आपल्या सर्व मुलाबाळांना कैदी म्हणून धरुन नेलेले पाहून सर्व सैन्याला दु:ख आणि संतापाने घेरले. दावीदला दगडांनी ठेचून मारावे असा विचार लोक बोलून दाखवू लागले. त्यामुळे दावीद फार व्याथित झाला. पण तो परमेश्वरावर भरवंसा ठेवून खंबीर राहिला. (1 शमुवेल 30:6)
बायबल हे सांगत नाही की दावीद हा केवळ निराश झाला होता; ते म्हणते की तो "अत्याधिक निराश" झाला होता. कारण त्याच्या स्वतःच्या लोकांनी त्यास दगडमार करण्याचे बोलले होते. हे याकारणासाठी की, ते देखील, दु:खी झाले होते कारण त्यांचे पुत्र व कन्या ह्यांना अमालेकी लोकांनी बंदी करून नेले होते. तथापि, दाविदाने स्वतःला परमेश्वरामध्ये प्रबळ केले. मुख्य गोष्ट ही आहे की परमेश्वराप्रती योग्य आचरण ठेवले पाहिजे जेव्हा तुमच्या भोवतालचे सर्वकाही चुकीचे होत आहे असे दिसते.
दावीदाने मग परमेश्वराला विचारले, “आमच्या कुटुंबियांना धरुन नेणाऱ्या शत्रूंचा पाठलाग करु का? शत्रू आमच्या तावडीत सापडेल का?” यावर परमेश्वराने सांगितले, “अवश्य त्यांच्या पाठलागावर जाऊन त्यांना पकड. आपल्या घरच्यांची तू सोडवणूक करशील.”(1 शमुवेल 30:8)
डॉ. बेन्सन ईदाहोसा, नायजेरिया मधील देवाच्या एका महान मनुष्याने, एकदा म्हटले होते, "जर तुमची इच्छा आहे की परमेश्वराने आज तुम्हाला अभिषेक करावा आणि तुम्हावरील अभिषेक सतत वाढवीत जावे, तर तुम्हांजवळ जेव्हा काहीही नव्हते तेव्हा तुम्ही जितक्या आवेशाने प्रार्थना केली होती तशीच केली पाहिजे."
त्याच्या दु:खामध्ये देखील, दाविदाने निर्णय हा भावनेने भरून केला नाही परंतु परमेश्वराचा सल्ला घेतला. ही ती प्रार्थना होती ज्याद्वारे दावीदाने पूर्णपणे प्राप्त करून घेण्याच्या स्थितीत प्रवेश केला होता. प्रार्थनेमध्ये असताना, परमेश्वराने केवळ हे निश्चित केले नाही की दाविदाने काय करावयाचे होते, परंतु त्यास विजयाची खात्री देखील दिली.
25 “मी, परमेश्वराने, माझे सैन्य तुमच्याविरुध्द पाठविले.
तुमचे जे काही होते ते,
नाकतोडे, टोळ, कुसरूड
व घुले यांनी खाल्ले. [a]
पण, मी, परमेश्वर,
तुमच्या संकटांच्या वर्षाची भरपाई करीन.
26 मग तुम्हाला भरपूर खायला मिळेल.
तुम्ही तृप्त व्हाल.
तुम्ही, तुमच्या परमेश्वर देवाची, स्तुती कराल.
त्याने तुमच्यासाठी आश्चर्यकारक गोष्टी केल्या आहेत.
माझ्या लोकांना पुन्हा कधीही लज्जित व्हावे लागणार नाही.
(योएल 2:25-26)
पुनर्स्थापनचे अभिवचन हे प्रार्थनेच्या सिद्धांताशी जडलेले आहे. वास्तवात, "वर्षांची पुनर्स्थापना करणे, लोकांवर त्याच्या आशीर्वादाचा आत्मा ओतणे आणि शत्रूला घालवून देणे या सर्वांचे अभिवचन देण्यापूर्वी योएल अध्याय २ मध्ये तीन वेळा "प्रार्थना" करण्यास परमेश्वराने सांगितले.
त्या मिसरी माणसाने दावीदला अमालेक्यांच्या तळापर्यंत नेले. तेथे ते लोक खात पित आणि मौजमजा करत इतस्ततः पसरले होते. पलिष्टी आणि यहूदा प्रांतातून आणलेल्या लुटीचा ते मनसोक्त उपभोग घेत होते. (1 शमुवेल 30:16)
पवित्र शास्त्र सांगते की दावीदाने त्याच्या शत्रूंवर आक्रमण केले जेव्हा ते खात-पीत होते, नाचत होते. ते सज्ज नव्हते, त्यांना हे ठाऊक नव्हते की दावीद व त्याचे सैनिक हे अकस्मात आक्रमण करतील. नेहमी, दु:खदरित्या, शत्रू हा देवाच्या लेकरांवर आक्रमण करतो जेव्हा ते जागरूक नसतात.
