39 - Bible Commentary | Karuna Sadan

मग सहा दिवसानंतर येशूने पेत्र, याकोब व त्याचा भाऊ योहान ह्यांना आपणाबरोबर एका उंच डोंगरावर एकांती नेले. (मत्तय १७:१)

त्यांना एका उंच डोंगरावर नेले:

रूपांतराच्या डोंगराचे योग्य ठिकाण कोठे आहे यासाठी येथे अनेक सुचना आल्या आहेत.

ताबोर पर्वत (जवळजवळ १९०० फुट, ५८० मीटर) परंतु तो उंच नाही; आणि तो कैसरीयाच्या फिलीप्पी येथून कफरनहूम च्या मार्गावर नाही.

हर्मोन पर्वत (जवळजवळ ९३०० फुट, २८३५ मीटर) हा उंच आहे; परंतु कदाचित खूपच उंच आणि त्याच्या टोकावर तो अत्यंत थंड आहे, जेथे असे दिसते की त्यांनी एक रात्र घालविली होती. ते यहूदी लोकसमुदायाच्या जवळ सुद्धा नव्हते जे येशूला तो जेव्हा डोंगरावरून खाली आला तेव्हा त्यास भेटले होते (मत्तय १७:१४; लूक ९:३७).

मेरोन पर्वत (जवळजवळ ३९०० फुट, ११९० मीटर) हा यहूदी भागात सर्वात उंच डोगर होता आणि कैसरीयाच्या फिलीप्पी आणि कफरनहूम मधील मार्गावर होता. कार्सन ह्या ठिकाणाची पुष्टी करतात.

"उंच डोंगराचे" नाव हे कधीही जाणले जाऊ शकत नाही; कारण ज्यांना तो भाग ठाऊक होता त्यांनी त्याबाबत काहीही माहिती ठेवली नाही. ताबोर, जर तुम्हाला योग्य वाटेल; हर्मोन, जर तुम्ही त्यास प्राधान्य दयाल. कोणीही निर्णय करू शकत नाही."

तेव्हा त्याचे रूप त्यांच्यादेखत पालटले; त्याचे मुख सूर्यासारखे तेजस्वी झाले आणि त्याची वस्त्रे प्रकाशासारखी शुभ्र झाली. (मत्तय १७:२)

प्रभु येशूने ह्या रुपांतराचा अनुभव कसा केला?

जेव्हा त्याने प्रार्थना केली, त्याचे रूप पालटले आणि त्याचे वस्त्र प्रकाशासारखे शुभ्र झाले. (लूक ९:२९)

पवित्र आत्म्याने मजवर छाप पाडली की प्रत्येक विश्वासणाऱ्यास मनामध्ये तसेच रुपांतर व परिवर्तन अनुभवावे हे शक्य आहे जर त्यांनी तसे केले जे प्रभूने केले-आग्रहाने प्रार्थना केली.

हा तो प्रभाव आहे जो तुमच्या मनाच्या आत्म्यात घडतो जेव्हा तुम्ही जिवंत ख्रिस्तासह संगती करण्यास सुरुवात करतात. जितके अधिक तुम्ही परमेश्वराबरोबर संगती करता, तितकेच अधिक तुम्हाला त्याच्या गौरवाने भरले जाते ते मग आपल्याला परिवर्तीत करते जसे प्रभु चे रुपांतर झाले. शब्द रुपांतर, व परिवर्तन हे ग्रीक शब्द "मेटामार्फो" कडून एकच शब्द आहे.

संदेष्टा मोशे जेव्हा परमेश्वराला भेटून पर्वतावरून खाली आला त्याच्या मुखाची त्वचा गौरवी तेजाने उजळून निघाली होती. (निर्गम ३४:२९-३५ वाचा)

जर एका मनुष्याचा, मोशे चा चेहरा, हा परमेश्वराच्या उपस्थितीत राहिल्याने चमकू लागतो तर मग कोणत्याही विश्वासणाऱ्याचाही होऊ शकतो जेव्हा तो परमेश्वराच्या उपस्थितीत वेळ घालवितो. ह्या अनुभवासाठी किल्ली ही प्रार्थना आहे-पिता, प्रभु येशू व पवित्र आत्म्याबरोबर संगती. पवित्र आत्मा तेव्हा मग आपल्याला आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताची प्रतिमा व स्वरुपात गौरवाकडून गौरवामध्ये परिवर्तीत करेल.

