4 तेव्हा परमेश्वराने शमुवेलला हाक मारली. शमुवेल म्हणाला, “मी येथे आहे.” 5 एली आपल्याला बोलवत आहे असे वाटल्याने तो लगबगीने एलीजवळ गेला. त्याला म्हणाला, “मला बोलावलत ना? हा मी आलो.”
पण एली म्हणाला, “मी नाही हाक मारली जा, जाऊन झोप.”
शमुवेल झोपायला गेला. 6 पुन्हा परमेश्वराने हाक मारली. “शमुवेल.” शमुवेल परत धावत एलीकडे गेला आणि आपण आल्याचे त्याने सांगितले.
एली म्हणाला, “मी कोठे बोलावलं तुला? जा, झोप.” (1 शमुवेल 3:4-6)
हे फार मनोरंजक आहे लक्षात घेणे की देवाने शमुवेलास हाक मारली, परंतु त्याने एलीचा आवाज ऐकला. येथे एक गहन आध्यात्मिक सत्य आहे. हे याकारणासाठी की शमुवेल हा एलीच्या अधीन होता. तुम्ही देवाची वाणी नेहमी पुरुष किंवा स्त्रीच्या आवाजात ऐकाल ज्यांच्या तुम्ही अधीन आहात.
अद्यापि शमुवेलास परमेश्वराची ओळख झाली नव्हती, आणि परमेश्वराचा आदेश त्यास झाला नव्हता. (१ शमुवेल ३:७)
देवाची वाणी ओळखली नाही याचे एक कारण हे की शमुवेलास देवाची घनिष्ठपणे ओळख झालेली नव्हती. हे दोन्ही बाजूने आहे; जेव्हा तुम्ही देवाची वाणी ऐकता, तुम्ही त्यास घनिष्ठपणे ओळखू लागता. आज, आपण संदेष्टा शमुवेलापेक्षा उत्तम असे आहोत कारण आपल्याकडे त्याचे वचन आहे, जे त्याची वाणी आहे. शमुवेल संदेष्ट्याकडे ते नव्हते.
त्याच्या घराण्याचे पारिपत्य करीन असे मी एलीला म्हणालो होतो. आपल्या बहकलेल्या मुलांचे वागणे बोलणे परमेश्वराविरुध्द आहे हे त्याला माहीत असून त्यांना तो ताळ्यावर आणू शकलेला नाही, म्हणून मी हे करणार आहे. (1 शमुवेल 3:13)
एलीला दोन दुष्ट पुत्र होते ज्यांची नांवे हफनी व फिनहास आहेत, ते देखील निवासमंडपात सेवा करीत होते पण त्यांना देवाची ओळख नव्हती (१ शमुवेल २:१२). त्यांनी बलिदानाचे मांस स्वतःसाठी घेऊन व खाऊन नियमशास्त्राचे उल्लंघन केले होते जे त्यांच्यासाठी दिलेले नव्हते. दर्शन मंडपाच्या दाराजवळ सेवा करणाऱ्या स्त्री सेविकांबरोबर ते लैंगिक संबंध ठेवत होते (१ शमुवेल २:२२). उघडपणे, एलीच्या पुत्रांची दुष्ट वागणूक सर्वांना ठाऊक होती (१ शमुवेल २:२४), आणि एलीला त्याबाबतीत संदेश मिळाला होता. जेव्हा त्याने हे जाणले, तेव्हा त्याने त्याच्या पुत्रांची कानउघाडणी केली परंतु त्यांना रोखण्यापासून तो अपयशी ठरला, आणि त्यांना सतत निवासमंडपास दूषित करू दिले. (१ शमुवेल २:२५).
एली, पाल्य व याजक असे दोन्ही म्हणून, त्याच्या पुत्रांना तसे करण्यापासून रोखण्यास जबाबदार होता. एलीचे मन देवाबरोबर असण्यापेक्षा सहसा त्याच्या पुत्रांबरोबर अधिक होते.
तेव्हा काहीही न लपवता एलीला शमुवेलने सर्व काही सांगितले.
एली म्हणाला, “तो परमेश्वर आहे. त्याला योग्य वाटेल ते तो करो.” (1 शमुवेल 3:18)
एलीने देवाकडून जो गंभीर संदेश प्राप्त केला होता त्यासंबंधात फारच औपचारिक वागणूक दाखविली. देवाकडून उपदेश मिळाल्यावर तो नतमस्तक होणे व देवासमोर घाबरला पाहिजे होता.