विजय किंवा यशाने आपल्याला आत्मसंतुष्ट किंवा सुस्त करू नये. जागरूक राहण्याद्वारे आणि शत्रूच्या डेऱ्यामध्ये प्रवेश करण्यास सज्ज असण्याद्वारे आपण नेहमीच तयार असले पाहिजे आणि आपल्याकडून जे सर्व काही हिरावून घेतले आहे ते प्राप्त करावे.
दावीदाने त्यांच्यावर हल्ला करुन त्यांना मारले. सूर्योदयापासून दुसऱ्या दिवशी संध्याकाळपर्यंत त्यांच्यात लढाई झाली.(1 शमुवेल 30:17)
कधीकधी, एकच तासाची प्रार्थना पुरेशी असणार नाही. तुम्ही काहीतरी पाहू पर्यंत, तुम्ही काहीतरी अनुभव करू पर्यंत, तुम्हांला प्रार्थना केली पाहिजे.
दानीएलास त्याचे उत्तर मिळण्यापूर्वी त्याने २१ दिवस प्रार्थना केली, आणि कदाचित तुम्हांला दीर्घकाळ प्रार्थना करण्याची देखील गरज लागेल, परंतु हे कधीही विसरू नका की नवीन वाटचाल ही तुमच्याकडे येईल जेव्हा तुम्ही प्रार्थनेसाठी समर्पित असाल. लूक १८:७-८ म्हणते, "तर देवाचे जे निवडलेले लोक रात्रंदिवस त्याचा धावा करितात त्यांचा तो न्याय करणार नाही काय? आणि त्यांच्याविषयी तो विलंब लावील काय? मी तुम्हांस सांगतो, तो त्यांच्या न्याय लवकर करील; तरी मनुष्याचा पुत्र येईल तेव्हा त्याला पृथ्वीवर विश्वास आढळेल काय?"
दावीद सिकलाग येथे आला. त्याने अमालेक्यांकडून आणलेल्या लुटीतील काही वस्तू आपले मित्र, यहूदातील वडीलधारी मंडळी यांना पाठवल्या. त्याने सांगितले, “परमेश्वराच्या शत्रूकडून आणलेल्या लुटीतीला ही भेट” (1 शमुवेल 30:26)
दाविदाने उघडपणे हे समजले होते की दानधर्म करण्याने अलौकिक नियम हे कार्यरत केले जाते, स्तोत्र ११२ मध्ये, परमेश्वराचा आशीर्वाद कार्यरत करण्याविषयी त्याने लिहिले:
तो माणूस सहजपणे गरीबांना वस्तू देतो
आणि त्याचा चांगुलपणा सदैव असतो. (स्तोत्रसंहिता 112:9)
तसेच दाविदाने वडीलजणांस दानधर्म पाठविण्याद्वारे, संबंध जोडले.
बायबल हे सांगत नाही की दावीद हा केवळ निराश झाला होता; ते म्हणते की तो "अत्याधिक निराश" झाला होता. कारण त्याच्या स्वतःच्या लोकांनी त्यास दगडमार करण्याचे बोलले होते. हे याकारणासाठी की, ते देखील, दु:खी झाले होते कारण त्यांचे पुत्र व कन्या ह्यांना अमालेकी लोकांनी बंदी करून नेले होते. तथापि, दाविदाने स्वतःला परमेश्वरामध्ये प्रबळ केले. मुख्य गोष्ट ही आहे की परमेश्वराप्रती योग्य आचरण ठेवले पाहिजे जेव्हा तुमच्या भोवतालचे सर्वकाही चुकीचे होत आहे असे दिसते.
दावीदाने मग परमेश्वराला विचारले, “आमच्या कुटुंबियांना धरुन नेणाऱ्या शत्रूंचा पाठलाग करु का? शत्रू आमच्या तावडीत सापडेल का?” यावर परमेश्वराने सांगितले, “अवश्य त्यांच्या पाठलागावर जाऊन त्यांना पकड. आपल्या घरच्यांची तू सोडवणूक करशील.”(1 शमुवेल 30:8)
डॉ. बेन्सन ईदाहोसा, नायजेरिया मधील देवाच्या एका महान मनुष्याने, एकदा म्हटले होते, "जर तुमची इच्छा आहे की परमेश्वराने आज तुम्हाला अभिषेक करावा आणि तुम्हावरील अभिषेक सतत वाढवीत जावे, तर तुम्हांजवळ जेव्हा काहीही नव्हते तेव्हा तुम्ही जितक्या आवेशाने प्रार्थना केली होती तशीच केली पाहिजे."
त्याच्या दु:खामध्ये देखील, दाविदाने निर्णय हा भावनेने भरून केला नाही परंतु परमेश्वराचा सल्ला घेतला. ही ती प्रार्थना होती ज्याद्वारे दावीदाने पूर्णपणे प्राप्त करून घेण्याच्या स्थितीत प्रवेश केला होता. प्रार्थनेमध्ये असताना, परमेश्वराने केवळ हे निश्चित केले नाही की दाविदाने काय करावयाचे होते, परंतु त्यास विजयाची खात्री देखील दिली.
