शौलाने काही जणांना दावीदाच्या घरी पाठवले. त्यांनी त्याच्या घरावर पहारा दिला. रात्रभर ते बसून राहिले. सकाळी त्याला मारावे असा त्यांचा बेत होता. पण दावीदाच्या बायकोने, मीखलने. दावीदाला सावध केले. तिने त्याला रातोरात पळून जाऊन जीव वाचवायला सांगितले, नाही तर उद्या तुझा खून होईल असे ती त्याला म्हणाली. (1 शमुवेल 19:11)
मिखल, दाविदाच्या पत्नीने त्यास इशारा दिला की तो ज्या ठिकाणी आहे तेथून त्याने निघून जावे नाहीतर तो ठार केला जाईल. दाविदाने तो इशारा मानला आणि जीवन वाचविले. कधीकधी मनुष्ये ही मन कठीण करतात की ते कधीही ऐकत नाहीत की परमेश्वर त्यास कदाचित त्यांच्या पत्नींच्या द्वारे इशारा देऊ शकतो. जर दाविदाने या इशाऱ्याकडे दुर्लक्ष केले असते कारण त्यास उगम आवडला नाही, तर तो कदाचित मरण पावला असता.
मीखलने घरातील देवतेची मूर्ती घेतली आणि पलंगावर ठेवून त्यावर पांघरुण घातले. बकरीचे केस डोक्याच्या ठिकाणी लावले. (1 शमुवेल 19:13)
मिखलेने तेराफीम (गृहदेवता) घेऊन ती पलंगावर निजवली व तिच्या डोक्याखाली बकरीच्या केसांची उशी ठेवून ती वस्त्राने झाकिली. शौलाने दाविदास पकडण्यासाठी जासूद पाठविले तेव्हा ती म्हणाली, तो आजारी आहे. (१ शमुवेल १९:१३-१४)
दावीद जो पळाला तो रामा येथे शमुवेलकडे गेला. शमुवेलला त्याने शौलाने जे जे केले ते सर्व सांगितले. (1 शमुवेल 19:18)
मिखलेने एक प्रतिमा घेतली आणि त्यास पलंगावर निजविले जसे काही दावीद पलंगावर झोपलेला आहे. ती प्रतिमा तेराफीम होती, एक आकृती जी गृहदेवता किंवा उत्पादकता किंवा चांगले भाग्य मंत्र असे वापरले जात होते. प्राचीन इस्राएलमध्ये, सत्य परमेश्वराची उपासना करण्यात साहाय्य म्हणून तेराफीमचा हेतू होता. दु:खदपूर्ण, तेराफीमला अन्य दैवत म्हणून ते मानत नव्हते परंतु इस्राएलाच्या परमेश्वराचे प्रतिनिधित्व म्हणून मानत होते.
दावीद त्याच्या शासनाच्या संपूर्ण कारकिर्दीमध्ये शमुवेलबरोबर संबंधात राहिला. शौल जेव्हा त्याचा जीव घेऊ पाहत होता, तेव्हा तो शमुवेलकडे पळून गेला, आणि सुरक्षितपणासाठी त्याच्या आच्छादनाखाली राहिला.
हे भविष्यात्मक आच्छादन होते. जर दाविदाला त्याच्या जीवनासाठी संदेष्ट्याचे काहीही महत्त्व नसते, तर नियुक्त वेळेअगोदर त्याचे जीवन व नियती हे संपुष्टात आणले गेले असते. तुमची नियती ही संपुष्टात आणली जाणार नाही, येशूच्या नावात!
तुमचा पाळक किंवा संदेष्टा कोण आहे हे ओळखा. कोणीही स्वतःवरच संदेष्टा किंवा पाळक याची नियुक्ती करीत नाही. परमेश्वर तुमच्या जीवनावर पाळक किंवा संदेष्टा देत असतो.
मी तुम्हांस माझ्या मनासारखे मेंढपाळ देईन; ते तुम्हांस ज्ञान व अक्कल ह्यांनी तृप्त करितील. (यिर्मया ३:१५)
परमेश्वर तुम्हांला मंडळीकडे जाण्यास निर्देश देतो किंवा तुमचा संदेष्टा कोण आहे हे तुम्हांला प्रकट करतो. मग तुम्ही त्यास ओळखा आणि त्या व्यक्तीद्वारे तुम्हांला देवाच्या उपदेशसाठी संबंधात राहा.
