तो देश मी तुला प्रत्यक्ष दाखविला आहे, पण नदी ओलांडून तिकडे तुला जावयाचे नाही. (अनुवाद ३४: ४)
ही एक गोष्ट आहे की पाहावे आणि दुसरी की त्यात प्रवेश करावा.
परमेश्वराने सांगितल्याप्रमाणे त्याचा सेवक मोशे मवाब देशात मरण पावला; आणि त्याने त्याला मवाब देशातील बेथ-पौरासमोरील एका खोऱ्यात पुरले; परंतु त्याच्या काबारेची जागा अजूनही कोणाला माहीत नाही. (अनुवाद ३४: ५-६)
मोशे च्या कबरेचे ठिकाण गुप्त का ठेवावयाचे होते?
ते कदाचित ह्या कारणासाठी की लोकांच्या दृष्टित मोशे च्या उच्च स्थानामुळे. तोइस्राएली लोकांचा कधी झाला नाही असा एकमेव पुढारी होता. अनेक जण हे त्याच्या अधिपत्याखाली जन्मले किंवा वाढले होते. आणि जरी लोकांनी नेहमी त्याने जे केले त्याविषयी नेहमी कुरकुर आणि तक्रार केली होती, त्याच्या मृत्युनंतर यात काही शंका नाही की त्यांना त्यास विशेषरित्या सन्मान दयावयाचा होता.
अनुवाद 34: ८ मध्ये आपण त्याविषयी काहीतरी पडसाद पाहतो, जे आपल्याला सांगते की त्याच्या मृत्युनंतर इस्राएली लोकांनी महिनाभर त्याच्यासाठी शोक व्यक्त केला. हे सहज शक्य आहे की मोशे चे शरीर त्यांना कनान च्या भूमी मध्ये घेऊन जावयास वाटले असते (जसे त्यांनी योसेफ च्या बाबतीत केले होते), की तेथे नेऊन त्यास पुरावे, आणि त्याठिकाणी भव्य स्मारक उभारावे.
हे इतके सोपे आहे हे पाहणे की ते मूर्तीपूजे चे केंद्र बनू शकले असते. तसे पाहिले तर २ राजे १८: ४ प्रगट करते की मोशे ने देवाच्या आज्ञेनुसार रानात जो पितळेचा सर्पबनविला होता तो इस्राएली लोक त्यास बरोबर घेऊन चालले (गणना २५: ५-९).
मग त्यांनी तो आश्वासित भूमी मध्ये स्थित केला आणि त्याची उपासना करू लागले! (त्यांनी त्यास एक नाव सुद्धा दिले!)
शेवटी, सैतानी चिन्ह यातून कसे दिसते? असे दिसते की स्वतःसाठी मोशे चे शरीर घ्यावयास त्याने प्रयत्न केला किंवा कमीत कमी हे शोधावे की त्यास कोठे पुरले आहे. जर सैतानाची इच्छा पूर्ण झाली असती, तर शरीर हे इस्राएली लोकांच्या ताब्यात आले असते. आणि त्याने त्यांना परीक्षेत पाडले असते आणि त्यांना मोहात पाडले असते की त्याचा गैरवापर करावा. परंतुमीखाएल, जो एक सामर्थ्यशाली देवदूत असल्याने, त्याने तसे घडू दिले नाही.
आद्यदेवदूत मीखाएल ह्याने जेव्हा मोशेच्या शरीरासंबंधाने सैतानाला विरोध करून त्याच्याशी वाद घातला, तेव्हा त्याला दोषी ठरवून त्याची निंदा करावयास तो धजला नाही; तर'प्रभु तुला धमकावो' एवढेच तो म्हणाला." (यहूदा९)
यहूदा ९ मधून असे दिसते की परमेश्वराने मीखाएल, आद्यदेवदूताला आदेश दिला की मोशे ला पुरावे.
असे दिसते, की मीखाएल व सैतान यांच्यामधील वाद हा मोशे ला पुरण्याच्या वेळेला झाला होता. आपल्याला हे ठाऊक नाही की तो वाद काय होता कारण पवित्र शास्त्र हे आपल्याला सांगत नाही.येथे पवित्र शास्त्र विरहित काही पुस्तकात त्याचा संदर्भ आहे ज्याचे शीर्षक, "मोशेविषयी अनुमान". ह्या पुस्तकात सुद्धा त्या वाद विषयी काही स्पष्टीकरण नाही आहे.
नूनाचा मुलगा यहोशवा ज्ञानाच्या आत्म्याने परिपूर्ण झाला होता, कारण मोशेने त्याच्यावर आपले हात ठेवले होते. इस्राएल लोक त्याचे ऐकून परमेश्वराने मोशेला आज्ञा केल्याप्रमाणे वागू लागले. (अनुवाद ३४:९)
मी विश्वास ठेवतो की आध्यात्मिक वरदान हे हात ठेवून दिले जाऊ शकतात.
हात कोण ठेवत आहे यावर बरेच काही अवलंबून असते. पवित्र शास्त्र स्पष्टपणे यावर जोर देते की हा तो 'मोशे' होता ज्याने यहोशवा वर हात ठेवले.
प्रेषित पौलाने हात ठेवण्याला सहा मुलभूत सिद्धांतापैकी एक आहे असे म्हटले जेख्रिस्ती लोकांनी समजले पाहिजे. आपल्या ख्रिस्ती विश्वासाच्या पायाभूत गोष्टीमध्येते त्यास ठेवते.
आजच्या अनेक आधुनिक चर्च च्या कार्यक्रमात मध्ये, वरदान देणे हे टाळले जाते, नाहीतर पूर्णपणे त्याचा नकारही केला जातो. तथापि, पहिल्या शतकात, त्यास मुलभूत सत्य असे समजले आहे:
"तेव्हा निर्जीव कृत्यांबद्दलचा पश्चाताप.......हात वर ठेवणे,........हा पाया पुन्हा न घालता, आपण ख्रिस्ताविषयींच्या प्राथमिक बाबींसंबंधी बोलत राहण्याचे सोडून प्रौढतेप्रत जाण्याचा नेटाने प्रयत्न करू या. (इब्री ६: १-२)
प्रेषित पौलाने सुद्धा स्थापित होण्याच्या प्रक्रियेचा तो एक हिस्सा आहे असे वरदान देणे याबद्दल विचार केला. त्याने रोमन विश्वासणाऱ्यास आध्यात्मिकदान देण्याविषयी बोलले आहे:
"तुम्ही स्थिर व्हावे म्हणून मी तुम्हांला काही आध्यात्मिक कृपादान दयावे, ह्यासाठी तुमची भेट घेण्याची मला फार उत्कंठा आहे." (रोम १: ११)
वरदान देण्याद्वारे तीमथ्यीफारच प्रभावित झाला होता. विशेषपणे, वरदान देण्याचा परिणाम म्हणून, त्यानेहात ठेवण्या द्वारे आध्यात्मिक वरदान प्राप्त केले आणि वडील मंडळांच्या भाकिते द्वारे भविष्यवाणीचे दान:
"ह्या कारणास्तव मी तुला आठवण देतो की, देवाचे जे कृपादान माझे हात तुझ्यावर ठेविल्यामुळे तुझ्या ठायी आहे, ते प्रज्वलित कर." (२ तीमथ्यी १: ६)
Chapters