देवाच्या वेदीवर तेथे नवीन अग्नि नव्हता. परिणाम हा झाला होता की संपूर्ण राष्ट्र पुन्हा एकदा पापात पडले होते.
हेच कारण होते की देवाच्या अग्नीने उतरण्याअगोदर, वेदीला दुरुस्त करणे भाग होते. देवाचा अग्नि तुटलेल्या वेदीवर कधीही पडणार नाही.
वेदी दुरुस्त करणे हे देवाबरोबरच्या आपल्या वैयक्तिक संबंधाविषयी आहे. देवाचे वचन, प्रार्थना व आज्ञाधारकतेद्वारे देवाबरोबरचे आपले संबंध हे बनविले जाते.
42 तेव्हा आहाब राजा त्यासाठी निघाला. त्याचवेळी एलीया कर्मेल डोंगराच्या माथ्यावर चढून गेला. तेथे पोहोंचल्यावर ओणवून, गुडघ्यांत डोके घालून बसला. 43 आणि आपल्या बरोबरच्या सेवकाला म्हणाला, “समुद्राकडे पाहा.” समुद्र दिसेल अशा जागी हा सेवक गेला पण परत येऊन म्हणाला, “तिथे काहीच दिसले नाही” एलीयाने त्याला पुन्हा जाऊन पाहायला सांगितले. असे सातवेळा झाले. 44 सातव्यांदा मात्र सेवक परत येऊन म्हणाला, “एक लहानसा, मुठीएवढा ढग मला दिसला. समुद्रावरुन तो येत होता.” तेव्हा एलीयाने त्या सेवकाला सांगितले, “अहाब राजाकडे जाऊन त्याला रथात बसून ताबडतोब घरी जायला सांग. कारण तो आत्ता निघाला नाही तर पावसामुळे त्याला थांबावे लागेल.” (1 राजे 18:42-44)
निरंतर प्रार्थना ही कदाचित ते शस्त्र आहे ज्यास आपला शत्रू सैतान अत्यंत घाबरतो. यामुळे सैतान त्याचे सर्व प्रयत्न करेल आपल्याला हे पटवून देण्यासाठी की आता निरंतर प्रार्थना करण्याचा काहीही उपयोग नाही जर आपल्याला तत्काळ नवीन वाट मिळत नाही. एलीया जोपर्यंत नवीन मार्ग मिळत नाही तोपर्यंत प्रार्थना करीत राहिला, जोपर्यंत त्याने हे पाहिले नाही की देव त्याच्या प्रार्थनेच्या उत्तरात कार्य करीत आहे.
बायबलमध्ये येथे अनेक चरित्र आहेत ज्यांनी प्रार्थना करीत अनेक वर्षे घालविली जोपर्यंत ते हे पाहत नाहीत की ते पूर्ण झालेले आहे. लूकच्या पहिल्या अध्यायात आपण शिकलो की जखऱ्या व अलीशिबाने कळकळीने प्रार्थना केली की त्यांना मुलबाळ देण्याने आशीर्वादित करावे. वचन १३ मध्ये देवदूताने सुवार्ता सांगितली की त्यांना एक पुत्र होणार आहे, जेव्हा पुत्र होण्याचे त्यांचे वय कदाचित निघून गेले होते. हन्ना ही एक असामान्य स्त्री होती जिने सेवाकार्य केले होते आणि तिची कथा ही लूक २:३६-३९ मध्ये सांगितली आहे. ती संदेष्ट्री होती, वयाच्या ८४व्या वर्षी, यरुशलेमेच्या उद्धारासाठी दिवस-रात्र ती कळकळीने प्रार्थना करीत होती.
लूकच्या पुस्तकात, अध्याय १८, वचने १-८ मध्ये प्रभु येशू आपल्याला आग्रही प्रार्थना करणाऱ्या एका विधवा स्त्रीबद्दल बोलतो. तो आपल्याला हा सल्ला देत आरंभ करतो की प्रार्थना करणे आणि सकारात्मक दृष्टीकोन ठेवणे कधीही थांबवू नका. स्थिरचित्त राहणे व धैर्य सोडणे किंवा दुर्बळ होण्याचा प्रतिकार करा किंवा स्वतःच्या विश्वासाची शरणागती पत्करू नका याचाच अर्थ हा "कधीही धीर सोडू नये".
दाखला हा एका विधवेचा आहे जी न्यायालयात अनेक प्रसंगी हजर राहिली की तिच्या प्रकरणावर वादविवाद करावा. या वास्तविकतेमुळे की ती इतकी आग्रही होती की, न्यायाधीश तिच्या विनंतीपुढे हतबल झाला जरी तो देव किंवा मनुष्यांना जुमानीत नसे. जर एक दुष्ट न्यायाधीश आग्रहाद्वारे इतका कार्य करण्यास प्रेरित केला जातो, तर कल्पना करा की देव किती अधिक कार्यरत होईल.
Chapters