तेव्हा पाहा, मोशे व एलीया हे त्याच्याबरोबर संभाषण करीत असलेले त्यांच्या दृष्टीस पडले. (मत्तय १७:३)

विलक्षणरित्या, जुन्या करारातील हे दोन संदेष्ट्ये (मोशे व एलीया) दृष्टीस पडले व रुपांतरीत येशू बरोबर बोलले. मोशे काही १४०० वर्षे अगोदर जगला होता; एलीया ९०० वर्षांपूर्वी; आणि तरीही ते जिवंत होते पण कशा प्रकारच्या तरी पुनरुत्थित, गौरवी स्थितीत होते.

मोशे नियमशास्त्रास प्रतिनिधित करतो व एलीया भविष्यवाणीस (योहान १:१७). दुसऱ्या शब्दात, जुन्या कराराच्या प्रकटीकरणाचे सर्व काही आले की रुपांतराच्या डोंगरावर येशूला भेटावे.

हे असे सुद्धा म्हटले जाऊ शकते की मोशे त्यांचे प्रतिनिधित्व करतो जे मरतात व गौरवाकडे जातात, आणि एलीया त्यांस प्रतिनिधित करतो जे मरणा शिवाय स्वर्गात जातात. (जसे लोकांतरण मध्ये जे १ थेस्सलनी ४:१३-१८ मध्ये वर्णन केले आहे.)

तो बोलत आहे तो, पाहा, तेजस्वी मेघाने त्यांच्यावर छाया केली; आणि पाहा, मेघातून अशी वाणी झाली की, हा माझा 'पुत्र, मला परमप्रिय आहे, ह्याविषयी मी संतुष्ट आहे; ह्याचे तुम्ही ऐका." (मत्तय १७:५)

लक्षात घ्या, पेत्राने काय म्हटले, "चला आपण येथे तीन मंडप बनवू; आपणांसाठी एक, मोशेसाठी एक व एलीयासाठी एक" (मत्तय १७:४). स्वर्गातून पित्याने, पेत्राच्या प्रयत्नात हस्तक्षेप केला की येशूला मोशे व एलीया समान लेखू नये.

पवित्र शास्त्र सांगते, "जेव्हा तो (पेत्र) अजूनही बोलत होता,". पेत्राला थांबविणे महत्वाचे होते, म्हणजे इतर सर्व हे जाणतील की येशू हा एकमेव, व देवाचा प्रिय पुत्र आहे. आपण त्याकडे लक्ष देणे यास तो पात्र आहे, म्हणून त्याचे ऐका!

कोणी असा विचार करेल की स्वर्गातून वाणीने असे म्हटले पाहिजे होते, "माझे ऐका!" परंतु पित्याने म्हटले, "त्याचे ऐका!" सर्व काही आपल्याला येशू कडे निर्देश देते.

नंतर ते डोंगरावरून खाली येताना येशूने त्यांना आज्ञा केली की, मनुष्याचा पुत्र मेलेल्यातून उठविला जाईपर्यंत हा साक्षात्कार कोणालाही सांगू नका. (मत्तय १७:९)

प्रेषित पेत्राने हा अनुभव २ पेत्र १:१६-१८ मध्ये लिहून ठेवला आहे.

