परमेश्वर शमुवेलला म्हणाला, “शौलसाठी तू किती दिवस शोक करत बसणार आहेस? राजा म्हणून मी त्याला झिडकारले तरी तू त्याच्याबद्दल वाईट वाटून घेत आहेस? आपल्या शिंगात तेल भरुन घे आणि बेथलहेमला जायला नीघ. तुला मी इशाय नावाच्या माणसाकडे पाठवतो. इशाय बेथलहेमला राहतो. त्याच्या एका मुलाची मी राजा म्हणून निवड केली आहे.” (1 शमुवेल 16:1)
मनुष्याचे अपयश किंवा त्याचे मरण होणे याचा परिणाम म्हणून परमेश्वर त्याच्या कार्यास नष्ट होऊ देणार नाही. जर हे परमेश्वराचे कार्य आहे, तर ते कोणत्याही मनुष्याच्या क्षमतेच्या पलीकडे जाते.
तेव्हा शमुवेल म्हणाला, “मी कसा जाऊ? ही गोष्ट शौलाने ऐकली तर तो माझा जीव घ्यायचा प्रयत्न करील.” (1 शमुवेल 16:2)
शमुवेलाची भीति ही योग्य होती कारण शौलाने या कृत्यास देशद्रोह असे पाहिले असते.
तेव्हा परमेश्वर शमुवेलला म्हणाला, “अलियाब उंचापुरा आणि देखणा आहे. पण रुपावर जाऊ नको. परमेश्वराची नजर माणसांसारखी नसते. तुम्ही बाह्यरुपाला भाळता पण परमेश्वर अंतरंग पाहतो. अलियाब ही योग्य व्यक्ती नव्हे.” (1 शमुवेल 16:7)
मनुष्य जसे पाहतो त्यापेक्षा परमेश्वर वेगळ्या रीतीने पाहतो
मनुष्य जसा विचार करतो त्यापेक्षा परमेश्वर वेगळ्या रीतीने विचार करतो (यशया ५५:८)
त्याने पुढे इशायला विचारले, “इथे तुझी सगळी मुलं हजर आहेत ना?”
इशाय म्हणाला, “नाही आणखी एक आहे सगळ्यात धाकटा तो रानात मेंढरे राखायला गेला आहे.” (1 शमुवेल 16:11)
हे दर्शविते की दावीद बद्दल त्याच्या स्वतःच्या कुटुंबात महत्वाच्या दृष्टीने पाहिले जात नव्हते. आरंभ करावयाचे म्हटल्यास, त्याच्या पित्याने जेव्हा त्याच्याविषयी बोलावयाचे आहे तेव्हा त्याच्या नावाने त्याचा उल्लेख केला नाही. दुसरे, अर्पणाच्या भोजनास देखील त्यास आमंत्रित केले नव्हते. तिसरे, एकच कारण की त्यास बोलविले कारण संदेष्टा शमुवेलाने जोर दिला की त्यास बोलाविले पाहिजे.
इकडे परमेश्वराच्या आत्म्याने शौलाची साथ सोडली. परमेश्वराने पाठवलेला एक दुरात्मा त्याला त्रस्त करु लागला. (1 शमुवेल 16:14)
पवित्र आत्म्याच्या अनुपस्थितीमुळे त्रास देणाऱ्या आत्म्यास शौलाला सतावू दिले. हे इतके महत्वाचे आहे की आपण आत्म्याने भरलेले असावे.
आम्हाला आज्ञा द्या आम्ही कोणी चांगला वीणा वाजवणारा शोधतो. तुम्ही त्या दुरात्म्याने त्रस्त व्हाल तेव्हा हा वादक वीणा वाजवेल. म्हणजे तो दुष्ट आत्मा तुम्हाला सोडून जाईल आणि तुम्हाला बरे वाटेल.” (1 शमुवेल 16:16)
अभिषिक्त उपासना संगीत सुटका आणते. त्यामुळेच तुमच्या घरात तुम्हाला ते सतत वाजविले पाहिजे.
तेव्हा शौल आपल्या सेवकांना म्हणाला, “शोधा तर असा कुणीतरी आणि त्याला माझ्याकडे आणा.” (1 शमुवेल 16:17)
गायकवृंद/संगीतकारांसाठी उपदेश-तुम्ही जेव्हा उत्तम असे वाजवाल तेव्हा तुम्ही राजासमोर उभे राहाल
यावर एक चाकर म्हणाला, “इशाय नावाचा एक माणूस बेथलहेम येथे राहतो. त्याचा मुलगा मला माहीत आहे. त्याला वीणा वाजवता येते. तो चांगला लढवय्या सुध्दा आहे. तो तरतरीत, देखणा असून परमेश्वराची त्याला साथ आहे.” (1 शमुवेल 16:18)
सात गुणधर्म ज्यांनी दाविदाला राजासमोर उभे केले:
१. इशाय, बेथलेहेमेकरचा पुत्र
२. जो वाद्य वाजविण्यात निपुण होता
३. तो शूरवीर योद्धा होता
४. युद्धात कुशल होता
५. बोलण्यात दूरदर्शी होता
६. देखणा व्यक्ति होता
७. आणि परमेश्वर त्याच्याबरोबर होता
मनुष्याचे अपयश किंवा त्याचे मरण होणे याचा परिणाम म्हणून परमेश्वर त्याच्या कार्यास नष्ट होऊ देणार नाही. जर हे परमेश्वराचे कार्य आहे, तर ते कोणत्याही मनुष्याच्या क्षमतेच्या पलीकडे जाते.