एक संदेष्टा ज्याच्या उपदेशाला तुम्ही महत्त्व देत नाही ते तुम्हांला कधीही लाभ देणार नाही. अभिषेक किंवा आच्छादन जो तो घेऊन आहे ते तुम्हाला कधीही लाभ देणार नाही.
मिखल, दाविदाच्या पत्नीने त्यास इशारा दिला की तो ज्या ठिकाणी आहे तेथून त्याने निघून जावे नाहीतर तो ठार केला जाईल. दाविदाने तो इशारा मानला आणि जीवन वाचविले. कधीकधी मनुष्ये ही मन कठीण करतात की ते कधीही ऐकत नाहीत की परमेश्वर त्यास कदाचित त्यांच्या पत्नींच्या द्वारे इशारा देऊ शकतो. जर दाविदाने या इशाऱ्याकडे दुर्लक्ष केले असते कारण त्यास उगम आवडला नाही, तर तो कदाचित मरण पावला असता.
मीखलने घरातील देवतेची मूर्ती घेतली आणि पलंगावर ठेवून त्यावर पांघरुण घातले. बकरीचे केस डोक्याच्या ठिकाणी लावले. (1 शमुवेल 19:13)
मिखलेने तेराफीम (गृहदेवता) घेऊन ती पलंगावर निजवली व तिच्या डोक्याखाली बकरीच्या केसांची उशी ठेवून ती वस्त्राने झाकिली. शौलाने दाविदास पकडण्यासाठी जासूद पाठविले तेव्हा ती म्हणाली, तो आजारी आहे. (१ शमुवेल १९:१३-१४)
दावीद जो पळाला तो रामा येथे शमुवेलकडे गेला. शमुवेलला त्याने शौलाने जे जे केले ते सर्व सांगितले. (1 शमुवेल 19:18)
मिखलेने एक प्रतिमा घेतली आणि त्यास पलंगावर निजविले जसे काही दावीद पलंगावर झोपलेला आहे. ती प्रतिमा तेराफीम होती, एक आकृती जी गृहदेवता किंवा उत्पादकता किंवा चांगले भाग्य मंत्र असे वापरले जात होते. प्राचीन इस्राएलमध्ये, सत्य परमेश्वराची उपासना करण्यात साहाय्य म्हणून तेराफीमचा हेतू होता. दु:खदपूर्ण, तेराफीमला अन्य दैवत म्हणून ते मानत नव्हते परंतु इस्राएलाच्या परमेश्वराचे प्रतिनिधित्व म्हणून मानत होते.
दावीद त्याच्या शासनाच्या संपूर्ण कारकिर्दीमध्ये शमुवेलबरोबर संबंधात राहिला. शौल जेव्हा त्याचा जीव घेऊ पाहत होता, तेव्हा तो शमुवेलकडे पळून गेला, आणि सुरक्षितपणासाठी त्याच्या आच्छादनाखाली राहिला.
हे भविष्यात्मक आच्छादन होते. जर दाविदाला त्याच्या जीवनासाठी संदेष्ट्याचे काहीही महत्त्व नसते, तर नियुक्त वेळेअगोदर त्याचे जीवन व नियती हे संपुष्टात आणले गेले असते. तुमची नियती ही संपुष्टात आणली जाणार नाही, येशूच्या नावात!
तुमचा पाळक किंवा संदेष्टा कोण आहे हे ओळखा. कोणीही स्वतःवरच संदेष्टा किंवा पाळक याची नियुक्ती करीत नाही. परमेश्वर तुमच्या जीवनावर पाळक किंवा संदेष्टा देत असतो.
मी तुम्हांस माझ्या मनासारखे मेंढपाळ देईन; ते तुम्हांस ज्ञान व अक्कल ह्यांनी तृप्त करितील. (यिर्मया ३:१५)
परमेश्वर तुम्हांला मंडळीकडे जाण्यास निर्देश देतो किंवा तुमचा संदेष्टा कोण आहे हे तुम्हांला प्रकट करतो. मग तुम्ही त्यास ओळखा आणि त्या व्यक्तीद्वारे तुम्हांला देवाच्या उपदेशसाठी संबंधात राहा.
एक संदेष्टा ज्याच्या उपदेशाला तुम्ही महत्त्व देत नाही ते तुम्हांला कधीही लाभ देणार नाही. अभिषेक किंवा आच्छादन जो तो घेऊन आहे ते तुम्हाला कधीही लाभ देणार नाही.
Chapters