एलकानाला दोन बायका होत्या. एकीचे नाव हन्ना आणि दुसरीचे पनिन्ना. पनिन्नाला मुलंबाळं होती, पण हन्नाला मात्र अजून मूल झाले नव्हते. (1 शमुवेल 1:2)
एलकानास दोन पत्नी होत्या: प्राचीन काळात, ही सामान्य पद्धती होती की अनेक पत्न्या असाव्यात. तथापि, अनेक पत्नी असाव्यात असे बायबलमध्ये कधीही चित्रित केलेले नाही. बायबलमध्ये, अनेक पत्नी असलेल्या कुटुंबात मत्सर व भांडणाचे गुणधर्म हे जवळजवळ नेहमीच प्रदर्शित होत असत.
एलकाना दरवर्षी रामा या आपल्या गावाहून शिलोह येथे जात असे. तेथे तो यज्ञ आणि सर्वशक्तीमान परमेश्वराची भक्ती करत असे. तेथे हफनी आणि फिनहास हे एलीचे मुलगे याजक म्हणून पौरोहित्य करीत होते. (1 शमुवेल 1:3)
या याजकांना नावाने बोलाविण्यात आले आहे कारण दुष्ट नावलौकिक जे त्यांचे होते (१ शमुवेल २:१७. २४). या संदर्भात त्यांचा उल्लेख, हा तुलनेच्याद्वारे दर्शविला गेला आहे, की एलकाना हा किती धार्मिक होता. जरी याजक हे दुष्ट होते, तरीही त्याने परमेश्वराला अर्पण सादर केले होते. परमेश्वराची सेवा करण्यास त्या गोष्टीने त्यास थांबविले नव्हते.
केवळ याकारणाकरिता की मंडळीमध्ये कोणीतरी काही कारस्थाने करीत आहेत त्यामुळे परमेश्वराची सेवा आवेशाने करण्यास आपल्याला थांबविले नाही पाहिजे.
हन्नालाही तो समान वाटा देई. परमेश्वराने तिची कूस उजवलेली नसतानाही तो देई, कारण हन्नावर त्याचे खरेखुरे प्रेम होते.. (1 शमुवेल 1:5)
जागतिक आर्थिक पद्धती म्हणते कठीण परिश्रम करा, हुशारी दाखवा आणि तुम्हांला पुरस्कार प्राप्त होईल. हे सर्व काही तुमच्यावर अवलंबून आहे. दुप्पट वाटयासाठी प्रीति ही किल्ली आहे. एलकाना हन्नावर प्रीति करीत होता, जरी परमेश्वराने तिची कोख बंद ठेविली होती. खरी प्रीति या कारणामुळे नाही परंतु तसे असून देखील आहे.
असे दरवर्षी चालायचे. शिलो येथील परमेश्वराच्या मंदिरात सर्व कुटुंबीय जमले की पनिन्नाच्या बोलण्यामुळे हन्ना कष्टी होई. एकदा असेच एलकाना यज्ञ करीत असताना हन्ना दु:खीकष्टी होऊन रडू लागली. ती काही खाईना. (1 शमुवेल 1:7)
जेव्हाकेव्हा ती परमेश्वराच्या मंदिरी जात असे तेव्हा ती उपास करीत असे. उपास व प्रार्थना करण्याद्वारे एका संदेष्ट्याचा जन्म झाला.
परमेश्वराला ती एक नवस बोलली. ती म्हणाली, “हे सर्वशक्तिमान परमेश्वरा, माझे दु:ख तू बघतोच आहेस. माझा विसर पडू देऊ नकोस. तू मला मुलगा दिलास तर मी तो तुलाच अर्पण करीन. तो परमेश्वराचा नाजीर होईल. तो मद्यपान करणार नाही. त्याचे आम्ही जावळ काढणार नाही.” (1 शमुवेल 1:11)
हन्नाने परमेश्वराजवळ एक शपथ वाहिली की जर त्याने त्यास एक पुत्र दिला, तर ती त्यास परमेश्वराला समर्पण करील आणि नाजीर ठेवण्याची शपथ पाळेन. गणना ६ नुसार, एक मनुष्य ज्यास परमेश्वराला नाजीर म्हणून समर्पण केले आहे त्याने मद्य पिऊ नये, डोक्याचे केस कापू नये, आणि मृत शरीराजवळ जाऊ नये.
