एखादया मनुष्याने बैल किंवा मेंढरू चोरून ते कापिले किंवा विकून टाकिले तर त्याने बैलाबद्दल पांच बैल आणि मेंढराबद्दल चार मेंढरे दयावी. (निर्गम २२:१)
चोरी बद्दल आदेश हा अगोदरच दहा आज्ञा मध्ये स्पष्ट केलेला आहे (निर्गम २०:१५). येथे शास्त्यांसाठी काही अधिक विशेष सिद्धांत दिले गेले आहेत, म्हणजे इस्राएली लोकांच्या रोजच्या जीवनामध्ये न्यायाच्या व्यवस्थापन साठी ते लागू करू शकतील.
त्याने पूर्ण भरपाई केली पाहिजे; जर त्याच्याकडे काहीही नाही, तर मग त्याच्या चोरी साठी त्यास विकावे (निर्गम २२:३).
जर व्यक्तीने जे चोरले आहे त्याची भरपाई करण्यास असमर्थ आहे, तर चोरास विकले जाई व विकण्यापासून जो पैसा मिळेल तो बळी ठरलेल्या व्यक्तीला देण्यात येईल.
कोणी आपल्या शेजाऱ्यापासून कोणतेही जनावर मागून घेतले आणि त्याचा धनी बरोबर नसतांना त्याला दुखापत झाली अथवा ते मरून गेले तर त्याने त्या धन्याला त्याची भरपाई अवश्य करून दिली पाहिजे. (निर्गम २२:१४)
जबाबदारी व भरपाई चा सिद्धांत हा मागून घेणे व कर्ज म्हणून देण्यास सुद्धा लागू आहे.
वाग्दान न झालेल्या कुमारीला फूस लावून कोणा पुरुषाने तिच्याशी गमन केले तर त्याने देज देऊन तिच्याशी विवाह करावा. (निर्गम २२:१६)
हा नियम त्या सिद्धांतावर जोर देतो की येथे निष्काळजी सहवास असे काहीही नाही. जुना व नवीन दोन्ही करार हे स्पष्ट करतात की लैंगिक सहवासाचे दीर्घकालीन परिणाम राहतात. (१ करिंथ ६:१५-१६)
पशुगमन करणाऱ्याला अवश्य जिवे मारावे. (निर्गम २२:१९)
पशुता हे मृत्यू द्वारे शिक्षा केले जात होते. प्राचीन दस्तावेज नुसार पशुता ही कनान देशात पसरलेली होती.
परमेश्वराशिवाय दुसऱ्या दैवतांना बली अर्पण करणाऱ्याचा अगदी संहार करावा. (निर्गम २२:२०)
प्राचीन इस्राएल मध्ये, अन्यधर्माच्या दैवतांना अर्पण करणे हे कडकपणे प्रतिबंधित होते. हा नियम नेहमी मोडला जात असे, आणि ही शिक्षा फारच क्वचित लागू केली जात होती. हे लागू करण्याचे एक क्वचित उदाहरण हे १ राजे १८:४० मध्ये जेव्हा एलीया ने बालाच्या संदेष्ट्यांना जिवंत मारले.
कोणा विधवेला किंवा पोरक्याला गांजू नका. तुम्ही त्यांना कोणत्याही प्रकारे गांजिले आणि त्यांनी माझ्याकडे गाऱ्हाणे केले तर मी त्यांचे गाऱ्हाणे अवश्य ऐकेन. (निर्गम २२:२२-२३)
याउलट सुद्धा खरे आहे. आपण जेव्हा विधवा व अनाथ लेकरांना योग्यपणे वागणूक देतो तर मग परमेश्वर खात्रीने आपले ऐकेल व आपल्याला आशीर्वाद देईल.
Chapters
- अध्याय १
- अध्याय २
- अध्याय ३
- अध्याय ४
- अध्याय ५
- अध्याय ६
- अध्याय ७
- अध्याय ८
- अध्याय ९
- अध्याय १०
- अध्याय ११
- अध्याय १२
- अध्याय १३
- अध्याय १४
- अध्याय १५
- अध्याय १६
- अध्याय १७
- अध्याय १८
- अध्याय १९
- अध्याय २०
- अध्याय २१
- अध्याय २२
- अध्याय २३
- अध्याय २४
- अध्याय २५
- अध्याय २६
- अध्याय २७
- अध्याय २८
- अध्याय २९
- अध्याय ३०
- अध्याय ३१
- अध्याय ३२
- अध्याय ३३
- अध्याय ३४
- अध्याय ३५
- अध्याय ३६
- अध्याय ३७
- अध्याय ३८
- अध्याय ३९
- अध्याय ४०