नोंद झालेल्या त्याच्या सर्वात मोठया संदेशात, येशू ने त्याच्या अनुयायांमध्ये हे गुण असावे असे वर्णन केले आहे. ते जे असे गुण धारण करून चालतात त्यांना त्याने धन्यवादीत असे म्हटले आहे कारण देवाकडे त्यांच्यासाठी काहीतरी जमा ठेवलेले आहे. प्रत्येक धन्यवादीत वचन हे सरळपणे समाजाच्या जीवनाच्या विशेष अशा मार्गा विरोधात आहे.
"जे आत्म्याने 'दिन' ते धन्य, कारण स्वर्गाचे राज्य त्यांचे आहे." (मत्तय ५:३)
लक्षात घ्या, ते म्हणते, "आत्म्याने दिन". आत्म्याने दिन याचा अर्थ आपण सर्व गोष्टींसाठी परमेश्वरावर अवलंबून राहिले पाहिजे.
इब्री ११:२१ म्हणते, "याकोब त्याच्या काठीच्या टेकला कारण तो लंगडा होता. त्याप्रमाणेच, आपण परमेश्वरावर विसंबून राहिले पाहिजे.
"जे शोक करीत आहेत ते धन्य, कारण त्यांचे सांत्वन करण्यात येईल." (मत्तय ५:४)
हे वचन अनेक वेळा अंत्यविधी उपासने मध्ये वापरले गेले आहे. परंतु हे शोक करणे हे ईश्वरीय शोक आहे जे तारणासाठी पश्चाताप निर्माण करते जे पौलाने २ करिंथ ७:१० मध्ये वर्णन केले आहे.
"जे सौम्य ते धन्य, कारण ते पृथ्वीचे वतन भोगतील." (मत्तय ५:५)
सौम्यता हा कमकुवतपणा नाही.
मोशे हा पुरुष तर भूतलावरील सर्व मनुष्यांपेक्षा नम्र होता. (गणना १२:३)
"जे नीतिमत्वाचे भुकेले व तान्हेले ते धन्य, कारण ते तृप्त होतील." (मत्तय ५:६)
प्रत्येक जणांस तृप्त करण्यात येणार नाही, परंतु केवळ तेच जे भुकेले व तान्हेले आहेत.
"जे दयाळू ते धन्य, कारण त्यांच्यावर दया होईल." (मत्तय ५:७)
जर तुम्हाला दया पाहिजे तर तुम्ही दया दाखवा.
हे मनुष्या, बरे काय ते त्याने तुला दाखविले आहे; नीतीने वागणे, आवडीने दया करणे व आपल्या देवासमागमे राहून नम्रभावाने चालणे यांवाचून परमेश्वर तुजजवळ काय मागतो? (मीखा ६:८)
"जे अंत:करणाचे शुद्ध ते धन्य, कारण ते देवाला पाहतील." (मत्तय ५:८)
पाप मनुष्याला दूषित करते ज्यामुळे आपल्यावर त्याचा आंधळेपणात परिणाम होतो. ते ज्यांनी देवाच्या कृपेवर अवलंबून राहत त्यांच्या अंत:करणाचे रक्षण करण्यास शिकले आहे त्यांस देवा बरोबर अधिक घनिष्ठ संबंध राहतील.
"जे शांति करणारे ते धन्य, कारण त्यांना देवाची मुले म्हणतील." (मत्तय ५:९)
हे त्यांचे वर्णन करीत नाहीत जे शांति मध्ये राहत आहेत, परंतु ते जे प्रत्यक्षात शांति आणतात, वाईटावर चांगल्याने वर्चस्व करतात. एक मार्ग ज्याद्वारे आपण ते पूर्ण करतो ते शुभवर्तमान पसरविण्याद्वारे आहे कारण देवाने आपल्याला समेटाची सेवा सोपवून दिली आहे (२ करिंथ ५:१८). सुवार्ताप्रसारात, आपण परमेश्वर व मनुष्यामध्ये शांति करतो ज्याचा त्यांनी अस्वीकार केला व दु:ख दिले आहे.
