कृपा करुन आम्हाला पुन्हा जगू दे.
तुझ्या लोकांना सुखी कर. (स्तोत्रसंहिता 85:6)
पुनरुज्जीवनासाठी असलेली ही प्रार्थना देवाचे कार्य म्हणून पुनरुज्जीवनाच्या पवित्र शास्त्राच्या समजेमध्ये मुळावलेले आहे, हे असे काहीतरी नाही जे मानवी प्रयत्न किंवा शक्तीद्वारे प्राप्त केले जाऊ शकते. वाक्पचार, "तूं आमचे पुनरुज्जीवन करणार नाहीस काय?" हे दैवी मध्यस्थीसाठी गरजेची, आणि देवाच्या इच्छेच्या नियंत्रणास समर्पित होण्याची ओळख सूचित करते. प्रार्थना स्वीकारते की पुनरुज्जीवन हे देवाकडून दान आहे आणि धार्मिक अपेक्षेने त्यासाठी कोणी प्रार्थना करावी आणि केलीच पाहिजे.
जर ते त्यांच्या मूर्ख जीवन पध्दतीकडे परत वळले नाहीत (स्तोत्रसंहिता 85:8)
स्तोत्रकर्ता इस्राएलाच्या मुक्तीसाठी प्रार्थना करीत आहे. तो प्रार्थना करीत आहे की त्यांनी देवाची शांति आणि समृद्धता अनुभवावी. शांति व समृद्धतेसह समस्या ही आहे की ते आपल्या आध्यात्मिक नेत्रांना आणि देवासाठी असलेल्या गरजेस आणि तारण जे तो देतो त्याबद्दल सुस्त करू शकतात. आपण असा विचार करण्यास नेहमीच परीक्षेत पडतो की जी काही धार्मिकता आपल्याला आहे त्यासाठी आपण जबाबदार आहोत. अशा प्रकारे आपल्या स्वतःला देवापासून दूर करणे हा मूर्खपणाचा कळस आहे ज्याबद्दल स्तोत्राकर्ता आपल्याला चेतावणी देत आहे.
देवाचे खरे प्रेम त्याच्या भक्तांना भेटेल. चांगुलपणा आणि शांती त्यांचे चुंबन घेऊन त्यांचे स्वागत करील. (स्तोत्रसंहिता 85:10)
दया वा सत्य ही एकत्र आली आहेत: दया व सत्य नेहमीच एकत्र असतात. एक हा दुसऱ्यावाचून कार्य करू शकत नाही. कृपा जी सत्याबरोबर सतत चालत नाही ती खोटी कृपा आहे.
"शब्द देही झाला, आणि त्याने आम्हांमध्ये वस्ती केली, आणि आम्ही त्याचे गौरव पाहिले. ते पित्यापासून आलेल्या एकुलत्या एकाचे गौरव असावे असे अनुग्रह व सत्य ह्यांनी परिपूर्ण होते" (योहान १:१४). "कारण नियमशास्त्र मोशेच्या द्वारे देण्यात आले होते; कृपा व सत्य ही येशू ख्रिस्ताच्या द्वारे आली" (योहान १:१७).
नीति व शांति ह्यांनी एकमेकींचे चुंबन घेतले आहे: देवाच्या तारणाच्या महान कार्यात, त्याची नीतिमत्ता आणि शांति हे एकमेकांचे चांगले मित्र आहेत. आता आपण ख्रिस्त येशूमध्ये देवाची नीतिमत्ता आहोत आणि म्हणून आपल्याला पित्यासह शांति आहे.
पृथ्वीवरचे लोक देवाशी प्रामाणिक राहातील (स्तोत्रसंहिता 85:11)
पुरातत्वशास्त्र देवाच्या वचनाची वैधता (सत्य) केवळ सिद्ध करण्यास शोध घेत असते. म्हणजे त्या अर्थाने, सत्य हे पृथ्वीमधून बाहेर पडते.