25 “मी, परमेश्वराने, माझे सैन्य तुमच्याविरुध्द पाठविले.
तुमचे जे काही होते ते,
नाकतोडे, टोळ, कुसरूड
व घुले यांनी खाल्ले. [a]
पण, मी, परमेश्वर,
तुमच्या संकटांच्या वर्षाची भरपाई करीन.
26 मग तुम्हाला भरपूर खायला मिळेल.
तुम्ही तृप्त व्हाल.
तुम्ही, तुमच्या परमेश्वर देवाची, स्तुती कराल.
त्याने तुमच्यासाठी आश्चर्यकारक गोष्टी केल्या आहेत.
माझ्या लोकांना पुन्हा कधीही लज्जित व्हावे लागणार नाही.
(योएल 2:25-26)
पुनर्स्थापनचे अभिवचन हे प्रार्थनेच्या सिद्धांताशी जडलेले आहे. वास्तवात, "वर्षांची पुनर्स्थापना करणे, लोकांवर त्याच्या आशीर्वादाचा आत्मा ओतणे आणि शत्रूला घालवून देणे या सर्वांचे अभिवचन देण्यापूर्वी योएल अध्याय २ मध्ये तीन वेळा "प्रार्थना" करण्यास परमेश्वराने सांगितले.
त्या मिसरी माणसाने दावीदला अमालेक्यांच्या तळापर्यंत नेले. तेथे ते लोक खात पित आणि मौजमजा करत इतस्ततः पसरले होते. पलिष्टी आणि यहूदा प्रांतातून आणलेल्या लुटीचा ते मनसोक्त उपभोग घेत होते. (1 शमुवेल 30:16)
पवित्र शास्त्र सांगते की दावीदाने त्याच्या शत्रूंवर आक्रमण केले जेव्हा ते खात-पीत होते, नाचत होते. ते सज्ज नव्हते, त्यांना हे ठाऊक नव्हते की दावीद व त्याचे सैनिक हे अकस्मात आक्रमण करतील. नेहमी, दु:खदरित्या, शत्रू हा देवाच्या लेकरांवर आक्रमण करतो जेव्हा ते जागरूक नसतात.
विजय किंवा यशाने आपल्याला आत्मसंतुष्ट किंवा सुस्त करू नये. जागरूक राहण्याद्वारे आणि शत्रूच्या डेऱ्यामध्ये प्रवेश करण्यास सज्ज असण्याद्वारे आपण नेहमीच तयार असले पाहिजे आणि आपल्याकडून जे सर्व काही हिरावून घेतले आहे ते प्राप्त करावे.
दावीदाने त्यांच्यावर हल्ला करुन त्यांना मारले. सूर्योदयापासून दुसऱ्या दिवशी संध्याकाळपर्यंत त्यांच्यात लढाई झाली.(1 शमुवेल 30:17)
कधीकधी, एकच तासाची प्रार्थना पुरेशी असणार नाही. तुम्ही काहीतरी पाहू पर्यंत, तुम्ही काहीतरी अनुभव करू पर्यंत, तुम्हांला प्रार्थना केली पाहिजे.
दानीएलास त्याचे उत्तर मिळण्यापूर्वी त्याने २१ दिवस प्रार्थना केली, आणि कदाचित तुम्हांला दीर्घकाळ प्रार्थना करण्याची देखील गरज लागेल, परंतु हे कधीही विसरू नका की नवीन वाटचाल ही तुमच्याकडे येईल जेव्हा तुम्ही प्रार्थनेसाठी समर्पित असाल. लूक १८:७-८ म्हणते, "तर देवाचे जे निवडलेले लोक रात्रंदिवस त्याचा धावा करितात त्यांचा तो न्याय करणार नाही काय? आणि त्यांच्याविषयी तो विलंब लावील काय? मी तुम्हांस सांगतो, तो त्यांच्या न्याय लवकर करील; तरी मनुष्याचा पुत्र येईल तेव्हा त्याला पृथ्वीवर विश्वास आढळेल काय?"
दावीद सिकलाग येथे आला. त्याने अमालेक्यांकडून आणलेल्या लुटीतील काही वस्तू आपले मित्र, यहूदातील वडीलधारी मंडळी यांना पाठवल्या. त्याने सांगितले, “परमेश्वराच्या शत्रूकडून आणलेल्या लुटीतीला ही भेट” (1 शमुवेल 30:26)
दाविदाने उघडपणे हे समजले होते की दानधर्म करण्याने अलौकिक नियम हे कार्यरत केले जाते, स्तोत्र ११२ मध्ये, परमेश्वराचा आशीर्वाद कार्यरत करण्याविषयी त्याने लिहिले:
तो माणूस सहजपणे गरीबांना वस्तू देतो
आणि त्याचा चांगुलपणा सदैव असतो. (स्तोत्रसंहिता 112:9)
तसेच दाविदाने वडीलजणांस दानधर्म पाठविण्याद्वारे, संबंध जोडले.
Chapters