हन्ना गर्भवती होऊन व शमुवेलला जन्म दिल्यानंतर, तिने तिच्या शपथेचे स्मरण केले आणि शमुवेलास परमेश्वराला समर्पित केले. मला हे फारच विलक्षण असे वाटते, याचा विचार करून की तिने पुत्र होण्यासाठी इतका वेळ वाट पाहिली होती. परमेश्वराला तिने त्यागमयरित्या देऊन टाकिले. संपूर्ण बायबलमध्ये, लोकांना जे सर्वात विशेष असे होते ते परमेश्वराला दिले होते.
हन्ना मनातल्या मनात बोलत होती, तिचे ओठ हालत होते..... (१ शमुवेल १:१३).
प्रेषित पौलाने हे म्हणत लिहिले,14 कारण जर मी दुसऱ्या भाषेतून प्रार्थना केली तर माझा आत्माही प्रार्थना करतो पण माझे मन रिकामे राहते. 15 मग काय केले पाहिजे? मी माझ्या आत्म्याने प्रार्थना करीन पण त्याचप्रमाणे मी माझ्या बुद्धिनेही प्रार्थना करीन. (1 करिंथकरांस 14:14-15)
जेव्हा अन्य भाषेमध्ये बोलत आहात, आपल्या मनाने बोलले पाहिजे जेव्हा आपले ओठ व जीभ हालत आहेत.
यथावकाश तिला दिवस राहिले व मुलगा झाला. हन्नाने त्याचे नाव शमुवेल ठेवले. ती म्हणाली, “मी परमेश्वराकडे त्याला मागितले म्हणून त्याचे नाव शमुवेल.” (1 शमुवेल 1:20)
ते ताबडतोब घडले नाही. हन्नाकडे निराश होण्यासाठी पुरेसे कारण होते, परंतु जेव्हा परमेश्वराचे अभिवचन बोलले गेले तेव्हा अभिवचनामध्ये तिने विश्वास गमाविला नाही, जरी जेव्हा त्यास काही वेळ लागला. ती त्यांच्यासाठी एक महान उदाहरण आहे जे विश्वास व संयम ठेवण्याद्वारे परमेश्वराचे अभिवचनन प्राप्त करतात.
एलकानास दोन पत्नी होत्या: प्राचीन काळात, ही सामान्य पद्धती होती की अनेक पत्न्या असाव्यात. तथापि, अनेक पत्नी असाव्यात असे बायबलमध्ये कधीही चित्रित केलेले नाही. बायबलमध्ये, अनेक पत्नी असलेल्या कुटुंबात मत्सर व भांडणाचे गुणधर्म हे जवळजवळ नेहमीच प्रदर्शित होत असत.
एलकाना दरवर्षी रामा या आपल्या गावाहून शिलोह येथे जात असे. तेथे तो यज्ञ आणि सर्वशक्तीमान परमेश्वराची भक्ती करत असे. तेथे हफनी आणि फिनहास हे एलीचे मुलगे याजक म्हणून पौरोहित्य करीत होते. (1 शमुवेल 1:3)
या याजकांना नावाने बोलाविण्यात आले आहे कारण दुष्ट नावलौकिक जे त्यांचे होते (१ शमुवेल २:१७. २४). या संदर्भात त्यांचा उल्लेख, हा तुलनेच्याद्वारे दर्शविला गेला आहे, की एलकाना हा किती धार्मिक होता. जरी याजक हे दुष्ट होते, तरीही त्याने परमेश्वराला अर्पण सादर केले होते. परमेश्वराची सेवा करण्यास त्या गोष्टीने त्यास थांबविले नव्हते.
केवळ याकारणाकरिता की मंडळीमध्ये कोणीतरी काही कारस्थाने करीत आहेत त्यामुळे परमेश्वराची सेवा आवेशाने करण्यास आपल्याला थांबविले नाही पाहिजे.