देवाच्या समोर चांगुलपणा जाईल
आणि त्याच्यासाठी मार्ग तयार करील. (स्तोत्रसंहिता 85:13)
त्याच्यापुढे नीतिमत्व चालेल: प्रामाणीकपणा तुमच्यापुढे मार्ग तयार करतो. प्रामाणिकपणाची माझी व्याख्या ही 'योग्य गोष्ट करीत राहणे जरी जेव्हा कोणी पाहत नसेल'. स्वर्गाच्या नगरास बारा पाये आहेत (प्रकटीकरण २१:१९-२०). त्याचप्रमाणे जीवनात संतुलित यशासाठी एक पाया हा 'प्रामाणिकपणा' आहे. तुम्ही प्रामाणिकपणामध्ये चालत आहात काय?
त्याच्या पावलांसारखे आपले मार्ग करा: येशूच्या आदर्शानुसार आणि त्याच्या मार्गानुसार चालण्याचे हे पाचारण आहे. ते आपल्याला याची आठवण देते की आपले अंतिम ध्येय हे येशूचे जीवन व कार्यानुसार अनुसरण करणे आहे, आणि आपल्या दैनंदिन जीवनात त्याची प्रीति, कृपा, व ज्ञानानुसार आपल्याला मार्गदर्शन करू दयावे.
हा विचार पवित्र शास्त्रातील अनेक उताऱ्यांमध्ये मुळावलेला आहे जे विश्वासणाऱ्यांना येशूचे जीवन व शिकवणीचे अनुसरण करण्यास आणि त्याच्या पावलांनुसार चालण्यास प्रोत्साहन देते.
1 पेत्र 2:21 मध्ये ,प्रेषित पेत्र लिहितात, यासाठी देवाने आपल्याला बोलावले आहे; कारण ख्रिस्ताने देखील आपल्यासाठी दु:ख सहन केले आणि त्याच्या पावलांवर पाऊल टाकून चालावे, म्हणून स्वतःच्या अशा वागण्याने आपल्यासमोर उदाहण ठेवले."हा उतारा येशूने जे उदाहरण स्थित केले आहे त्यानुसार चालण्यास आणि तसे जीवन जगावे जे त्याची शिकवण व त्याचे चारित्र्य प्रदर्शित करते यावर जोर देते.
योहान 13:15 मध्ये , येशू म्हणतो, "कारण जसे मी केले तसे तुम्हीही करावे म्हणून मी तुम्हांला उदाहरण घालून दिले.." इतरांची सेवा करण्यात येशूच्या आदर्शाचे अनुसरण करण्यास आणि प्रीति व त्यागाचे जीवन जगण्यावर हे वचन जोर देते.
फिलिप्पैकरांस 2:5 मध्ये , पॉल लिहितात, "ख्रिस्त येशूच्या ठायी जे विचार होते तसेच तुमचेही असू द्या.जरी तो देवाच्या स्वरुपाचा होता, तरी देवासारखे असणे हे संपत्ती राखून ठेवण्यासारखे मानले नाही. उलट त्याने सर्व काही सोडून दोल,आणि त्याने गुलामाचे स्वरुप धारण केले आणि मनुष्याचे रुप धारण केले व तो आपल्या दिसण्यात मनुष्यासारखा झाला.." हा उतारा येशू, ज्याने स्वतःला रिकामी केले आणि दुसऱ्यांचा सेवक झाला त्याची ही नम्रता व निस्वार्थीपणाचे अनुसरण करण्यावर जोर देतो.
तुझ्या लोकांना सुखी कर. (स्तोत्रसंहिता 85:6)
पुनरुज्जीवनासाठी असलेली ही प्रार्थना देवाचे कार्य म्हणून पुनरुज्जीवनाच्या पवित्र शास्त्राच्या समजेमध्ये मुळावलेले आहे, हे असे काहीतरी नाही जे मानवी प्रयत्न किंवा शक्तीद्वारे प्राप्त केले जाऊ शकते. वाक्पचार, "तूं आमचे पुनरुज्जीवन करणार नाहीस काय?" हे दैवी मध्यस्थीसाठी गरजेची, आणि देवाच्या इच्छेच्या नियंत्रणास समर्पित होण्याची ओळख सूचित करते. प्रार्थना स्वीकारते की पुनरुज्जीवन हे देवाकडून दान आहे आणि धार्मिक अपेक्षेने त्यासाठी कोणी प्रार्थना करावी आणि केलीच पाहिजे.