कारण चातुर्याने कल्पिलेल्या कथांस अनुसरून आम्ही आपल्या प्रभु येशू ख्रिस्ताचे सामर्थ्य व आगमन ह्यांसंबंधाने तुम्हांस कळविले असे नाही; तर आम्ही त्याचे ऐश्वर्य प्रत्यक्ष पाहणारे होतो. कारण त्याला देवपित्यापासून सन्मान व गौरव मिळाले; तेव्हा ऐश्वर्ययुक्त गौरवाच्या द्वारे अशी वाणी झाली की, 'हा माझा पुत्र, मला परमप्रिय आहे, ह्याच्याविषयी मी संतुष्ट आहे. त्याच्याबरोबर पवित्र डोंगरावर असताना आकाशातून आलेली ही वाणी आम्ही स्वतः ऐकली.

प्रभुजी, माझ्या मुलावर दया करा; कारण तो फेफरेकरी [चंद्रदिवशी आक्रमण] असून त्याचे हाल होतात; तो वारंवार विस्तवात पडतो व वारंवार पाण्यात पडतो. (मत्तय १७:१५)

चंद्रदिवशी याचा अर्थ हा विशेष प्रकार हा पूर्ण चंद्र दिवशी बळावतो. पूर्ण चंद्र दिवशी चेटूक कार्य हे जोराने कार्य करते.

प्राचीन इराक मधून एक २७०० वर्षे जुने गोलाकार अक्षरे जी एका दगडावर लिहिली आहेत ती दर्शवितात की प्राचीन अश्शुरी लोकांच्या विचाराने फेफरेकरी निर्माण केले.

जेव्हा अश्शूर येथील भूगर्भशात्रज्ञ कोपनहैगन च्या युनिवर्सिटी चे ट्रोयल प्रैन्क अर्बोल हे बर्लिन येथे वोडेरासियास्टीशेस म्युसियम येथे या पाषाणावरील लेखाचे अध्ययन करीत होते, त्यांनी अचानक त्याच्या मागे पाहिले की तेथे एक चित्र आहे जे अर्धे खराब झालेले आहे. बारकाईने पाहिल्यावर, ते चित्र एक भूत ज्यास, शिंगे, शेपूट आणि सर्पा सारखी जीभ होती, त्या लिखाणानुसार, बेन्नू-फेफरेकरी एक मरणप्राय आजार मुळे आले होते.

[टीप: मी कोणत्याही प्रकारे हे सुचवीत नाही की फेफरेकरी आजार हा भूतांमुळे होतो.]

तथापि आपण त्यांना अडथळा आणू नये म्हणून तूं जाऊन समुद्रात गळ टाक आणि पहिल्याने वर येईल तो मासा धरून त्याचे तोंड उघड म्हणजे तुला दोन रुपयांचे नाणे सापडेल ते घेऊन माझ्याबद्दल व तुझ्याबद्दल त्यांना दे. (मत्तय १७:२७)

येशूच्या वेळी, यहूदी स्थानिकरित्या मंदिराला व रोम सरकार अशा दोघांना कर देत होते.

मत्तय दोन वेगळ्या घटनांची नोंद करतो जेथे असे कर भरण्याविषया येशूचा दृष्टीकोन तो दर्शवितो. पहिली घटना मत्तय १७:२४-२७ मध्ये नोंदलेली आहे, जेथे मंदिराचा कर घेणारे पेत्राला विचारीत आहे की येशू कर भरतो काय.

दुसरी घटना, रोम च्या कर संबंधी आहे, जे मत्तय २२:१५:-२२ मध्ये सापडते. येथे परुशी व हेरोदियन लोक येशूला ह्या प्रश्नामध्ये कोंडीत पकडण्यास पाहत आहेत, "कैसरास कर देणे योग्य आहे किंवा नाही?"

जरी सर्व सरकारी कार्ये देवाचा उद्देश पूर्ण करीत नाहीत, तरी जेथे आपण राहत आहोत तेथे देशाच्या आवश्यकतेचा कर चुकवावा असे येशू आपल्याला सांगत नाही (रोम १३:१-१०; १ थेस्सलनी ४:११-१२)

तसेच, ह्यावेळी येशूने पेत्राला समुद्रात जाळे टाकण्यास सांगितले नाही, परंतु मग आंकडा घेऊन जा असे म्हटले.

अध्याय १७