हन्नालाही तो समान वाटा देई. परमेश्वराने तिची कूस उजवलेली नसतानाही तो देई, कारण हन्नावर त्याचे खरेखुरे प्रेम होते.. (1 शमुवेल 1:5)
जागतिक आर्थिक पद्धती म्हणते कठीण परिश्रम करा, हुशारी दाखवा आणि तुम्हांला पुरस्कार प्राप्त होईल. हे सर्व काही तुमच्यावर अवलंबून आहे. दुप्पट वाटयासाठी प्रीति ही किल्ली आहे. एलकाना हन्नावर प्रीति करीत होता, जरी परमेश्वराने तिची कोख बंद ठेविली होती. खरी प्रीति या कारणामुळे नाही परंतु तसे असून देखील आहे.
असे दरवर्षी चालायचे. शिलो येथील परमेश्वराच्या मंदिरात सर्व कुटुंबीय जमले की पनिन्नाच्या बोलण्यामुळे हन्ना कष्टी होई. एकदा असेच एलकाना यज्ञ करीत असताना हन्ना दु:खीकष्टी होऊन रडू लागली. ती काही खाईना. (1 शमुवेल 1:7)
जेव्हाकेव्हा ती परमेश्वराच्या मंदिरी जात असे तेव्हा ती उपास करीत असे. उपास व प्रार्थना करण्याद्वारे एका संदेष्ट्याचा जन्म झाला.
परमेश्वराला ती एक नवस बोलली. ती म्हणाली, “हे सर्वशक्तिमान परमेश्वरा, माझे दु:ख तू बघतोच आहेस. माझा विसर पडू देऊ नकोस. तू मला मुलगा दिलास तर मी तो तुलाच अर्पण करीन. तो परमेश्वराचा नाजीर होईल. तो मद्यपान करणार नाही. त्याचे आम्ही जावळ काढणार नाही.” (1 शमुवेल 1:11)
हन्नाने परमेश्वराजवळ एक शपथ वाहिली की जर त्याने त्यास एक पुत्र दिला, तर ती त्यास परमेश्वराला समर्पण करील आणि नाजीर ठेवण्याची शपथ पाळेन. गणना ६ नुसार, एक मनुष्य ज्यास परमेश्वराला नाजीर म्हणून समर्पण केले आहे त्याने मद्य पिऊ नये, डोक्याचे केस कापू नये, आणि मृत शरीराजवळ जाऊ नये.
हन्ना गर्भवती होऊन व शमुवेलला जन्म दिल्यानंतर, तिने तिच्या शपथेचे स्मरण केले आणि शमुवेलास परमेश्वराला समर्पित केले. मला हे फारच विलक्षण असे वाटते, याचा विचार करून की तिने पुत्र होण्यासाठी इतका वेळ वाट पाहिली होती. परमेश्वराला तिने त्यागमयरित्या देऊन टाकिले. संपूर्ण बायबलमध्ये, लोकांना जे सर्वात विशेष असे होते ते परमेश्वराला दिले होते.
हन्ना मनातल्या मनात बोलत होती, तिचे ओठ हालत होते..... (१ शमुवेल १:१३).
प्रेषित पौलाने हे म्हणत लिहिले,14 कारण जर मी दुसऱ्या भाषेतून प्रार्थना केली तर माझा आत्माही प्रार्थना करतो पण माझे मन रिकामे राहते. 15 मग काय केले पाहिजे? मी माझ्या आत्म्याने प्रार्थना करीन पण त्याचप्रमाणे मी माझ्या बुद्धिनेही प्रार्थना करीन. (1 करिंथकरांस 14:14-15)
जेव्हा अन्य भाषेमध्ये बोलत आहात, आपल्या मनाने बोलले पाहिजे जेव्हा आपले ओठ व जीभ हालत आहेत.
यथावकाश तिला दिवस राहिले व मुलगा झाला. हन्नाने त्याचे नाव शमुवेल ठेवले. ती म्हणाली, “मी परमेश्वराकडे त्याला मागितले म्हणून त्याचे नाव शमुवेल.” (1 शमुवेल 1:20)
ते ताबडतोब घडले नाही. हन्नाकडे निराश होण्यासाठी पुरेसे कारण होते, परंतु जेव्हा परमेश्वराचे अभिवचन बोलले गेले तेव्हा अभिवचनामध्ये तिने विश्वास गमाविला नाही, जरी जेव्हा त्यास काही वेळ लागला. ती त्यांच्यासाठी एक महान उदाहरण आहे जे विश्वास व संयम ठेवण्याद्वारे परमेश्वराचे अभिवचनन प्राप्त करतात.
Chapters