जर ते त्यांच्या मूर्ख जीवन पध्दतीकडे परत वळले नाहीत (स्तोत्रसंहिता 85:8)
स्तोत्रकर्ता इस्राएलाच्या मुक्तीसाठी प्रार्थना करीत आहे. तो प्रार्थना करीत आहे की त्यांनी देवाची शांति आणि समृद्धता अनुभवावी. शांति व समृद्धतेसह समस्या ही आहे की ते आपल्या आध्यात्मिक नेत्रांना आणि देवासाठी असलेल्या गरजेस आणि तारण जे तो देतो त्याबद्दल सुस्त करू शकतात. आपण असा विचार करण्यास नेहमीच परीक्षेत पडतो की जी काही धार्मिकता आपल्याला आहे त्यासाठी आपण जबाबदार आहोत. अशा प्रकारे आपल्या स्वतःला देवापासून दूर करणे हा मूर्खपणाचा कळस आहे ज्याबद्दल स्तोत्राकर्ता आपल्याला चेतावणी देत आहे.
देवाचे खरे प्रेम त्याच्या भक्तांना भेटेल. चांगुलपणा आणि शांती त्यांचे चुंबन घेऊन त्यांचे स्वागत करील. (स्तोत्रसंहिता 85:10)
दया वा सत्य ही एकत्र आली आहेत: दया व सत्य नेहमीच एकत्र असतात. एक हा दुसऱ्यावाचून कार्य करू शकत नाही. कृपा जी सत्याबरोबर सतत चालत नाही ती खोटी कृपा आहे.
"शब्द देही झाला, आणि त्याने आम्हांमध्ये वस्ती केली, आणि आम्ही त्याचे गौरव पाहिले. ते पित्यापासून आलेल्या एकुलत्या एकाचे गौरव असावे असे अनुग्रह व सत्य ह्यांनी परिपूर्ण होते" (योहान १:१४). "कारण नियमशास्त्र मोशेच्या द्वारे देण्यात आले होते; कृपा व सत्य ही येशू ख्रिस्ताच्या द्वारे आली" (योहान १:१७).
नीति व शांति ह्यांनी एकमेकींचे चुंबन घेतले आहे: देवाच्या तारणाच्या महान कार्यात, त्याची नीतिमत्ता आणि शांति हे एकमेकांचे चांगले मित्र आहेत. आता आपण ख्रिस्त येशूमध्ये देवाची नीतिमत्ता आहोत आणि म्हणून आपल्याला पित्यासह शांति आहे.
पृथ्वीवरचे लोक देवाशी प्रामाणिक राहातील (स्तोत्रसंहिता 85:11)
पुरातत्वशास्त्र देवाच्या वचनाची वैधता (सत्य) केवळ सिद्ध करण्यास शोध घेत असते. म्हणजे त्या अर्थाने, सत्य हे पृथ्वीमधून बाहेर पडते.
देवाच्या समोर चांगुलपणा जाईल
आणि त्याच्यासाठी मार्ग तयार करील. (स्तोत्रसंहिता 85:13)
त्याच्यापुढे नीतिमत्व चालेल: प्रामाणीकपणा तुमच्यापुढे मार्ग तयार करतो. प्रामाणिकपणाची माझी व्याख्या ही 'योग्य गोष्ट करीत राहणे जरी जेव्हा कोणी पाहत नसेल'. स्वर्गाच्या नगरास बारा पाये आहेत (प्रकटीकरण २१:१९-२०). त्याचप्रमाणे जीवनात संतुलित यशासाठी एक पाया हा 'प्रामाणिकपणा' आहे. तुम्ही प्रामाणिकपणामध्ये चालत आहात काय?
त्याच्या पावलांसारखे आपले मार्ग करा: येशूच्या आदर्शानुसार आणि त्याच्या मार्गानुसार चालण्याचे हे पाचारण आहे. ते आपल्याला याची आठवण देते की आपले अंतिम ध्येय हे येशूचे जीवन व कार्यानुसार अनुसरण करणे आहे, आणि आपल्या दैनंदिन जीवनात त्याची प्रीति, कृपा, व ज्ञानानुसार आपल्याला मार्गदर्शन करू दयावे.
हा विचार पवित्र शास्त्रातील अनेक उताऱ्यांमध्ये मुळावलेला आहे जे विश्वासणाऱ्यांना येशूचे जीवन व शिकवणीचे अनुसरण करण्यास आणि त्याच्या पावलांनुसार चालण्यास प्रोत्साहन देते.