तेव्हा शमुवेल म्हणाला, “मी कसा जाऊ? ही गोष्ट शौलाने ऐकली तर तो माझा जीव घ्यायचा प्रयत्न करील.” (1 शमुवेल 16:2)
शमुवेलाची भीति ही योग्य होती कारण शौलाने या कृत्यास देशद्रोह असे पाहिले असते.
तेव्हा परमेश्वर शमुवेलला म्हणाला, “अलियाब उंचापुरा आणि देखणा आहे. पण रुपावर जाऊ नको. परमेश्वराची नजर माणसांसारखी नसते. तुम्ही बाह्यरुपाला भाळता पण परमेश्वर अंतरंग पाहतो. अलियाब ही योग्य व्यक्ती नव्हे.” (1 शमुवेल 16:7)
मनुष्य जसे पाहतो त्यापेक्षा परमेश्वर वेगळ्या रीतीने पाहतो
मनुष्य जसा विचार करतो त्यापेक्षा परमेश्वर वेगळ्या रीतीने विचार करतो (यशया ५५:८)
त्याने पुढे इशायला विचारले, “इथे तुझी सगळी मुलं हजर आहेत ना?”
इशाय म्हणाला, “नाही आणखी एक आहे सगळ्यात धाकटा तो रानात मेंढरे राखायला गेला आहे.” (1 शमुवेल 16:11)
हे दर्शविते की दावीद बद्दल त्याच्या स्वतःच्या कुटुंबात महत्वाच्या दृष्टीने पाहिले जात नव्हते. आरंभ करावयाचे म्हटल्यास, त्याच्या पित्याने जेव्हा त्याच्याविषयी बोलावयाचे आहे तेव्हा त्याच्या नावाने त्याचा उल्लेख केला नाही. दुसरे, अर्पणाच्या भोजनास देखील त्यास आमंत्रित केले नव्हते. तिसरे, एकच कारण की त्यास बोलविले कारण संदेष्टा शमुवेलाने जोर दिला की त्यास बोलाविले पाहिजे.
इकडे परमेश्वराच्या आत्म्याने शौलाची साथ सोडली. परमेश्वराने पाठवलेला एक दुरात्मा त्याला त्रस्त करु लागला. (1 शमुवेल 16:14)
पवित्र आत्म्याच्या अनुपस्थितीमुळे त्रास देणाऱ्या आत्म्यास शौलाला सतावू दिले. हे इतके महत्वाचे आहे की आपण आत्म्याने भरलेले असावे.
आम्हाला आज्ञा द्या आम्ही कोणी चांगला वीणा वाजवणारा शोधतो. तुम्ही त्या दुरात्म्याने त्रस्त व्हाल तेव्हा हा वादक वीणा वाजवेल. म्हणजे तो दुष्ट आत्मा तुम्हाला सोडून जाईल आणि तुम्हाला बरे वाटेल.” (1 शमुवेल 16:16)
अभिषिक्त उपासना संगीत सुटका आणते. त्यामुळेच तुमच्या घरात तुम्हाला ते सतत वाजविले पाहिजे.
तेव्हा शौल आपल्या सेवकांना म्हणाला, “शोधा तर असा कुणीतरी आणि त्याला माझ्याकडे आणा.” (1 शमुवेल 16:17)
गायकवृंद/संगीतकारांसाठी उपदेश-तुम्ही जेव्हा उत्तम असे वाजवाल तेव्हा तुम्ही राजासमोर उभे राहाल
यावर एक चाकर म्हणाला, “इशाय नावाचा एक माणूस बेथलहेम येथे राहतो. त्याचा मुलगा मला माहीत आहे. त्याला वीणा वाजवता येते. तो चांगला लढवय्या सुध्दा आहे. तो तरतरीत, देखणा असून परमेश्वराची त्याला साथ आहे.” (1 शमुवेल 16:18)
सात गुणधर्म ज्यांनी दाविदाला राजासमोर उभे केले:
१. इशाय, बेथलेहेमेकरचा पुत्र
२. जो वाद्य वाजविण्यात निपुण होता
३. तो शूरवीर योद्धा होता
४. युद्धात कुशल होता
५. बोलण्यात दूरदर्शी होता
६. देखणा व्यक्ति होता
७. आणि परमेश्वर त्याच्याबरोबर होता
Chapters