"नीतिमत्वाकरिता ज्यांचा छळ झाला आहे ते धन्य, कारण स्वर्गाचे राज्य त्यांचे आहे." (मत्तय ५:१०)
हे धन्यवादीत लोकांचा धार्मिकतेसाठी व येशू साठी (माझ्या खातर) छळ केला जातो, त्यांच्या स्वतःच्या मुर्खते व धर्मांधते साठी नाही.
"माझ्यामुळे जेव्हा लोक तुमची निंदा व छळ करितील आणि तुमच्याविरुद्ध सर्व प्रकारचे वाईट लबाडीने बोलतील तेव्हा तुम्ही धन्य. आनंद करा, उल्हास करा, कारण स्वर्गात तुमचे प्रतिफळ मोठे आहे; कारण तुमच्यापूर्वी जे संदेष्ट्ये होऊन गेले त्यांचा त्यांनी तसाच छळ केला." (मत्तय ५:११-१२)
येशू अपमान व निंदा यांस छळाच्या कक्षात आणतो. आपण छळाच्या आपल्या कल्पनेला शारीरिक विरोध किंवा अत्याचार यामध्येच केवळ सीमित करू शकत नाही. मत्तय ५:१० मध्ये त्यांचा धार्मिकतेसाठी छळ झाला; मत्तय ५:११ मध्ये, त्यांचा येशू खातर छळ झाला.
धन्यवादीत वचने प्रकटीकरणात
प्रकटीकरणाच्या पुस्तकात ७ वेळा, ते जे विश्वास ठेवतात त्यांच्यावर धन्यवादीत असण्याचे परमेश्वर आश्वासन देतो.
"ह्या संदेशाचे शब्द वाचून दाखविणारा, ते ऐकणारे व त्यांत लिहिलेल्या गोष्टी पाळणारे हे धन्य. (प्रकटीकरण १:३)
"प्रभूमध्ये मरणारे आतापासून धन्य आहेत. आत्मा म्हणतो:खरेच, आपल्या कष्टापासून सुटून त्यांना विसावा मिळेल; त्यांची कृत्ये तर त्यांच्याबरोबर जातात." (प्रकटीकरण १४:१३)
आपण नग्न असे चालू नये व आपली लाज लोकांस दिसू नये म्हणून जो जागृत राहतो व आपली वस्त्रे राखतो तो धन्य. (प्रकटीकरण १६:१५)
कोकऱ्याच्या लग्नाच्या मेजवानीस बोलाविलेले ते धन्य. (प्रकटीकरण १९:९)
पहिल्या पुनरुत्थानात ज्याला भाग आहे तो धन्य व पवित्र आहे; अशा लोकांवर दुसऱ्या मरणाची सत्ता नाही, तर ते देवाचे व ख्रिस्ताचे याजक होतील; आणि त्याच्याबरोबर एक हजार वर्षे राज्य करितील. (प्रकटीकरण २०:६)
ह्या पुस्तकातील संदेशवचने पाळणारा तो धन्य. (प्रकटीकरण २२:७)
आपल्याला जीवनाच्या झाडावर अधिकार मिळावा व वेशीतून नगरीत आपले जाणे व्हावे म्हणून जे आपले 'झगे धुतात' ते धन्य. (प्रकटीकरण २२:१४)
ह्यास्तव जो कोणी ह्या लहान आज्ञांतील एखादी रद्द करील व त्याप्रमाणे लोकांना शिकवील त्याला स्वर्गाच्या राज्यांत अगदी लहान म्हणतील; पण जो कोणी त्या पाळील व शिकवील त्याला स्वर्गाच्या राज्यांत मोठा म्हणतील. (मत्तय ५:१९)
नेहमी याची खात्री करा जे तुम्ही बोलता ते आचरणात आणत आहात. वचन शिकविणाऱ्याने प्रथम तसे करावे व मग शिकवावे. आपल्या प्रभु विषयी सुद्धा असे म्हटले आहे, "ते सर्व जे येशूने करावयास व बोलण्यास सुरुवात केली." (प्रेषित १:१)
Chapters