1 पेत्र 2:21 मध्ये ,प्रेषित पेत्र लिहितात, यासाठी देवाने आपल्याला बोलावले आहे; कारण ख्रिस्ताने देखील आपल्यासाठी दु:ख सहन केले आणि त्याच्या पावलांवर पाऊल टाकून चालावे, म्हणून स्वतःच्या अशा वागण्याने आपल्यासमोर उदाहण ठेवले."हा उतारा येशूने जे उदाहरण स्थित केले आहे त्यानुसार चालण्यास आणि तसे जीवन जगावे जे त्याची शिकवण व त्याचे चारित्र्य प्रदर्शित करते यावर जोर देते.
योहान 13:15 मध्ये , येशू म्हणतो, "कारण जसे मी केले तसे तुम्हीही करावे म्हणून मी तुम्हांला उदाहरण घालून दिले.." इतरांची सेवा करण्यात येशूच्या आदर्शाचे अनुसरण करण्यास आणि प्रीति व त्यागाचे जीवन जगण्यावर हे वचन जोर देते.
फिलिप्पैकरांस 2:5 मध्ये , पॉल लिहितात, "ख्रिस्त येशूच्या ठायी जे विचार होते तसेच तुमचेही असू द्या.जरी तो देवाच्या स्वरुपाचा होता, तरी देवासारखे असणे हे संपत्ती राखून ठेवण्यासारखे मानले नाही. उलट त्याने सर्व काही सोडून दोल,आणि त्याने गुलामाचे स्वरुप धारण केले आणि मनुष्याचे रुप धारण केले व तो आपल्या दिसण्यात मनुष्यासारखा झाला.." हा उतारा येशू, ज्याने स्वतःला रिकामी केले आणि दुसऱ्यांचा सेवक झाला त्याची ही नम्रता व निस्वार्थीपणाचे अनुसरण करण्यावर जोर देतो.
Chapters
- अध्याय १
- अध्याय २
- अध्याय ३
- अध्याय ४
- अध्याय ५
- अध्याय ६
- अध्याय ७
- अध्याय ८
- अध्याय ९
- अध्याय १०
- अध्याय ११
- अध्याय १२
- अध्याय १३
- अध्याय १४
- अध्याय १५
- अध्याय १६
- अध्याय १७
- अध्याय १८
- अध्याय १९
- अध्याय २०
- अध्याय २१
- अध्याय २२
- अध्याय २३
- अध्याय २४
- अध्याय २५
- अध्याय २६
- अध्याय २७
- अध्याय २८
- अध्याय २९
- अध्याय ३०
- अध्याय ३१
- अध्याय ३२
- अध्याय ३३
- अध्याय ३४
- अध्याय ३५
- अध्याय ३६
- अध्याय ३७
- अध्याय ३८
- अध्याय ३९
- अध्याय ४०
- अध्याय ४१
- अध्याय ४२
- अध्याय ४३
- अध्याय ४४
- अध्याय ४५
- अध्याय ४६
- अध्याय ४७
- अध्याय ४८
- अध्याय ४९
- अध्याय ५०
- अध्याय ५१
- अध्याय ५३
- अध्याय ५४
- अध्याय ५५
- अध्याय ५६
- अध्याय ५७
- अध्याय ५८
- अध्याय ५९
- अध्याय ६०
- अध्याय ६१
- अध्याय ६९
- अध्याय ७०
- अध्याय ७१
- अध्याय ७२
- अध्याय ७६
- अध्याय ७७
- अध्याय ७९
- अध्याय ८०
- अध्याय ८१
- अध्याय ८२
- अध्याय ८३
- अध्याय ८५
- अध्याय ८६
- अध्याय ८७
- अध्याय ८८
- अध्याय ८९
- अध्याय ९०
- अध्याय १०५
- अध्याय १२७
- अध्याय १२८
- अध्याय १३०
- अध्याय १३१
- अध्याय १३२
- अध्याय १३३
- अध्याय १३८
- अध्याय १३९
- अध्याय १४०
- अध्याय १४२
- अध्याय १४४
- अध्याय १४५
- अध्याय १४८
- अध्याय १४९
- अध्याय १५०