एलीसारखे येथे काही लोक आहेत ज्यांना देव काय बोलत आहे हे ऐकण्याची इच्छा असते, परंतु जेव्हा ते ऐकतात, तेव्हा त्याबाबतीत काहीही कृत्य करीत नाही.
पण एली म्हणाला, “मी नाही हाक मारली जा, जाऊन झोप.”
शमुवेल झोपायला गेला. 6 पुन्हा परमेश्वराने हाक मारली. “शमुवेल.” शमुवेल परत धावत एलीकडे गेला आणि आपण आल्याचे त्याने सांगितले.
एली म्हणाला, “मी कोठे बोलावलं तुला? जा, झोप.” (1 शमुवेल 3:4-6)
हे फार मनोरंजक आहे लक्षात घेणे की देवाने शमुवेलास हाक मारली, परंतु त्याने एलीचा आवाज ऐकला. येथे एक गहन आध्यात्मिक सत्य आहे. हे याकारणासाठी की शमुवेल हा एलीच्या अधीन होता. तुम्ही देवाची वाणी नेहमी पुरुष किंवा स्त्रीच्या आवाजात ऐकाल ज्यांच्या तुम्ही अधीन आहात.
अद्यापि शमुवेलास परमेश्वराची ओळख झाली नव्हती, आणि परमेश्वराचा आदेश त्यास झाला नव्हता. (१ शमुवेल ३:७)
देवाची वाणी ओळखली नाही याचे एक कारण हे की शमुवेलास देवाची घनिष्ठपणे ओळख झालेली नव्हती. हे दोन्ही बाजूने आहे; जेव्हा तुम्ही देवाची वाणी ऐकता, तुम्ही त्यास घनिष्ठपणे ओळखू लागता. आज, आपण संदेष्टा शमुवेलापेक्षा उत्तम असे आहोत कारण आपल्याकडे त्याचे वचन आहे, जे त्याची वाणी आहे. शमुवेल संदेष्ट्याकडे ते नव्हते.
त्याच्या घराण्याचे पारिपत्य करीन असे मी एलीला म्हणालो होतो. आपल्या बहकलेल्या मुलांचे वागणे बोलणे परमेश्वराविरुध्द आहे हे त्याला माहीत असून त्यांना तो ताळ्यावर आणू शकलेला नाही, म्हणून मी हे करणार आहे. (1 शमुवेल 3:13)
एलीला दोन दुष्ट पुत्र होते ज्यांची नांवे हफनी व फिनहास आहेत, ते देखील निवासमंडपात सेवा करीत होते पण त्यांना देवाची ओळख नव्हती (१ शमुवेल २:१२). त्यांनी बलिदानाचे मांस स्वतःसाठी घेऊन व खाऊन नियमशास्त्राचे उल्लंघन केले होते जे त्यांच्यासाठी दिलेले नव्हते. दर्शन मंडपाच्या दाराजवळ सेवा करणाऱ्या स्त्री सेविकांबरोबर ते लैंगिक संबंध ठेवत होते (१ शमुवेल २:२२). उघडपणे, एलीच्या पुत्रांची दुष्ट वागणूक सर्वांना ठाऊक होती (१ शमुवेल २:२४), आणि एलीला त्याबाबतीत संदेश मिळाला होता. जेव्हा त्याने हे जाणले, तेव्हा त्याने त्याच्या पुत्रांची कानउघाडणी केली परंतु त्यांना रोखण्यापासून तो अपयशी ठरला, आणि त्यांना सतत निवासमंडपास दूषित करू दिले. (१ शमुवेल २:२५).
एली, पाल्य व याजक असे दोन्ही म्हणून, त्याच्या पुत्रांना तसे करण्यापासून रोखण्यास जबाबदार होता. एलीचे मन देवाबरोबर असण्यापेक्षा सहसा त्याच्या पुत्रांबरोबर अधिक होते.
तेव्हा काहीही न लपवता एलीला शमुवेलने सर्व काही सांगितले.
एली म्हणाला, “तो परमेश्वर आहे. त्याला योग्य वाटेल ते तो करो.” (1 शमुवेल 3:18)
एलीने देवाकडून जो गंभीर संदेश प्राप्त केला होता त्यासंबंधात फारच औपचारिक वागणूक दाखविली. देवाकडून उपदेश मिळाल्यावर तो नतमस्तक होणे व देवासमोर घाबरला पाहिजे होता.
एलीसारखे येथे काही लोक आहेत ज्यांना देव काय बोलत आहे हे ऐकण्याची इच्छा असते, परंतु जेव्हा ते ऐकतात, तेव्हा त्याबाबतीत काहीही कृत्य करीत नाही.
Chapters